Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم اول سموئیل 26 Bible Online

اول سموئیل 26 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

اول سموئیل 26

¹پس زیفیان نزد شاؤل به جبعه آمده، گفتند: «آیا داود خویشتن را در تل حخیله که در مقابل بیابان است، پنهان نکرده است؟»

²آنگاه شاؤل برخاسته ، به بیابان زیف فرود شد و سه هزار مرد از برگزیدگان اسرائیل همراهش رفتند تا داود را در بیابان زیف جستجو نماید.

³و شاؤل در تل حخیله که در مقابل بیابان به سر راه است اردو زد، و داود در بیابان ساکن بود. و چون دید که شاؤل در عقبش در بیابان آمده است،

⁴داود جاسوسان فرستاده، دریافت کرد که شاؤل به تحقیق آمده است.

⁵و داود برخاسته ، به جایی که شاؤل در آن اردو زده بود، آمد. و داود مکانی را که شاؤل و ابنیر، پسر نیر، سردار لشکرش خوابیده بودند، ملاحظه کرد. و شاؤل در اندرون سنگر می خوابید و قوم در اطراف او فرود آمده بودند.

⁶و داود به اخیملک حتی و ابیشای ابن صرویه برادر یوآب خطاب کرده، گفت: «کیست که همراه من نزد شاؤل به اردو بیاید؟» ابیشای گفت: «من همراه تو می آیم.»

⁷پس داود و ابیشای در شب به میان قوم آمدند و اینک شاؤل در اندرون سنگر دراز شده، خوابیده بود، و نیزه اش نزد سرش در زمین کوبیده، و ابنیر و قوم در اطرافش خوابیده بودند.

⁸و ابیشای به داود گفت: «امروز خدا، دشمن تو را به دستت تسلیم نموده. پس اﻵن اذن بده تا او را با نیزه یک دفعه به زمین بدوزم و او را دوباره نخواهم زد.»

⁹و داود به ابیشای گفت: «او را هلاک مکن، زیرا کیست که به مسیح خداوند دست خود را دراز کرده، بی گناه باشد؟»

¹⁰و داود گفت: «به حیات یهوه قسم که یا خداوند او را خواهد زد یا اجلش رسیده، خواهد مرد یا به جنگ فرود شده، هلاک خواهد گردید.

¹¹حاشا بر من از خداوند که دست خود را بر مسیح خداوند دراز کنم. اما اﻵن نیزه ای را که نزد سرش است و سبوی آب را بگیر و برویم.»

¹²پس داود نیزه و سبوی آب را از نزد سر شاؤل گرفت و روانه شدند، و کسی نبود که ببیند و بداند یا بیدار شود زیرا جمیع ایشان در خواب بودند، چونکه خواب سنگین از خداوند بر ایشان مستولی شده بود.

¹³و داود به طرف دیگر گذشته ، از دور به سر کوه بایستاد و مسافت عظیمی در میان ایشان بود.

¹⁴و داود قوم و ابنیر پسر نیر را صدا زده، گفت: «ای ابنیر جواب نمی دهی ؟» و ابنیر جواب داده، گفت: «تو کیستی که پادشاه را می خوانی ؟»

¹⁵داود به ابنیر گفت: «آیا تو مرد نیستی و در اسرائیل مثل تو کیست؟ پس چرا آقای خود پادشاه را نگاهبانی نمی کنی؟ زیرا یکی از قوم آمد تا آقایت پادشاه را هلاک کند.

¹⁶این کار که کردی خوب نیست. به حیات یهوه، شما مستوجب قتل هستید، چونکه آقای خود مسیح خداوند را نگاهبانی نکردید. پس اﻵن ببین که نیزه پادشاه و سبوی آب که نزد سرش بود، کجاست؟»

¹⁷و شاؤل آواز داود را شناخته ، گفت: «آیا این آواز توست ای پسر من داود؟» و داود گفت: «ای آقایم پادشاه آواز من است.»

¹⁸و گفت: «این از چه سبب است که آقایم بنده خود را تعاقب می کند؟ زیرا چه کردم و چه بدی در دست من است؟

¹⁹پس اﻵن آقایم پادشاه سخنان بنده خود را بشنود. اگر خداوند تو را بر من تحریک نموده است، پس هدیه ای قبول نماید، و اگر بنی آدم باشند پس ایشان به حضور خداوند ملعون باشند. زیرا که امروز مرا از التصاق به نصیب خداوند می رانند و می گویند برو و خدایان غیر را عبادت نما.

²⁰و اﻵن خون من از حضور خداوند به زمین ریخته نشود، زیرا که پادشاه اسرائیل مثل کسی که کبک را بر کوه ها تعاقب می کند، به جستجوی یک کیک بیرون آمده است.»

²¹شاؤل گفت: «گناه ورزیدم ای پسرم داود! برگرد و تو را دیگر اذیت نخواهم کرد، چونکه امروز جان من در نظر تو عزیز آمد. اینک احمقانه رفتار نمودم و بسیار گمراه شدم.»

²²داود در جواب گفت: «اینک نیزه پادشاه! پس یکی از غلامان به اینجا گذشته ، آن را بگیرد.

²³و خداوند هر کس را بر حسب عدالت و امانتش پاداش دهد، چونکه امروز خداوند تو را به دست من سپرده بود. اما نخواستم دست خود را بر مسیح خداوند دراز کنم.

²⁴و اینک چنانکه جان تو امروز در نظر من عظیم آمد، جان من در نظر خداوند عظیم باشد و مرا از هر تنگی برهاند.»

²⁵شاؤل به داود گفت: «مبارک باش ای پسرم داود؛ البته کارهای عظیم خواهی کرد و غالب خواهی شد.» پس داود راه خود را پیش گرفت و شاؤل به جای خود مراجعت کرد.