Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم اول سموئیل 24 Bible Online

اول سموئیل 24 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

اول سموئیل 24

¹و واقع شد بعد از برگشتن شاؤل از عقب فلسطینیان که او را خبر داده، گفتند: «اینک داود در بیابان عین جدی است.»

²و شاؤل سه هزار نفر برگزیده را از تمامی اسرائیل گرفته ، برای جستجوی داود و کسانش بر صخره های بزهای کوهی رفت.

³و به سر راه به آغلهای گوسفندان که در آنجا مغاره ای بود، رسید. و شاؤل داخل آن شد تا پایهای خود را بپوشاند. و داود و کسان او در جانبهای مغاره نشسته بودند.

⁴و کسان داود وی را گفتند: «اینک روزی که خداوند به تو وعده داده است که همانا دشمن تو را به دستت تسلیم خواهم نمود تا هر چه در نظرت پسند آید به او عمل نمایی .» و داود برخاسته ، دامن ردای شاؤل را آهسته برید.

⁵و بعد از آن دل داود مضطرب شد از این جهت که دامن شاؤل را بریده بود.

⁶و به کسان خود گفت: «حاشا بر من از جانب خداوند که این امر را به آقای خود مسیح خداوند بکنم، و دست خود را بر او دراز نمایم چونکه او مسیح خداوند است.»

⁷پس داود کسان خود را به این سخنان توبیخ نموده، ایشان را نگذاشت که بر شاؤل برخیزند، و شاؤل از مغاره برخاسته ، راه خود را پیش گرفت.

⁸و بعد از آن، داود برخاسته، از مغاره بیرون رفت و در عقب شاؤل صدا زده، گفت: «ای آقایم پادشاه.» و چون شاؤل به عقب خود نگریست، داود رو به زمین خم شده، تعظیم کرد.

⁹و داود به شاؤل گفت: «چرا سخنان مردم را می شنوی که می گویند اینک داود قصد اذیت تو دارد.

¹⁰اینک امروز چشمانت دیده است که چگونه خداوند تو را در مغاره امروز به دست من تسلیم نمود، و بعضی گفتند که تو را بکشم، اما چشمم بر تو شفقت نموده، گفتم دست خود را بر آقای خویش دراز نکنم، زیرا که مسیح خداوند است.

¹¹و ای پدرم ملاحظه کن و دامن ردای خود را در دست من ببین، زیرا از اینکه جامه تو را بریدم و تو را نکشتم، بدان و ببین که بدی و خیانت در دست من نیست، و به تو گناه نکرده ام. اما تو جان مرا شکار می کنی تا آن را گرفتار سازی.

¹²خداوند در میان من و تو حکم نماید، و خداوند انتقام مرا از تو بکشد. اما دست من بر تو نخواهد شد.

¹³چنانکه مثل قدیمان می گوید که شرارت از شریران صادر می شود، اما دست من بر تو نخواهد شد.

¹⁴و در عقب کیست که پادشاه اسرائیل بیرون می آید و کیست که او را تعاقب می نمایی ، در عقب سگ مرده ای بلکه در عقب یک کیک!

¹⁵پس خداوند داور باشد و میان من و تو حکم نماید و ملاحظه کرده، دعوی مرا با تو فیصل کند و مرا از دست تو برهاند.»

¹⁶و چون داود از گفتن این سخنان به شاؤل فارغ شد، شاؤل گفت: «آیا این آواز توست ای پسر من داود؟» و شاؤل آواز خود را بلند کرده، گریست.

¹⁷و به داود گفت: «تو از من نیکوتر هستی زیرا که تو جزای نیکو به من رسانیدی و من جزای بد به تو رسانیدم.

¹⁸و تو امروز ظاهر کردی که چگونه به من احسان نمودی چونکه خداوند مرا به دست تو تسلیم کرده، و مرا نکشتی.

¹⁹و اگر کسی دشمن خویش را بیابد، آیا او را به نیکویی رها نماید؟ پس خداوند تو را به نیکویی جزا دهد به سبب آنچه امروز به من کردی.

²⁰و حال اینک می دانم که البته پادشاه خواهی شد و سلطنت اسرائیل در دست تو ثابت خواهد گردید.

²¹پس اﻵن برای من قسم به خداوند بخور که بعد از من ذریه مرا منقطع نسازی، و اسم مرا از خاندان پدرم محو نکنی .»

²²و داود برای شاؤل قسم خورد، و شاؤل به خانه خود رفت و داود و کسانش به مامن خویش آمدند.