Read Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم اول سموئیل 8 Bible Online

اول سموئیل 8 - Old Persian Version, 1895, ترجمه قدیم bible

اول سموئیل 8

¹و واقع شد که چون سموئیل پیر شد، پسران خود را بر اسرائیل داوران ساخت.

²و نام پسر نخست زاده اش یوئیل بود و نام دومینش ابیاه؛ و در بئرشبع داور بودند.

³اما پسرانش به راه او رفتار نمی نمودند بلکه در پی سود رفته ، رشوه می گرفتند و داوری را منحرف می ساختند.

⁴پس جمیع مشایخ اسرائیل جمع شده، نزد سموئیل به رامه آمدند.

⁵و او را گفتند: «اینک تو پیر شده ای و پسرانت به راه تو رفتار نمی نمایند. پس اﻵن برای ما پادشاهی نصب نما تا مثل سایر امتها بر ما حکومت نماید.»

⁶و این امر در نظر سموئیل ناپسند آمد، چونکه گفتند: «ما را پادشاهی بده تا بر ما حکومت نماید.» و سموئیل نزد خداوند دعا کرد.

⁷و خداوند به سموئیل گفت: «آواز قوم را در هر چه به تو گفتند بشنو، زیرا که تو را ترک نکردند بلکه مرا ترک کردند تا بر ایشان پادشاهی ننمایم.

⁸بر حسب همه اعمالی که از روزی که ایشان را از مصر بیرون آوردم، بجا آوردند و مرا ترک نموده، خدایان غیر را عبادت نمودند، پس با تو نیز همچنین رفتار می نمایند.

⁹پس اﻵن آواز ایشان را بشنو لکن بر ایشان به تاکید شهادت بده، و ایشان را از رسم پادشاهی که بر ایشان حکومت خواهد نمود، مطلع ساز.»

¹⁰و سموئیل تمامی سخنان خداوند را به قوم که از او پادشاه خواسته بودند، بیان کرد.

¹¹و گفت: «رسم پادشاهی که بر شما حکم خواهد نمود این است که پسران شما را گرفته ، ایشان را بر ارابه ها و سواران خود خواهد گماشت و پیش ارابه هایش خواهند دوید.

¹²و ایشان را سرداران هزاره و سرداران پنجاهه برای خود خواهد ساخت، و بعضی را برای شیار کردن زمینش و درویدن محصولش و ساختن آلات جنگش و اسباب ارابه هایش تعیین خواهد نمود.

¹³و دختران شما را برای عطرکشی و طباخی و خبازی خواهد گرفت.

¹⁴و بهترین مزرعه ها و تاکستانها و باغات زیتون شما را گرفته ، به خادمان خود خواهد داد.

¹⁵و عشر زراعات و تاکستانهای شما را گرفته ، به خواجه سرایان و خادمان خود خواهد داد.

¹⁶و غلامان و کنیزان و نیکوترین جوانان شما را و الاغهای شما را گرفته ، برای کار خود خواهد گماشت.

¹⁷و عشر گله های شما را خواهد گرفت و شما غلام او خواهید بود.

¹⁸و در آن روز از دست پادشاه خود که برای خویشتن برگزیده اید فریاد خواهید کرد و خداوند در آن روز شما را اجابت نخواهد نمود.»

¹⁹اما قوم از شنیدن قول سموئیل ابا نمودند و گفتند: «نی بلکه می باید بر ما پادشاهی باشد.

²⁰تا ما نیز مثل سایر امتها باشیم و پادشاه ما بر ما داوری کند، و پیش روی ما بیرون رفته ، در جنگهای ما برای ما بجنگد.»

²¹و سموئیل تمامی سخنان قوم را شنیده، آنها را به سمع خداوند رسانید. و خداوند به سموئیل گفت: «آواز ایشان را بشنو و پادشاهی بر ایشان نصب نما.» پس سموئیل به مردمان اسرائیل گفت: «شما هرکس به شهر خود بروید.»