Read O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 Zabur 103 Bible Online

Zabur 103 - O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 bible

Zabur 103

¹Egamni olqishla, ey jonim. Ey Egam Xudo! Sen naqadar buyuksan, Shuhratu ulug‘vorlikka burkangansan.

²Yopinchiqqa o‘ralganday nurga chulg‘angansan, Samolarni bir chodir kabi yoygansan.

³Osmondagi suvlar [1] uzra dargohingni qurgansan, Bulutlarni jang aravasi qilasan, Shamol qanotlarini minib ketasan.

⁴Shamollarni O‘zingga xabarchilar qilasan, Lovullagan olovni xizmatkorlaring etasan.

⁵Hech qachon tebranmasin, deya Sen zaminning poydevorini [2] qo‘ygansan,

⁶Zaminni libosga o‘raganday, Tubsiz suvlar ila o‘ragan eding, Hatto tog‘lar cho‘qqisini suvlar ko‘mgan.

⁷Sening tahdidlaringdan suvlar chekinar, Sen gumburlatgan sadodan ular qochar.

⁸Suvlar tog‘lar ustidan, vodiy bo‘ylab oqarlar Sen ular uchun tayin etgan joyga.

⁹Bu suvlar toshmasin, deb, Yana yer yuzini qayta qoplamasin, deb Sen chegara qo‘ygansan!

¹⁰Buloqlarni toshirding Sen soyliklardan, Buloqlar oqib kelar tog‘lar orasidan.

¹¹Jamiki yovvoyi hayvonlarni buloqlar sug‘oradi, Yovvoyi eshaklar tashnaligini qondiradi.

¹²Oqar suvlar bo‘yida qushlar in quradi, Shoxlar orasidan ular sayraydi.

¹³Tog‘larni sug‘orasan yuqoridagi dargohingdan, Zamin to‘la sen o‘stirgan meva bilan.

¹⁴Chorva uchun Sen o‘t–o‘lan o‘stirasan, Inson foydalansin, deb ekinlar o‘stirgansan, Yeguligini tuproqdan olsin, deysan.

¹⁵Sen berasan inson ko‘nglini chog‘ qiluvchi sharobni, Yuzga jilo beruvchi zaytun moyini, Inson hayotiga quvvat beruvchi nonni.

¹⁶Ey Egam, Sening daraxtlaring, Ha, O‘zing Lubnonda ekkan sadr daraxtlaring [3] Suvga yaxshi qonadi.

¹⁷Qushlar daraxtlarda uya quradi, Sarv daraxtida laylak uy qiladi.

¹⁸Tog‘ echkisi baland tog‘larda yashar, Bo‘rsiqlar esa qoyalarda uya qurar.

¹⁹Vaqtni belgilasin, deb oyni yaratding, Quyosh ham biladi qachon botishin.

²⁰Qorong‘ulik cho‘ktirganingda, tun bo‘lar, O‘rmondagi bor hayvon kezgani chiqar.

²¹Sherlar o‘lja axtarib bo‘kirar, O‘z rizq–ro‘zini, ey Xudo, Sendan izlar.

²²Quyosh chiqar, ular ortga qaytarlar, O‘zlarining inlarida yotarlar.

²³Odamlar o‘z ishlariga chiqarlar, Oqshomgacha yumushlari ila band bo‘larlar.

²⁴Ey Egam, ishlaring g‘oyat turli–tumandir! Hammasini donolik ila yaratgansan, Zamin Sen yaratganlaring ila to‘ladir.

²⁵Mana, buyuk, bepoyon dengiz, Son–sanoqsiz yaratilganlar bilan to‘la, Katta–kichik jonivorlar bor.

²⁶Kemalar dengizlarda qatnaydi. Suvlarda o‘ynasin, deya O‘sha maxluq Levitanni [4] yaratgansan.

²⁷Ey Egam! O‘z vaqtida rizqimizni bersin, deya Ularning hammasi Senga ko‘z tikadi.

²⁸Ularga rizqini berganingda, yig‘ib oladi, Qo‘llaringni ochganingda, ular yeb to‘yadi.

²⁹Yuzingni yashirganingda esa ular vahimaga tushadi, Jonlarini olganingda, o‘lib, tuproqqa qaytadi.

³⁰Ruhingni [5] yuborganingda ular yaratiladi, Yer yuziga yangidan hayot berasan.

³¹Egamizning shuhrati to abad davom etsin, Egamiz O‘z yaratganlaridan xursand bo‘lsin.

³²Yerga U boqqanda, yer titrar, Tog‘larga tekkanda, tog‘lar tutun chiqarar.

³³Hayot ekanman, Egamni tarannum etaman, Bor ekanman, Xudoyimga hamdu sano kuylayman.

³⁴U haqidagi o‘ylarim xush kelsin O‘ziga, Zotan, sevinaman men Egam tufayli.

³⁵Yer yuzidan yo‘q bo‘lsin gunohkorlar, Bo‘lmasin boshqa endi fosiqlar. Egamni olqishla, ey jonim! Egamizga hamdu sanolar bo‘lsin!