Read O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 Ibtido 45 Bible Online

Ibtido 45 - O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 bible

Ibtido 45

¹Endi Yusuf ortiq chidab tura olmadi. U xizmatkorlariga: “Hamma huzurimdan chiqsin!” deb buyurdi. Yusuf o‘zini aka–ukalariga tanitganda, huzurida hech kim qolmagan edi.

²U shunday qattiq yig‘ladiki, xonadonidagi Misrliklar eshitdi. Bu yangilik tezda fir’avnning saroyiga yetib bordi.

³— Men Yusufman! — dedi u akalariga. — Otam hali ham hayot ekan–da? Lekin aka–ukalar Yusufning qarshisida dahshatga tushib, javob berishga tillari ojiz edi.

⁴— Menga yaqinroq kelinglar! — dedi Yusuf. Aka–ukalari unga yaqinroq borishdi. — Men Yusufman! — dedi u yana, — sizlar Misrga sotgan ukangizman!

⁵Meni bu yerga sotganingizdan g‘am chekmanglar, o‘zlaringizdan xafa ham bo‘lmanglar. Xudo shunday qildi. Xudo insonlar hayotini saqlab qolish uchun sizlardan oldin meni bu yerga jo‘natgan ekan.

⁶Ikki yildirki, yurtda qahatchilik. Yana besh yil bu yurtda na yer haydaladi, na hosil bo‘ladi.

⁷Xudo ana shunday g‘aroyib yo‘l bilan sizlarni va naslingizni qutqarib, omon qoldirish uchun sizlardan oldin meni yubordi.

⁸Ha, meni bu yerga sizlar emas, Xudo yuborgan! Xudo meni fir’avnga maslahatchi, uning butun xonadoniga xo‘jayin, Misr yurti ustidan hokim qildi.

⁹Tez bo‘linglar, otamning oldiga qaytib borib, unga shunday deb aytinglar: “O‘g‘lingiz Yusufni Xudo butun Misr ustidan hokim qilibdi. Kechiktirmay yo‘lga otlaning.

¹⁰Siz Go‘shen yerlariga [1] o‘rnashar ekansiz. O‘zingiz, bolalaringiz, nabiralaringiz, qo‘y–echkilaringiz, podalaringiz — hamma mol–mulkingiz bilan birga Yusufga yaqin joyda bo‘lasiz.

¹¹Sizga Yusuf qarab turar ekan. Hali oldimizda besh yil qahatchilik turibdi. O‘zingiz ham, xonadoningiz ham och qolmas ekan, chorvangiz ham och qolmas ekan.”

¹²O‘zlaringiz ko‘rib turibsizlar, Benyamin, sen ham ko‘rib turibsan, sizlarga bu gaplarni aytayotgan haqiqatan men, Yusufman.

¹³Misrda men qanchalik shon–shuhratga erishganimni, o‘z ko‘zlaringiz bilan ko‘rganingizni otamga aytinglar. Otamni tezlik bilan mening oldimga olib kelinglar.

¹⁴Yusuf Benyaminni quchoqlab, bo‘yniga osilib, xursandlikdan yig‘lar, Benyamin ham yig‘lar edi.

¹⁵So‘ng Yusuf yig‘laganicha, akalarini birma–bir quchoqlab o‘pdi. Endi akalari Yusuf bilan bemalol gaplasha boshladilar.

¹⁶“Yusufning aka–ukalari kelibdi!” degan xabar tezda fir’avn saroyiga yetib bordi. Fir’avn va uning a’yonlari g‘oyatda xursand bo‘ldilar.

¹⁷Fir’avn Yusufga dedi: — Aka–ukalaringga ayt, yuklarini ulovlariga ortib, Kan’onga qaytishsin.

¹⁸Otangni, bola–chaqalarini olib, Misrga qaytib kelishsin. Men ularga yurtning eng yaxshi yerlarini beray. Ular bu yerda to‘kin–sochinlikda yashaydilar.

¹⁹Akalaringga ayt, Misrdan aravalar olib ketishsin. Xotinlarini, bolalarini, otangni o‘sha aravalarda bu yerga olib kelishadi.

²⁰Qolib ketgan mol–mulklariga achinishmasin. Misrning eng yaxshi noz–ne’matlari ularnikidir.

²¹Yoqubning [2] o‘g‘illari aytilganday qildilar: fir’avnning ko‘rsatmasiga binoan, Yusuf ularga aravalar berdi. Shuningdek, ularga yo‘l uchun oziq–ovqat ham g‘amlab berdi.

²²Yusuf akalarining har biriga bir sidradan yangi kiyim–bosh, Benyaminga esa besh sidra kiyim–bosh va uch yuz bo‘lak kumush [3] berdi.

²³Otamga, deb o‘nta eshakka Misrning eng yaxshi noz–ne’matlaridan, o‘nta eshakka don, otasi uchun yo‘lda yegani oziq–ovqat yuklab jo‘natdi.

²⁴Yusuf akalarini yo‘lga kuzatib qo‘ydi. Ular yo‘lga chiqayotganlarida Yusuf: “Yo‘lda janjallashib yurmanglar [4]”, dedi.

²⁵Shunday qilib, ular Misrdan Kan’on yurtiga — otalari huzuriga qaytib keldilar.

²⁶“Yusuf tirik ekan! U butun Misr yurtining hokimi ekan!” deb aytishdi o‘g‘illari. Yoqub bu yangilikdan hang–mang bo‘lib qoldi, o‘g‘illarining gapiga ishonmadi.

²⁷Lekin o‘g‘illari Yoqubga Yusufning hamma gaplarini aytib bo‘lib, “Otamni Misrga olib kelinglar”, deb Yusuf yuborgan aravalarni ko‘rganda, Yoqubning ruhi tetiklashdi.

²⁸— Xudoga shukr, o‘g‘lim Yusuf tirik ekan, menga shuning o‘zi kifoya, — dedi Yoqub, — o‘lmasimdan burun borib uni ko‘rib qolay.