Read O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 Ayub 15 Bible Online

Ayub 15 - O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 bible

Ayub 15

¹Keyin temonlik Elifaz shunday dedi:

²“Dono kishi shunday behuda so‘zlar bilan javob bermagan bo‘lardi! Og‘zini quruq gaplar bilan to‘ldirmas edi!

³Befoyda so‘zlar aytib bahslashmagan bo‘lardi! Quruq gaplar aytmas edi!

⁴Sen Xudodan qo‘rqmay qo‘yding! Toat–ibodatga to‘sqinlik qilyapsan.

⁵Gunohlaring senga gap o‘rgatyapti, Xuddi ayyorlarday gapiryapsan.

⁶Men emas, o‘z og‘zing seni hukm qilyapti, O‘z lablaring senga qarshi guvohlik beryapti.

⁷Nima, sen odamzodning to‘ng‘ichimisan?! Qirlar yaratilmasdan oldin tug‘ilganmisan?!

⁸Xudoning kengashida qatnashganmisan?! Nima, faqatgina o‘zingni dono, deb bilasanmi?!

⁹Xo‘sh, biz bilmagan nimani bilasan? Biz tushunmaganlarni sen tushunasanmi?

¹⁰Ha, oqsoqollar, keksalar, Otangdan ham yoshi ulug‘roq bo‘lganlar biz tomonda.

¹¹Xudoning tasallisi senga kamlik qilyaptimi?! Muloyimlik bilan aytgan so‘zi senga yetmayaptimi?!

¹²Nima uchun yuragingning amriga qarab ish tutasan? Nima uchun ko‘zlaringni chaqchaytirasan?

¹³Nima uchun sen Xudo bilan teskarisan? Nimaga og‘zingdan shunday so‘zlar chiqyapti?

¹⁴Inson o‘zi nimaki, pok bo‘la olsa?! Ayol zotidan tug‘ilgan inson qanday qilib solih bo‘la oladi?!

¹⁵Xudo hatto O‘z farishtalariga ham ishonmaydi, Hatto samo ham Uning nazarida pok emas.

¹⁶Shunday ekan, qabih va buzuq inson qanchalik tuban, Axir, inson yovuzlikni suvday ichib yuboradi–ku!

¹⁷Quloq sol, men senga tushuntiraman, Ko‘rganimni aytib beraman.

¹⁸Senga donishmandlarning gaplarini aytaman. Ular ajdodlaridan o‘rganib, yashirmasdan aytganlarini so‘zlab beraman.

¹⁹Faqat o‘sha dono insonlarga yurt berilgan edi, Ularning orasida begonalar yo‘q edi.

²⁰Fosiqlarning butun umri og‘riq bilan o‘tadi, Zo‘ravonlarga berilgan barcha yillar sanoqlidir.

²¹Dahshatli tovushlar quloqlariga tinchlik bermaydi. Farovonlik chog‘ida ham ularning ustiga bosqinchi bostirib keladi.

²²Fosiqlar zulmatdan qochib qutulishga umid qilmaydilar, Ularning peshanasiga qilichdan o‘lish yozilgan.

²³Ular non izlab daydib yuradilar, Zulmat kuni yaqinligini biladilar.

²⁴Qo‘rquv va qayg‘u ularni dahshatga soladi, Urushga tayyorlanayotgan shohday, vahimada yashaydilar.

²⁵Ular qo‘llarini Xudoga qarshi ko‘targani, Qodir Xudoga bo‘ysunmaganlari uchun shunday bo‘ladi.

²⁶Mustahkam qalqonlarini ko‘tarib, O‘jarlik bilan Unga qarshi chiqadilar.

²⁷Chunki ular semirib, yuzlari yiltirab ketgan, Qorniyu bellarini yog‘ bog‘lab ketgan.

²⁸Ular vayrona shaharlarda yashaydilar. Qulab tushay deb turgan, Hech kim yashamaydigan uylarda turadilar.

²⁹Ular boyligicha qolavermaydilar, boyliklari abadiy emas. Mol–dunyosi yer yuzidan yo‘q bo‘lib ketadi.

³⁰Ular zulmatdan qochib qutula olmaydilar. Ha, ular shoxlari yongan daraxtga o‘xshaydilar. Xudoning nafasi ularni uchirib yuboradi.

³¹Behuda narsalarga umid bog‘lab, o‘zlarini aldamasinlar, Ularning mukofoti o‘sha behuda narsalar bo‘ladi.

³²Vaqti–soati yetmay turib, ular to‘liq jazo oladilar, Novdalari gullab–yashnamaydi.

³³Uzumlari pishmay turib uzib olingan tokday, Gullari to‘kilib, meva tugmagan zaytun daraxtiday bo‘lib qoladilar.

³⁴Betavfiqlar to‘dasi biror avlod qoldirmay o‘tib ketadi, Poraxo‘rlarning chodirlarini olov yondirib yuboradi.

³⁵Fosiqlar buzuqlikka homilador bo‘lib, yovuzlik tug‘adilar, Yuraklarida faqat yolg‘on tug‘iladi.