Read O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 Ibtido 8 Bible Online

Ibtido 8 - O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 bible

Ibtido 8

¹Xudo Nuhni va u bilan kemada birga bo‘lgan barcha jonzotlarni esdan chiqarmagan edi. Xudo yer uzra shabada estirgan edi, suv pasaya boshladi.

²Yer ostidagi buloqlar [1], osmonning qopqasi [2] berkildi, qattiq quyayotgan jala to‘xtadi.

³Suv asta–sekin yer yuzida kamaya boshladi. Nihoyat, 150 kundan keyin suv ozaydi.

⁴Yettinchi oyning o‘n yettinchi kuni [3] kema Ararat tog‘i [4] cho‘qqilariga tiralib to‘xtab qoldi.

⁵O‘ninchi oygacha suv kamayib boraverdi. Nihoyat, o‘ninchi oyning birinchi kuni [5] tog‘ cho‘qqilari ko‘rindi.

⁶Yana qirq kun o‘tgach, Nuh kemaning darchasini ochdi–da,

⁷qarg‘ani chiqarib yubordi. Yer yuzidagi suv quriguncha, qarg‘a u yoqdan–bu yoqqa uchib yuraverdi.

⁸Endi Nuh yer yuzidagi suv quriganini bilish uchun kemadan kaptarni uchirib yubordi.

⁹Hali yer yuzini suv bosib yotgani uchun, kaptar qo‘ngani joy topolmay, kemaga — Nuhning yoniga qaytib keldi. Nuh kaptarni ushlab, ichkariga oldi.

¹⁰Yetti kundan keyin Nuh yana kaptarni kemadan uchirdi.

¹¹Kechga yaqin kaptar uning yoniga qaytib keldi. Kaptarning tumshug‘ida yangi o‘sib chiqqan zaytun bargi bor edi. Nuh bildiki, yer yuzidagi suv pasayibdi.

¹²Nuh yana yetti kunni o‘tkazib, kaptarni uchirib yubordi. Kaptar Nuhning yoniga boshqa qaytib kelmadi.

¹³Nuh 601 yoshga kirganda, birinchi oyning birinchi kunida [6] yer yuzidagi suv quriy boshladi. Nuh kemaning qopqog‘ini ochib qarab, ko‘rdiki, yer yuzi quriyotgan ekan.

¹⁴Nihoyat, ikkinchi oyning yigirma yettinchi kuni [7] yer butunlay qup–quruq bo‘ldi.

¹⁵Keyin Xudo Nuhga shunday dedi:

¹⁶“Kemadan chiq, xotining, o‘g‘illaring, kelinlaring ham sen bilan birga kemadan chiqishsin.

¹⁷O‘zing bilan birga hamma tirik jonzotlarni — qushlaru hayvonlarni, sudralib yuruvchi jonivorlarni, hasharotlarni ham olib chiq, toki ular yer yuzida serpusht bo‘lib, ko‘payib, g‘ij–zij qaynasin.”

¹⁸Shunday qilib, Nuh o‘g‘illarini, xotini va kelinlarini boshlab, kemadan tashqariga chiqdi.

¹⁹Hamma hayvonlar, sudralib yuruvchi jonivorlar, hasharotlar, qushlar — yerda yashaydigan jamiki jonzotlar ham o‘z jufti bilan kemadan chiqdi.

²⁰So‘ngra Nuh Egamizga atab qurbongoh qurdi. So‘ng har bir halol hayvondan va halol qushdan [8] olib, qurbongoh ustida ularni qurbonlik qilib kuydirdi.

²¹Egamiz qurbonlikning xushbo‘y hididan mamnun bo‘lib, O‘ziga O‘zi dedi: “Insonning ko‘nglida bolaligidanoq qabih niyat bo‘lsa ham, Men bundan buyon hamma tirik jonzotni oldin qilganimday qirib tashlamayman. Inson tufayli butun dunyoni la’natlamayman.

²²Bu olam turar ekan, bahorda ekin ekish, kuzda o‘rim–yig‘im, yoz va qish, sovuq va issiq, kunduz va tun bo‘laveradi.”