Read O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 Ibtido 43 Bible Online

Ibtido 43 - O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 bible

Ibtido 43

¹Kan’on yurtida qahatchilik haddan ortiq kuchaydi.

²Yoqubning o‘g‘illari Misrdan olib kelgan donni yeb tugatishdi. Shundan keyin Yoqub o‘g‘illariga: — Yana borib, bir oz don sotib olib kelinglar, — dedi.

³Yahudo otasiga shunday dedi: — O‘sha odam, ukangizni olib kelmagunlaringizcha, ko‘zimga ko‘rinmanglar, deb bizni ogohlantirgan.

⁴Agar ukamizni biz bilan birga jo‘natsangiz, borib, sizga don sotib olib kelardik.

⁵Lekin Benyaminni yubormasangiz, biz ham bormaymiz. Chunki o‘sha odam, ukangizni olib kelmasangiz, ko‘zimga ko‘rinmanglar, deb aytgan.

⁶Yoqub [1]: — Nimaga o‘sha odamga, yana ukamiz bor, deb boshimga balo orttirdingiz?! — deb zorlandi.

⁷Ular shunday javob berdilar: — U odam: “Otangiz hayotmi? Boshqa ukangiz ham bormi?” deb o‘zimiz, oilamiz to‘g‘risida so‘rab–surishtirdi. Biz uning savollariga javob berdik. “Ukangizni mening oldimga olib kelinglar”, deb aytishini qayerdan bilibmiz?!

⁸Yahudo otasiga dedi: — Ukamizni men bilan jo‘nating, endi yo‘lga chiqaylik, toki sizu biz, bolalarimiz ochlikdan o‘lmay, tirik qolaylik.

⁹Unga men o‘zim kafil bo‘laman, u uchun meni mas’ul, deb bilavering. Agar uni qaytarib olib kelib qo‘lingizga topshirmasam, umr bo‘yi sizning oldingizda aybdor bo‘lib qolay.

¹⁰Agar orqaga surmaganimizda edi, hozirgacha ikki marta borib kelgan bo‘lardik.

¹¹Nihoyat, Yoqub o‘g‘illariga dedi: — Boshqa iloji yo‘q ekan, endi bunday qilinglar: yurtimizning noz–ne’matlaridan qoplaringizga solinglar. Bir oz mumiyo, asal, xushbo‘y ziravorlar, mirra, pista, bodom ham olib, o‘sha odamga hadya qilib olib boringlar.

¹²O‘tgan safar qoplaringizga kumushlarni solib qaytarib yuborishgan edi, shuning uchun kumushni ikki barobar ko‘p olinglar. Kimdir adashgan bo‘lishi mumkin.

¹³Ukangizni ham olinglar–u, hoziroq o‘sha odamning oldiga jo‘nanglar.

¹⁴O‘sha odam bolalarimga rahm qilsin, deb Qodir Xudoga iltijo qilaman, toki u Shimo‘n bilan Benyaminni qaytarib yuborsin. Agarda farzandlarimdan judo bo‘ladigan bo‘lsam, mayli, bo‘la qolay.

¹⁵Shunday qilib, ular har xil hadyalar, ikki barobar ko‘p kumush oldilar–da, Benyaminni ham ergashtirib, Misrga shoshildilar. Misrga yetib kelib, Yusufning huzuriga kirdilar.

¹⁶Yusuf ularning yonida Benyaminni ham ko‘rdi va qulboshisiga buyurdi: “Bu odamlarni uyga olib bor, bironta jonliq so‘yib, tayyorgarlik ko‘r. Ular tushlikni men bilan birga yeydilar.”

¹⁷Qulboshi Yusuf aytganday qildi: aka–ukalarni Yusufning uyiga olib ketdi.

¹⁸Qulboshi aka–ukalarni Yusufning uyiga olib kelgani uchun, ular juda qo‘rqib ketishdi. Ular bir–biriga dedilar: “O‘tgan safar qoplarimizga kumushlarimizni qaytarib solib qo‘yishgan edi. Shu sababdan bizni bu yerga oldirib kelgan. Endi u bizni o‘g‘irlikda ayblaydi. Bizni ushlab, qul qilib oladi, eshaklarimizni ham tortib oladi.”

¹⁹Yusufning darvozasi oldida aka–ukalar qulboshiga aytdilar:

²⁰— Kechirasiz, hazrat, biz o‘tgan safar ham don sotib olgani kelgan edik.

²¹Uyga qaytib ketayotganimizda, tunda dam olgani bir joyda to‘xtab, qoplarimizni ochdik. Don sotib olganimizda to‘lagan kumushimizning hammasi qoplarimizning ichida ekan. Mana, o‘sha kumushlarni qaytarib olib keldik.

²²Biz yana don sotib olgani qo‘shimcha kumush olib keldik. Kim u kumushlarni qoplarimizga solib qo‘ygan ekan, bilmaymiz.

²³— Xotirjam bo‘linglar, — dedi Yusufning qulboshisi, — bu to‘g‘rida xavotir olmanglar. Don sotib olishga keltirgan kumushlaringizning hammasini men olgan edim. Xudoyingiz — otangizning Xudosi qoplaringizga xazina solib qo‘ygan bo‘lsa kerak. So‘ng qulboshi Shimo‘nni ularning oldiga olib keldi.

²⁴Qulboshi aka–ukalarni Yusufning uyiga olib kelgandan keyin, ularga suv berdi. Aka–ukalar oyoqlarini yuvib olishdi. Qulboshi ularning eshaklariga ham yem berdi.

²⁵Aka–ukalarga, Yusuf hazrati oliylari bilan birga tushlik qilasizlar, deb aytishdi. Shuning uchun Yusuf kelguncha, ular hadyalarini tayyorlab qo‘ydilar.

²⁶Yusuf uyga kelgach, ular hadyalarini Yusufga berib, muk tushib ta’zim qilishdi.

²⁷Yusuf ulardan hol–ahvol so‘radi. — Otangizning ahvollari qalay? Keksa otamiz bor, deb aytgan edingiz. U hozir ham hayotmi?

²⁸— Qulingiz — otamiz yaxshi yuribdilar, hozir hayotlar, — deb javob berishdi aka–ukalar. So‘ng ular Yusufga egilib ta’zim qilishdi.

²⁹Yusuf tug‘ishgan ukasi Benyaminni ko‘rib, ulardan so‘radi: — Kenja ukamiz bor, deb aytgan edingiz. Shu bola ukangizmi? Xudo senga marhamat qilsin, o‘g‘lim!

³⁰Yusuf shunday deb, ukasiga mehri tovlanib ketganidan yig‘lab yuboray derdi. Shuning uchun Yusuf darrov ichkari xonaga chiqdi–yu, u yerda yig‘lab yubordi.

³¹Bir ozdan keyin Yusuf yuzlarini yuvib, o‘zini qo‘lga oldi va aka–ukalarining oldiga qaytib kirdi. “Taomlar keltirilsin!” deb buyruq berdi.

³²Yusufga alohida dasturxonda, aka–ukalariga esa boshqa dasturxonda taomlar tortildi. Yusufnikidagi Misrliklar esa alohida dasturxonda taom yeyishdi. Misrliklar ibroniylar bilan dasturxon atrofida birga o‘tirib ovqat yeyishdan hazar qilishar edi.

³³Yusuf har bir akasiga qaysi joyda o‘tirishini ko‘rsatdi. Har birini yoshi bo‘yicha, katta–kichikligiga qarab o‘tqazdi. Aka–ukalar bir–birlariga taajjub bilan qarab qo‘ydilar.

³⁴Aka–ukalarga taomlarni Yusufning dasturxonidan tarqatishdi. Benyaminga berilgan taom boshqa akalarinikiga qaraganda besh hissa ko‘p edi. Aka–ukalar taomni yeb, Yusuf bilan birga may ichib, xushnud bo‘ldilar.