Read O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 Ishayo 24 Bible Online

Ishayo 24 - O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 bible

Ishayo 24

¹Ana, Egamiz xarob etadi yer yuzini, Vayronaga aylantiradi uni, Ostin–ustin qiladi yer yuzini, Tarqatib yuboradi zamin ahlini.

²Bir taqdir kutmoqda Xalqu ruhoniyni, Qul va uning egasini, Cho‘riyu uning bekasini, Xaridoru sotuvchilarni, Qarzdoru qarz beruvchini, Sudxo‘ru qarz olganni.

³Dunyo tamom vayron bo‘ladi, Yer yuzi o‘ljaga aylanadi. Ha, Egamizning kalomi shudir.

⁴Dunyo qurib, vayron bo‘ladi, Yer yuzi qayg‘urib, tamom bo‘ladi, Dunyoning mag‘rur xalqi kuchdan qoladi.

⁵Zamin bulg‘andi, Axir, uning ahli qonunlarni buzdi, Xudoning ko‘rsatmalarini oyoq osti qildi. Ha, abadiy ahd buzildi.

⁶Shu bois la’nat olamni yeb bitiradi, Olam ahli gunohi jazosin tortadi, Shu sababdan ular yo‘qolib bormoqda, Juda oz odamlar qutulib qoldi.

⁷Yangi sharobing tugadi, toklaring quridi, Ilgari shod bo‘lganlar og‘ir nafas olmoqda.

⁸Doiraning jo‘shqin sadosi kesildi, Shodon ovozlar endi eshitilmaydi, Arfaning sho‘x sadosi sukutga toldi.

⁹Endi sharob ichib, qo‘shiq aytmaslar, Ichganga sharobning ta’mi achchiq tuyular.

¹⁰Vayrona shahar tashlandiq bo‘ldi, Hamma uy berkilgan, kirib bo‘lmaydi.

¹¹Sharob yo‘qligidan ko‘chalarda shovqin–suron. Evoh, shodlikdan asar ham qolmadi, Dunyoni sevinch tark etdi.

¹²Shahar xarobazor, Darvozalari esa parcha–parcha.

¹³Ha, hosil mavsumidan keyin, Zaytun daraxti yoki uzumzor qanday bo‘lsa, Dunyodagi xalqlar ham shunday yalang‘och bo‘lib qoladi.

¹⁴Mana, g‘arbdagilar Egamizning buyukligini ovoza qiladilar. Ular ovozlarini yuksaltirib, Sevinchdan hayqiradilar.

¹⁵Shu bois, ey sharq ahli, Egamizga hamdu sano ayting, Ey dengiz orollarida yashovchilar, Isroil xalqining Xudosi — Egamizga hamdu sano ayting.

¹⁶Dunyoning eng chetidan qo‘shiqlar eshiturmiz: “Odil Xudoga sharaflar bo‘lsin!” Ammo men: “Tamom bo‘ldim! Tamom bo‘ldim! Endi holimga voy! — dedim. — Xoinlar sotmoqdalar, Ha, ular xoinlik qilmoqdalar!”

¹⁷Ey olam ahli, sizni vahima, Tuzoq va choh kutmoqda.

¹⁸Vahimali ovozni eshitib qochgan chuqurga tushar, Chuqurdan chiqqan esa tuzoqqa ilinar, Samolarning qopqasi ochiladi, Olamning poydevori titrab ketadi.

¹⁹Yer parcha–parcha bo‘lib, Maydalanib ketadi. Yer qattiq tebranadi.

²⁰Zamin mast odamday gandiraklaydi, Daladagi chayladay tebranadi. Gunohlarning og‘irligidan bukchayib qoladi, Yiqiladi–yu, qaytib tura olmaydi.

²¹O‘sha kuni Egamiz yuqoridagi samoviy kuchlarga, Pastdagi zamin shohlariga jazo beradi.

²²Ular chohdagi asirlar kabi Bir joyga yig‘ib olinadi, Zindonga qamab qo‘yiladi, Keyinroq ular jazolanadi.

²³Oy xijolat bo‘lar, quyosh sharmanda bo‘lar, Sarvari Olam Quddusdagi Sion tog‘ida hukmron bo‘lar. Xalq oqsoqollariga U O‘z ulug‘vorligini namoyon qilar.