Read O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 3 Shohlar 20 Bible Online

3 Shohlar 20 - O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 bible

3 Shohlar 20

¹Oram shohi Banhadad [1] hamma lashkarini to‘pladi. O‘ttiz ikkita shoh o‘z otlari, jang aravalari bilan unga madad berdi. Banhadad Samariyani qamal qilib, bu shaharga urush boshladi.

²Banhadad shaharga — Isroil shohi Axab huzuriga choparlar jo‘natib, ular orqali shu xabarni yetkazdi: — Banhadad aytmoqda:

³“Sening oltin–kumushlaring, eng sara xotinlaring, o‘g‘illaring meniki bo‘ladi.”

⁴— Siz aytganday bo‘la qolsin, shoh hazratlari, — deb javob yo‘lladi Isroil shohi, — o‘zim ham, mening hamma narsam ham siznikidir.

⁵Banhadadning choparlari yana qaytib kelib, Axabga shu xabarni yetkazdilar: — Banhadad aytmoqda: “Senga, oltiningni, kumushingni, xotinlaringni va bolalaringni menga berasan, deb xabar bergan edim.

⁶Ertaga shu paytda qullarimni jo‘nataman: ular saroyingni, a’yonlaringning boshpanasini birma–bir ko‘rib, ko‘zingni quvnatib turgan qimmatbaho hamma narsalaringni olib ketadilar.”

⁷Isroil shohi yurt oqsoqollarini chaqirib, ularga aytdi: — O‘ylab bir qaranglar, u odam qanday yomonlikni o‘ylab topadi–ya. U xotinlarimni, o‘g‘illarimni, oltin–kumushlarimni so‘rab chopar jo‘natganda, men rad qilmagandim.

⁸Hammalari shohga: — Quloq solmang uning gaplariga, rozi bo‘lmang! — deb maslahat berdilar.

⁹Isroil shohi Banhadadning choparlariga shu gapni aytdi: — Shoh hazratlariga shunday deb yetkazinglar: u oldin mendan nima istagan bo‘lsa, hammasini ado etaman, faqat keyingi talabiga rozi emasman. Choparlar Banhadadga Axabning shu gapini olib keldilar.

¹⁰Banhadad Axabga yana choparlarini jo‘natib, quyidagi gapni yetkazdi: — Samariyani yer bilan yakson qilaman, agar Samariyaning kuli orqamda yurgan mana shu odamlarimning har biriga bir hovuchdan yetib ortib qolsa, xudolar meni har qanday jazoga mubtalo qilsin, undan ham battarrog‘iga duchor qilsin.

¹¹Isroil shohi ham Banhadadning gaplariga munosib javob berdi: — Aytib qo‘ying, shohingiz sovutini kiyishdan oldin emas, yechgandan keyin maqtansin.

¹²Banhadad shohlari bilan chodirda kayfu safo qilib o‘tirgan edi. U Axabning gapini eshitishi bilanoq: “Shaharga hujum qilgani tayyorlaning!” deb amr berdi. Uning odamlari shu zahoti shaharni qurshab oldi.

¹³O‘sha payt Isroil shohi Axabning oldiga bir payg‘ambar kelib, shu gaplarni aytdi: — Egam shunday demoqda: “Ey, Axab, anavi katta qo‘shinni ko‘ryapsanmi? Bugun o‘shalarni sening qo‘lingga beraman. Ana o‘shanda Egangiz Men ekanligimni bilasan.”

¹⁴— Kim orqali beradi? — deb so‘radi Axab. — Viloyat hokimlarining pahlavonlari orqali beraman, deb aytmoqda Egam, — gapida davom etdi payg‘ambar. — Jangni kim boshlaydi? — yana so‘radi Axab. — Sen, — dedi payg‘ambar.

¹⁵Axab viloyat hokimlarining pahlavonlarini chaqirdi: ular 232ta ekan. Keyin Isroil lashkarining hammasini chaqirdi, ular yetti ming kishi chiqdi.

¹⁶Peshin vaqtida Isroil lashkari hujum qilib qoldi. Banhadad va shohlar, ya’ni unga yordam berayotgan o‘ttiz ikki shoh chodirlarda ichib mast bo‘lib yotgan ekan.

¹⁷Isroil lashkari tomonidan avval viloyat hokimlarining pahlavonlari chiqdilar. Banhadad choparlar jo‘natgan edi, choparlar: “Samariyadan odamlar chiqib kelyapti”, deb unga xabar yetkazdilar.

¹⁸— Agar sulh tuzish uchun kelayotgan bo‘lsalar, tiriklayin ushlanglar, — deb amr berdi Banhadad. — Bordi–yu, jang qilish uchun otlangan bo‘lsalar ham, tiriklayin ushlanglar.

¹⁹Viloyat hokimlarining pahlavonlari, ularning orqasidan esa lashkar shahardan chiqib kelib,

²⁰har biri qarshisida turgan Oram lashkarini o‘ldirdi. Bir payt Oram lashkari qochib qoldi, Isroil lashkari esa ularni quvlab ketdilar. Oram shohi Banhadad ot ustida, otliqlar bilan birga qochib qutuldi.

²¹Isroil shohi kelib, otlarni, jang aravalarini yakson qilib tashladi. Shunday qilib, Oram lashkari qattiq mag‘lubiyatga uchradilar.

²²Shundan keyin payg‘ambar yana Isroil shohi yoniga kelib dedi: — Bor, yana kuch to‘pla, nima qilishingni ko‘rib–bilib ol. Yanagi bahorda Oram shohi senga xavf soladi.

²³Ayni paytda Oram shohiga ham a’yonlari uqtirdilar: — Ularning xudolari — tog‘lar xudolaridir. Shuning uchun bu safar ularning qo‘li baland keldi. Agar ular bilan tekislikda jang qilsak, albatta biz g‘olib kelamiz.

²⁴Endi shohimiz shunday qilsinlar: hukmdorlarning hammasini vazifalaridan chetlatsinlar. Ularning o‘rniga lashkarboshilarini tayinlasinlar.

²⁵Qancha lashkar, ot, jang aravasi yo‘qotgan bo‘lsalar, o‘shancha lashkar, ot, jang aravalari to‘plab, qo‘shin tashkil qilsinlar. Keyin Isroil lashkarlari bilan tekislikda jang qilib, albatta ularni mag‘lub etamiz. Oram shohi a’yonlarining maslahatini inobatga olib, ular aytganday qildi.

²⁶Yanagi yil bahorda Banhadad Isroil bilan urishish uchun otlandi. U Oram lashkarlarini yig‘ib, Ofoq shahriga [2] olib chiqdi.

²⁷Isroil lashkari ham yig‘ilib, oziq–ovqat to‘plashdi. So‘ng Oram lashkari bilan jang qilish uchun jo‘nab ketishdi. Isroil lashkari Oram lashkarining ro‘parasida qarorgoh qurdilar. Oram lashkarlari yurtni bosib ketgan, Isroil lashkari esa ularning oldida ikkita kichkina echki galasichalik kelardi, xolos.

²⁸Payg‘ambar Isroil shohi yoniga kelib, unga shu xabarni bayon qildi: — Egam shunday aytmoqda: “Modomiki Oram lashkari, Isroil xalqining Xudosi — Egamiz — tog‘lar xudosidir, tekislik xudosi emas, deb aytayotgan ekanlar, Men mana shu katta qo‘shinning hammasini sening qo‘lingga beraman. Shunda Egangiz Men ekanligimni bilasizlar.”

²⁹Bir–biri bilan dushmanlashgan ikkala tomon yetti kun qarorgohda kutib yotdilar. Nihoyat, yettinchi kuni jang boshlandi. Isroil lashkari bir kunda Oram lashkaridan 100.000 kishini qirib tashladi.

³⁰Qolganlari Ofoqqa — shahar ichkarisiga qochib kirgan edilar, 27.000tasini devor bosib qoldi. Banhadad ham shaharga qochib borib, bir uyning eng ichkari xonasiga kirib oldi.

³¹A’yonlari unga: — Isroil shohlari rahmdil shohlardir, deb eshitgan edik, — dedilar. — Qani, endi egnimizga qanor kiyib, bo‘ynimizga arqon bog‘laylik–da [3], keyin Isroil shohi huzuriga boraylik. Shoyad u sizning bir qoshiq qoningizdan kechsa.

³²Hamma a’yonlar egnilariga qanor kiyib, bo‘yinlariga arqon bog‘lab, Isroil shohi huzuriga keldilar. — Qulingiz Banhadad: “O‘tinaman, shoh meni o‘ldirmasin”, deb iltijo qilyapti, — dedilar. — U hozir tirikmi? Axir, u mening akam–ku! — dedi Axab.

³³Bu odamlar bir alomat kutayotgan edilar. Uning gapini darrov og‘zidan ilib olib: — Ha, Banhadad — akangiz, — dedilar. — Boringlar, uni olib kelinglar, — deb buyurdi Axab. Banhadad Axabning yoniga keldi. Axab uni aravaga o‘tqazdi.

³⁴— Mening otam sening otangdan tortib olgan shaharlarni qaytarib beraman, — dedi Banhadad Axabga. — Otam Samariyada bozorlar barpo qilgan edi, sen, xuddi shu singari, Damashqda o‘zing uchun bozorlar barpo qilasan. — Sulh tuzganimizdan keyin men seni ozod qilaman, — dedi Axab ham o‘z navbatida. U Banhadad bilan sulh tuzgach, Banhadadni ozod qildi.

³⁵Payg‘ambarlar guruhidan bittasi boshqasiga: — Meni ur! — dedi. Payg‘ambar Egamizning amri bo‘yicha ish tutayotgan edi. O‘sha odam payg‘ambarni urishni istamadi.

³⁶Payg‘ambar unga shunday dedi: — Modomiki, sen Egamizning amriga quloq solmadingmi, endi ko‘rasan, yonimdan ketishing bilanoq, seni sher g‘ajib tashlaydi. U odam payg‘ambarning yonidan ketib, sherga duch kelib qoldi. Sher uni tilka–pora qilib tashladi.

³⁷Payg‘ambar boshqa bir odamni uchratib qolib, unga ham: — Meni ur! — dedi. U odam payg‘ambarni urib, jarohat yetkazdi.

³⁸Payg‘ambar nariroq borib ko‘zlarini yopinchiq bilan to‘sib, qiyofasini o‘zgartirdi va yo‘l bo‘yida shohni kuta boshladi.

³⁹Shoh o‘tib ketayotgan edi, payg‘ambar unga qarab baqirdi: — Ey, shohim, men, qulingiz, jangga borgan edim. Qarangki, orqadan bir odam mening yonimga boshqa odamni boshlab kelib: “Bu asirni mahkam ushla, qochib ketmasin, boshing bilan javob berasan yoki evaziga ikki pud [4] kumush berasan”, dedi.

⁴⁰Men, qulingiz, u–bu ishlar bilan mashg‘ul bo‘lib turganimda, asir g‘oyib bo‘ldi. — Sen o‘zingga o‘zing hukm chiqarib qo‘yibsan–ku, — dedi Isroil shohi payg‘ambarga.

⁴¹Payg‘ambar shu zahoti ko‘zidan yopinchiqni oldi. Shoh bildiki, u payg‘ambarlardan biri ekan.

⁴²Payg‘ambar shohga dedi: — Egamiz shunday aytmoqda: “Modomiki Men o‘limga mahkum etgan [5] odamni sen qo‘lingdan chiqarib yuborgan ekansan, uning joni evaziga sen joningdan judo bo‘lasan. Uning xalqi boshiga keladigani sening xalqing boshiga tushadi.”

⁴³G‘azablangan Isroil shohi xafahol uyiga jo‘nab, Samariyaga yetib keldi.