Read O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 Ibtido 24 Bible Online

Ibtido 24 - O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 bible

Ibtido 24

¹Ibrohim endi ancha keksayib qoldi. Ibrohim nima qilmasin, Egamiz unga baraka berardi.

²Ibrohimning xonadonida qulboshisi bor edi. Ibrohim bor mulkini unga ishonib topshirgan edi. Bir kuni Ibrohim o‘sha qulboshisiga aytdi: — Qo‘lingni sonimning ostiga qo‘yib [1],

³Samoviy Xudo — Egamning nomi bilan: “O‘g‘lingizga shu yerlik — Kan’onning qizlaridan kelin olib bermayman”, deb qasam ich.

⁴Sen mening ona yurtimga — qarindoshlarimnikiga bor. U yerdan o‘g‘lim Is’hoqqa kelin topib kel.

⁵— Ehtimol, o‘sha qiz menga ergashib, bu yurtga kelishga rozi bo‘lmas, — dedi qulboshi Ibrohimga. — Unday holda o‘g‘lingizni sizning ona yurtingizga qaytarib olib borishim kerakmi?

⁶— Yo‘q! Zinhor bunday qila ko‘rma! — dedi Ibrohim unga. — O‘g‘limni u yerga qaytarib olib borma!

⁷Samoviy Xudo — Egam meni otam xonadonidan — qarindosh–urug‘larim yurtidan olib chiqqanda, U menga: “Sen turgan shu yurtni sening naslingga beraman”, deb qat’iy va’da bergan edi. Sening oldingda Egam farishtasini yuboradi. U shunday qiladiki, sen mening o‘g‘limga kelin bo‘ladigan qizni o‘sha yurtdan topib kelasan.

⁸Lekin o‘sha qiz sen bilan birga kelishga rozi bo‘lmasa, qasamdan ozod bo‘lasan. Zinhor o‘g‘limni u yerga olib borma.

⁹Qulboshi o‘z xo‘jayini Ibrohimning soni tagiga qo‘lini qo‘yib, uning aytganlarini qilishga ont ichdi.

¹⁰Shundan keyin qulboshi xo‘jayinining o‘nta tuyasiga har xil qimmatbaho sovg‘alardan ortib, Oram–Naxrayimga [2] yo‘l oldi. Qulboshi Ibrohimning ukasi Naxo‘r yashaydigan shaharga bordi.

¹¹Oqshom payti qulboshi shahar tashqarisidagi quduq yoniga yetib keldi va tuyalarni cho‘ktirdi. Bu paytda ayollar suv olgani shu yerga kelishardi.

¹²Qulboshi ibodat qildi: — Ey, Egam, xo‘jayinim Ibrohimning Xudosi! Bugun menga omad ber, xo‘jayinim Ibrohimga inoyat ko‘rsatgin.

¹³Men quduq boshida turibman, shahar qizlari suv olgani kelishyapti.

¹⁴Istagim shuki, men ularning biriga: “Iltimos, ko‘zangdan suv ichib olay”, deb aytay. Agar o‘sha qiz: “Marhamat, bemalol, tuyalaringizni ham sug‘orib qo‘yaman”, deb aytsa, quling Is’hoqqa kelin qilib tanlaganing o‘sha qiz bo‘lsin. Shu orqali xo‘jayinimga inoyat ko‘rsatganingni bilayin.

¹⁵U hali gapini aytib tugatmagan ham ediki, bir qiz kelib qoldi. U yelkasida ko‘zasini ko‘tarib olgan edi. Bu qizning ismi Rivqo bo‘lib, u Batuvalning qizi, Batuval — Ibrohimning ukasi Naxo‘rning o‘g‘li, Naxo‘rning xotini — Milxo edi.

¹⁶Rivqo hali biron erkakning qo‘li tegmagan bokira qiz bo‘lib, juda chiroyli edi. U quduq bo‘yiga kelib, ko‘zasini to‘ldirdi va orqasiga qaytdi.

¹⁷Shunda qulboshi yugurib, unga peshvoz chiqdi. — Iltimos, ko‘zangdagi suvdan bir qultum ber, — dedi.

¹⁸— Marhamat, janoblari, iching, — deb qiz darrov ko‘zasini yelkasidan tushirdi–da, unga ichgani suv berdi.

¹⁹Qulboshi suv ichib bo‘lgach, qiz dedi: — Endi tuyalaringiz uchun ham suv tortib beraman, to‘yguncha ichsin.

²⁰U darrov ko‘zasidagi suvni oxurga bo‘shatdi–yu, yana suv tortgani quduqqa yugurib ketdi. Qulboshining hamma tuyalarini sug‘ordi.

²¹Qulboshi: “Egam sayohatimni o‘ngidan keltirgani rostmikan yoki yo‘qmi”, deb suv tortayotgan Rivqoni jimgina kuzatib turdi.

²²Qiz tuyalarni sug‘orib bo‘lgach, qulboshi qizga burunga taqiladigan oltin sirg‘ani [3] va ikkita bilaguzukni taqib qo‘ydi. Oltin sirg‘aning og‘irligi bir misqoldan ortiq [4], bilaguzukning og‘irligi yigirma besh misqol [5] chiqardi.

²³So‘ngra u qizdan: — Ayt–chi, kimning qizisan? — deb so‘radi. — Otangning uyida bir kecha tunashimiz uchun bizga joy topiladimi?

²⁴— Otamning ismi — Batuval, otamning otasi — Naxo‘r, onasi — Milxo deganlar edi, — deb javob berdi qiz.

²⁵So‘ngra u: — Uyimizda tuyalaringiz uchun somon ham, yem ham ko‘p, mehmonlar uchun joy ham bor, — deb qo‘shib qo‘ydi.

²⁶Qulboshi tiz cho‘kib, Egamizga sajda qildi:

²⁷— Xo‘jayinim Ibrohimning Xudosi — Egamga hamdu sanolar bo‘lsin. Egam xo‘jayinimga sodiq qolib, inoyatini darig‘ tutmabdi. Egam meni to‘ppa–to‘g‘ri xo‘jayinimning qarindoshlari oldiga boshlab kelibdi.

²⁸Qiz uyiga yugurib bordi va yuz bergan voqealardan uyidagilarni xabardor qildi.

²⁹Rivqoning Lobon degan akasi bor edi.

³⁰Lobon singlisidan qulboshining aytganlarini eshitdi, singlisining burnidagi sirg‘ani va qo‘llaridagi bilaguzukni ko‘rdi va quduq bo‘yiga shoshildi. O‘sha odam hali ham buloq boshida tuyalarining oldida turgan edi.

³¹— Marhamat, ey, Egam yorlaqagan, nega bu yerda turibsiz? Uyga yuring, uyimda o‘zingiz uchun bitta xona, tuyalaringiz uchun joy tayyorlab qo‘ydim.

³²Shunday qilib, qulboshi uyga kirdi. Lobon tuyalarni yuklardan bo‘shatib, somon, yem berdi. Keyin u Ibrohimning qulboshisiga va u bilan birga kelgan tuyakashlarga oyoqlarini yuvish uchun suv olib keldi.

³³Shundan keyin kechki taom keltirildi. Ibrohimning qulboshisi esa: — Men nima uchun kelganimni sizlarga aytmagunimcha, ovqat yemayman, — dedi. — Marhamat, gapiring, qanday ish bilan keldingiz? — deb so‘radi Lobon.

³⁴— Men Ibrohimning qulboshisiman, — deb gap boshladi u.

³⁵— Xo‘jayinimga Egam bergan: u boy bo‘lib ketgan, Egam unga ko‘plab mol–qo‘y, kumushu oltinlar, qul va cho‘rilar, tuyayu eshaklar bergan.

³⁶Xotini Sora qarigan chog‘ida xo‘jayinimga bir o‘g‘il tug‘ib berdi. Xo‘jayinim butun mol–mulkini o‘g‘liga topshirgan.

³⁷Xo‘jayinim o‘g‘liga o‘zi yashayotgan Kan’on yurtining qizlaridan kelin olib bermasligim uchun menga qasam ichirdi.

³⁸“Mening ota urug‘im — qarindoshlarim oldiga borib, o‘sha yerdan o‘g‘limga kelin olib kel”, dedi.

³⁹Men esa: “O‘sha qiz menga ergashib bu yerga kelmasa–chi”, dedim.

⁴⁰Lekin xo‘jayinim aytdi: “Men Egam ko‘rsatgan yo‘ldan yuraman, U O‘zining farishtasini sen bilan birga jo‘natadi va seni omadga erishtiradi. Sen o‘g‘limga qarindoshlarimdan — otam urug‘idan kelin olib kelasan.

⁴¹Agar qarindoshlarimnikiga borganingda, ular qizini bu yerga yuborishga rozi bo‘lishmasa, qasamingdan ozod bo‘lasan.”

⁴²Qulboshi gapida davom etdi: — Bugun men quduq bo‘yiga kelib, dedim: “Ey, Egam, xo‘jayinim Ibrohimning Xudosi! O‘tinaman, safarimga omad ber.

⁴³Men buloq boshida turibman. Suv olgani kelgan qizga men, iltimos, ko‘zangdan suv ichib olay, deb aytay.

⁴⁴O‘sha qiz, marhamat, bemalol, tuyalaringizni ham sug‘orib qo‘yaman, deb aytsa, xo‘jayinimning o‘g‘liga Egam kelin qilib tanlagan qiz o‘sha bo‘lsin.”

⁴⁵Men ko‘nglimdan shu gaplarni o‘tkazib bo‘lmagan ham edimki, Rivqo yelkasida ko‘zasini ko‘tarib kelayotgan ekan. U quduqqa borib, ko‘zasini suvga to‘ldirdi. Men unga: “Iltimos, suvingdan ichib olay”, dedim.

⁴⁶U darrov yelkasidan ko‘zasini tushirdi–da: “Marhamat, iching, tuyalaringizni ham sug‘orib qo‘yaman”, dedi. Men suv ichdim, Rivqo tuyalarimni ham sug‘ordi.

⁴⁷So‘ng men undan: “Kimning qizisan?” deb so‘radim. U: “Batuval degan odamning qiziman, Otamning otasi — Naxo‘r, onasi — Milxo deganlar edi”, deb javob berdi. Shunday qilib, uning burniga sirg‘ani, qo‘llariga bilaguzuklarni taqib qo‘ydim.

⁴⁸So‘ngra Egamga tiz cho‘kib, sajda qildim. Xo‘jayinim Ibrohimning Xudosi — Egamga hamdu sanolar aytdim. Egam meni to‘ppa–to‘g‘ri xo‘jayinimning qarindoshlari oldiga olib keldi. Men uning o‘g‘liga qarindoshlari oilasidan kelin topdim.

⁴⁹Endi xo‘jayinimga chinakamiga sadoqat ko‘rsatadigan bo‘lsalaringiz, buni aytinglar, agar yo‘q, desalaringiz, buni ham aytinglar, toki men bir qarorga kelib, biror narsa qilayin.

⁵⁰— Bu ish — Xudodan, — deb aytdilar Lobon bilan Batuval, — biz sizga biror gap ayta olmaymiz.

⁵¹Mana, Rivqo qarshingizda turibdi. Uni oling–da, ketavering. Egamiz aytganday, u xo‘jayiningizning o‘g‘liga kelin bo‘lsin.

⁵²Ibrohimning qulboshisi ularning gaplarini eshitgach, muk tushib, Egamizga sajda qildi.

⁵³So‘ngra oltin, kumush taqinchoqlar, chiroyli liboslarni Rivqoga berdi. Rivqoning akasi bilan onasiga ham qimmatbaho hadyalar berdi.

⁵⁴Qulboshi va u bilan birga kelgan odamlar yeb–ichdilar, tunni shu yerda o‘tkazdilar. Ular ertasi kuni ertalab turishgach, qulboshi: “Endi ruxsat bersangiz, xo‘jayinimning oldiga qaytaylik”, dedi.

⁵⁵Lekin Rivqoning akasi bilan onasi: — Rivqo hech bo‘lmasa o‘n kuncha biz bilan qolsin, keyin ketsa ham bo‘ladi, — deyishdi.

⁵⁶Lekin qulboshi ularga shunday dedi: — Meni ushlab turmanglar, Egamiz safarimni o‘ngidan keltirgan. Men qaytay, xo‘jayinimning oldiga boray.

⁵⁷— Hozir qizimizni chaqirib, o‘zidan so‘raylik–chi, — deyishdi ular.

⁵⁸Rivqoni chaqirishib, undan: — Hozir mana bu odam bilan ketasanmi? — deb so‘rashdi. — Ha, ketaman, — dedi Rivqo.

⁵⁹Shunday qilib, ular Rivqoni, uning enagasini [6] Ibrohimning qulboshisi va odamlari bilan birga jo‘natdilar.

⁶⁰Ular Rivqoni duo qilib, unga shunday dedilar: “Ey, singlimiz! Minglarcha, o‘n minglarcha farzandlarning onasi bo‘lgin! Nasling g‘animlarining darvozalarini egallasin!”

⁶¹Shundan so‘ng Rivqo va uning cho‘rilari tuyalarga minishib, Ibrohimning qulboshisi bilan jo‘nashga tayyor bo‘lishdi. Hammalari yo‘lga tushdilar.

⁶²Bu vaqtda Is’hoq Ber–Laxay–Ruy qudug‘i [7] yonidan qaytib kelib, Nagav cho‘lida [8] yashayotgan edi.

⁶³Is’hoq kechqurun sayr qilish uchun [9] tashqariga chiqqan edi. Bir payt u tuyalar kelayotganini ko‘rdi.

⁶⁴Rivqo ham Is’hoqni ko‘rdi va darrov tuyadan tushdi.

⁶⁵— Huv ana, bir odam dala bo‘ylab biz tomonga kelyapti, kim u? — deb so‘radi Rivqo qulboshidan. — Mening xo‘jayinim, — deb javob berdi qulboshi. Rivqo ro‘molini olib, yuzini berkitdi.

⁶⁶Qulboshi hamma qilgan ishlarini Is’hoqqa aytib berdi.

⁶⁷Shunday qilib, Is’hoq Rivqoni onasi Sora yashagan chodirga olib keldi. U Rivqoga uylandi. Is’hoq uni juda sevardi. Shu tariqa Is’hoq onasining o‘limidan so‘ng tasalli topdi.