Read O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 Zabur 101 Bible Online

Zabur 101 - O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 bible

Zabur 101

¹Dard–alamga botganda, arzini Egamiz oldiga to‘kkan g‘aribning ibodati.

²Eshitgin ibodatimni, ey Egam, Yetib borsin Senga ohu nolam.

³Kulfatda qolganimda mendan yuz o‘girma, Menga quloq tutgin. Chaqirganimda menga tez javob bergin.

⁴Umrim tutunday o‘tib ketdi, Suyaklarim tandirda ko‘mirga aylanganday bo‘ldi.

⁵Yuragim qurigan o‘tday tamom bo‘ldi, Biror narsa yeyishga istak yo‘qoldi.

⁶Faryod qilib oh–nola chekaman, Shu bois etim suyagimga yopishgan.

⁷Dashtdagi qushga o‘xshayman, Vayronadagi boyo‘g‘li kabidirman.

⁸Bedor bo‘lib yotaman, Tomda yolg‘iz qolgan qushga o‘xshayman.

⁹G‘animlarim doimo meni haqorat qiladi, Meni masxaralovchilar ismimni La’nat o‘qish uchun ishlatadi.

¹⁰Kulni non kabi yemoqdaman, Ichimligimga ko‘z yoshlarimni qo‘shmoqdaman.

¹¹Sening qahru g‘azabing tufayli shunday qilyapman, Axir, meni ko‘tarib, bir yonga uloqtirding.

¹²Oqshomgi ko‘lankaga o‘xshaydi umrim, Qurigan maysaday bo‘lib qoldim.

¹³Sen esa, ey Egam, to abad o‘tirasan taxtingda, Nasllar osha Sening noming davom etar!

¹⁴Qo‘zg‘alib, shafqat ko‘rsatasan Quddusga [1], Unga marhamat ko‘rsatish vaqti keldi, Belgilangan vaqti–soati yetib keldi.

¹⁵Uning toshlari ham sening qullaring uchun qimmatbahodir, Hatto uning tuprog‘iga mehribonlik qilamiz.

¹⁶Xalqlar Egamizdan qo‘rqadi, Uning shuhratidan yer yuzi shohlari titraydi.

¹⁷Zero, Egamiz Quddusni barpo qiladi, O‘zining shuhrati ila zohir bo‘ladi.

¹⁸Yo‘qsillarning ibodatiga U e’tibor beradi, Ularning iltijolarini rad etmaydi.

¹⁹Hali tug‘ilmagan xalq ham Egamizga hamdu sano aytsin, Kelajak nasl uchun bu yozib qo‘yilsin:

²⁰[20-21] Asirlarning nolasiga quloq solay, deb Egamiz yuksakdagi muqaddas makonidan qaradi. O‘limga mahkum bo‘lganlarni qutqaray, deb U osmondan zaminga nazar tashladi.

²²Shu bois Egamizning dong‘i Quddusda e’lon qilinsin, Unga Sionda hamdu sano aytilsin.

²³Egamizga birga sajda qilgani Xalqlaru shohliklar yig‘iladi.

²⁴Hali yosh paytimda Egam meni zaif qildi, Kunlarimni Uning O‘zi qisqartirdi.

²⁵Unga faryod qildim: “Ey Xudoyim, Yosh umrimni xazon qilmagin, Barcha nasllar osha Sen doimo borsan.

²⁶Azalda zaminning poydevorini [2] Sen qo‘ygansan, Samolarni O‘z qo‘llaring ila yaratgansan.

²⁷Ular yo‘q bo‘lib ketar, Sen turaverasan, Ularning hammasi kiyim kabi eskirib ketadi, To‘zib ketgan kiyimday ularni almashtirasan, Hammasini tashlab yuborasan.

²⁸Sen esa hech o‘zgarmassan, Sen to abad yashaysan.

²⁹Qullaringning farzandlari xavfsiz yashar, Ularning nasli Sening huzuringda barqaror bo‘lar.”