Read O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 Ibtido 3 Bible Online

Ibtido 3 - O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 bible

Ibtido 3

¹Parvardigor Egamiz hamma yovvoyi hayvonlarni ham yaratgan edi. O‘sha hayvonlar orasida ancha ayyori ilon edi. Ilon xotindan: — Haqiqatan ham Xudo, bog‘dagi bironta daraxtning mevasidan yemanglar, deb aytdimi? — deb so‘radi.

²Xotin ilonga: — Yo‘g‘–e, biz bog‘dagi hamma daraxtlarning mevasidan yeyishimiz mumkin, — deb javob berdi.

³— Lekin Xudo, bog‘ o‘rtasidagi daraxtning mevasidan yemanglar ham, tegmanglar ham, yesalaringiz o‘lasizlar, deb aytgan.

⁴Ilon esa xotinga: — Yo‘q, o‘lmaysizlar, — dedi.

⁵— Chunki Xudo biladiki, sizlar bu mevalardan yesalaringiz, ko‘zlaringiz ochilib, sizlar ham barcha yaxshi va yomon narsalarni biladigan bo‘lib, Xudoga [1] o‘xshab qolasizlar.

⁶Xotin qarasaki, o‘sha daraxt ko‘zga chiroyli ko‘rinadi, mevalari juda yeyishli ekan. Xotin: “Qani, endi mevalar menga donolik ato qilsaydi”, deb orzu qildi. U daraxtning mevasidan olib yedi, keyin yonida turgan eriga ham berdi. Eri ham yedi.

⁷O‘sha zahoti ikkovining ham ko‘zlari ochilib, ular yalang‘och ekanliklarini anglab yetdilar, anjir barglarini sonlari atrofiga tizib, o‘zlariga yopinchiq yasadilar.

⁸Oqshom payti shabada esib turganda, ikkovi bog‘da Parvardigor Egamizning yurganini bildi. Odam va xotini Parvardigor Egamizning nazaridan qochib, bog‘dagi daraxtlar orasiga yashirindilar.

⁹Parvardigor Egamiz: “Qayerdasan, ey, odam?” deb chaqirdi.

¹⁰Odam: — Men bog‘da yurganingni bildim–u, yalang‘och bo‘lganim uchun qo‘rqib, yashirindim, — dedi.

¹¹— Yalang‘och ekaningni senga kim aytdi? — deb so‘radi Xudo. — Men, yemanglar, deb amr etgan daraxtning mevasidan yedingmi?

¹²Odam javob berdi: — O‘zing menga bergan xotin o‘sha daraxtning mevasidan menga olib kelgan edi, men ham yedim.

¹³Shunda Parvardigor Egamiz xotinga: — Bu nima qilganing? — dedi. — Ilon meni aldadi, men mevadan yedim, — dedi xotin.

¹⁴Parvardigor Egamiz ilonga shunday dedi: “Shu qilmishlaring uchun La’nati bo‘lgaysan barcha jonzotlar orasida Va jamiki yovvoyi hayvonlar orasida. Qorning bilan sudralib yurgaysan, Umring bo‘yi tuproq yegaysan.

¹⁵Dushmanlik paydo qilaman sen bilan xotin o‘rtasida, Sening zoting bilan uning zoti orasida. Uning zoti ezib tashlaydi sening boshingni, Sen chaqib olasan uning tovonini.”

¹⁶Xotinga esa shunday dedi: “Homiladorligingda g‘oyat azob beraman, Mashaqqat ila bola tug‘asan. Ammo eringni qo‘msayverasan, Ering esa hokim bo‘ladi sening ustingdan.”

¹⁷Parvardigor Egamiz odamga shunday dedi: “Xotiningning gapiga kirganing uchun, Men, yema, deb taqiqlagan mevani yeganing uchun, Sen tufayli yerni la’nati qildim. Butun umring bo‘yi timdalab yerni, Yerdan o‘tkazasan tirikchiligingni.

¹⁸Yerning hosili yemishing bo‘lsa ham, Yer sen uchun tikanlaru qushqo‘nmas [2] o‘stiradi.

¹⁹Sen tuproqdan yaralgansan, To tuproqqa qaytguningga qadar, Peshana tering bilan non yeysan. Zero, sen tuproqdirsan Va tuproqqa qaytasan.”

²⁰Xotin jamiki insonlarning onasi bo‘lgani uchun, Odam Ato [3] unga Momo Havo [4], deb ism berdi.

²¹Odam Ato va uning xotini uchun Parvardigor Egamiz teridan kiyim–kechak yasab, ularni kiyintirib qo‘ydi.

²²Keyin Parvardigor Egamiz shunday dedi: “Mana, inson hamma narsani — yaxshilik va yomonlikni bilib, bizning bittamizga o‘xshab [5] qoldi. Endi u qo‘lini uzatib, hayot ato etuvchi daraxt mevasidan ham olmasin, mevani yeb, abadiy yashaydigan bo‘lib qolmasin.”

²³Shu sababdan Parvardigor Egamiz Odam Atoni va Momo Havoni Adan bog‘idan chiqarib yubordi. U Odam Atoni yerning tuprog‘idan yasagan edi, unga yana o‘sha yerni ishlashga berdi.

²⁴U Odam Atoni haydab yuborgandan keyin, hayot daraxtiga boradigan yo‘lni qo‘riqlash uchun Adan bog‘ining sharq tomoniga qanotli mavjudotlar — karublarni va doimo aylanib turadigan alangali qilichni o‘rnatdi.