Read O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 Ibtido 28 Bible Online

Ibtido 28 - O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 bible

Ibtido 28

¹Shunday qilib, Is’hoq Yoqubni chaqirtirib, uni duo qildi va shunday maslahat berdi: — Kan’onlik qizlarga uylanma.

²Hoziroq Paddon–Oramga [1] — bobong Batuvalning xonadoniga jo‘na. U yerda tog‘ang Lobonning qizlaridan birortasiga uylan.

³Qodir Xudo baraka berib, seni ko‘paytirsin. Sening naslingdan ko‘p xalqlar kelib chiqsin.

⁴Xudo Ibrohimga va’da qilgan barakasini senga va sening naslingga ato qilsin. Biz hozir musofir bo‘lib yashayotgan, Xudo Ibrohimga bergan shu yurt sening mulking bo‘lsin.

⁵Shunday qilib, Is’hoq Yoqubni jo‘natdi. Yoqub Paddon–Oramga — Oramlik [2] Batuvalning o‘g‘li, tog‘asi Lobonnikiga ketdi.

⁶[6-7] Esov eshitdiki, otasi Yoqubni duo qilib, uni Paddon–Oramga jo‘natibdi, Yoqub ota–onasining gaplariga itoat etib, Paddon–Oramga ketibdi. Otasi Yoqubga: “O‘sha yerdan uylangin”, debdi, “Kan’onlik qizlarga uylanma”, deb ogohlantiribdi.

⁸Kan’onlik xotinlari otasiga yoqmasligini Esov tushunib yetdi.

⁹Esov amakisi Ismoilning xonadoniga bordi va xotinlari ustiga, Ibrohim o‘g‘li Ismoilning qizlaridan biriga uylandi. Yangi xotinining ismi Maxalat edi. Maxalatning Navayot [3] degan akasi ham bor edi.

¹⁰Yoqub Bersheva shahridan chiqib, Xoron [4] tomonga qarab ketdi.

¹¹U bir joyga yetib kelganda, kun botgan edi. Shuning uchun o‘sha yerda tunashga to‘xtadi. U bir tosh topdi–da, toshni boshining ostiga qo‘yib uxlagani yotdi.

¹²Bir payt u tushida bir narvonni [5] ko‘rdi. Narvonning bir uchi yerda, bir uchi osmonga tegib turarmish. Xudoning farishtalari narvondan chiqib, tushayotgan emishlar.

¹³Narvonning yonida [6]Egamiz turgan emish. Egamiz Yoqubga shunday debdi: — Men bobong Ibrohimning, otang Is’hoqning Xudosi — Egangman. Hozir sen yotgan yer o‘zingniki bo‘ladi. Bu yerni senga va sening naslingga beraman.

¹⁴Sening nasling yerning qumi singari son–sanoqsiz bo‘ladi. Ular sharqdan g‘arbga, shimoldan janubga qarab yer yuziga yoyilib ketadilar. Yer yuzidagi hamma xalqlar sen va sening nasling orqali baraka topadi.

¹⁵Shuni bilginki, Men sen bilan birgaman, qayerga bormagin, Men seni saqlayman. Shu yurtga seni yana qaytarib olib kelaman. Men seni hech qachon tark etmayman, bergan va’dalarimni oxirigacha bajaraman.

¹⁶Yoqub uyg‘onib ketdi va: “Haqiqatan ham Egamiz shu yerda ekan, men esa buni bilmabman”, dedi.

¹⁷U qo‘rqib ketdi: “Bu joy Xudoning uyi ekan, osmonga ochiladigan darvozaning o‘zi! Naqadar qo‘rqinchli–ya bu joy!” dedi.

¹⁸Yoqub saharda turdi. Boshining ostiga qo‘ygan toshni olib, yodgorlik qilib o‘rnatdi. Keyin yodgorlik toshining ustidan Xudoga atab zaytun moyi quydi.

¹⁹Ilgari bu joyning nomi Luz edi. Yoqub esa bu joyga Baytil [7], deb nom berdi.

²⁰So‘ng Yoqub quyidagicha qasam ichdi: “Agar Xudo men bilan birga bo‘lsa, boradigan shu yo‘limda meni asrasa, menga rizq–ro‘zimni va kiyim bersa,

²¹otamning xonadoniga eson–omon qaytarib olib kelsa, Egam mening Xudoyim bo‘ladi.

²²Men yodgorlik qilib o‘rnatgan shu tosh Xudoga sajda qiladigan joy bo‘ladi. Xudo menga bergan hamma narsaning o‘ndan birini albatta beraman.”