Read O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 Ishayo 13 Bible Online

Ishayo 13 - O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 bible

Ishayo 13

¹Omiz o‘g‘li Ishayoga vahiyda Bobil to‘g‘risida ayon bo‘lgan bashorat.

²Yalang tepalik uzra ishora yuboring, Ularga qarab hayqiring! Qo‘llaringizni ko‘tarib, ularga ishora bering. Shunda ular aslzodalar darvozasiga kelar.

³Egam aytar: “Men O‘zim tanlaganlarga amr berib, Qahrimni ko‘rsatsin, deb jangchilarimni yig‘dim, G‘alabamdan sevinadiganlarni to‘pladim.”

⁴Qirlardagi olomonning tovushi O‘xshaydi buyuk xalqning ovoziga. Ana, shohliklarning shovqin–suroni! Elatlar yig‘ilmoqda. Sarvari Olam tayyorlamoqda Jang qilmoqqa lashkarini.

⁵Kelayotir ular uzoq yerlardan, Ha, osmon gumbazining bir burchidan. Egam va Uning g‘azab qurollari Qirib yuboradi butun yer yuzini.

⁶Faryod qil, Egamizning kuni yaqin! Ha, Qodir Xudo kulfat yuboradi!

⁷Hamma qo‘llardan darmon ketadi, Har bir inson vahimaga tushadi.

⁸Ular dahshatga tusharlar, Dardu iztirob ularni chulg‘ar, To‘lg‘oq tutgan ayolday bukchayib qolar. Bir–biriga qo‘rquv ichra qarar, Ularning yuzlari lovullab yonar.

⁹Mana, kelayotir Egamizning kuni! Alanga olayotir g‘azabu qahr, dahshat. Vayronaga aylantirar yer yuzini, Yer yuzidan qirib tashlar gunohkorlarni.

¹⁰Ha, samodagi yulduzlar, burjlar Taratmaydi o‘z yorug‘ligini. Quyosh chiqsa ham, zulmat bo‘ladi, Oy nurini sochmaydi.

¹¹Egam aytar: “Olam bilan hisob–kitob qilaman qabihligi uchun, Fosiqlar bilan ularning gunohi uchun, Manmanlarning kiborligiga chek qo‘yaman, Takabburlarni dimog‘dorligi uchun yerga uraman.

¹²Insonni kamyob qilurman sof oltindan ham, Odamni Ofir oltinidan ham.

¹³G‘azabim alangalangan kun Samoni titratib yuborurman. Men, Sarvari Olamning g‘azabidan Zamin qo‘zg‘aladi o‘z o‘rnidan.

¹⁴Shunda inson ovdagi jayronday bo‘lar, Cho‘ponsiz qolgan suruvday bo‘lar, Har biri o‘z xalqiga qaytib ketadi, Har biri o‘z yurtiga qochib boradi.

¹⁵Topilganlarning har biri nayzaga ilinadi, Qo‘lga tushgan har kim qilichdan o‘tkaziladi.

¹⁶O‘zlarining ko‘z o‘ngida Chaqaloqlari tilka–pora bo‘ladi. Uylari talon–taroj bo‘ladi, Xotinlariga tajovuz qilinadi.

¹⁷Mana, Midiyaliklarni [1] ularga qarshi qo‘yaman, Midiyaliklarga kumushning hech keragi yo‘q, Ular oltinni ham istamaslar.

¹⁸Ularning o‘qlari yoshlarni qiradi, Shafqat ko‘rsatmaydi ular bolalarga, Rahm qilmaydi ona qornidagilarga.

¹⁹Bobildir shohliklarning go‘zali, Bobilliklar [2] ulug‘vorligining durdonasi. Ammo Men, Xudo, yer bilan yakson qilaman Xuddi Sado‘m, G‘amo‘ra [3] kabi uni.

²⁰Endi u yerda hech kim yashamas, To abad hech kim uni maskan qilmas. U yerda hatto chodir qurilmas, Cho‘ponlar suruvlarini o‘tlatmas.

²¹Ammo yovvoyi hayvonlar bu yerda yotar, Uylar yirtqichlar bilan to‘lar, U yerda boyqushlar joylashar, Echkilar u yerda shataloq otar.

²²Uvullashar sirtlonlar qal’alarda, Chiyabo‘rilar go‘zal saroylarda. O‘sha vaqt yaqin orada keladi, O‘sha kun kelmasdan qolmaydi.”