Read O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 Ishayo 5 Bible Online

Ishayo 5 - O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 bible

Ishayo 5

¹Qo‘shiq aytay suyukligimga, Aytay muhabbat qo‘shig‘imni Uning uzumzori haqida. Suyganimning uzumzori bor edi Tuprog‘i unumli tepalikda.

²Yerni ag‘darib, toshlardan tozaladi, O‘tqazdi eng sara uzum tokini, Qorovul minorasini o‘rtaga qurdi. Yana uzum siqishga hozirlik ko‘rdi, Uzumlarning pishishini u kutdi, Ammo hosil ituzum bo‘ldi.

³Endi, ey Quddus ahli, Yahudo xalqi, Hakam bo‘ling Men bilan uzumzorim o‘rtasida.

⁴Yana nima qilishim kerak edi uzumzor uchun? Unga qilmaganim yana ne qoldi?! Uzumlarning pishishini kutganimda, Nega hosil ituzum bo‘ldi?!

⁵Endi Men sizlarga aytaman Nima qilishimni uzumzorimni. Chetan devorini olib tashlayman, Hamma bor narsasi yeb bitirilsin. Uning devorini buzib tashlayman, Uzumzorim payhon qilinsin.

⁶Men uni xarobazor qilaman, Endi toklarim butalmaydi, Yeri hech yumshatilmaydi. Tikanlar, changalzor bilan qoplansin, Bulutlarga ham amr beraman, Uzumzorimga yomg‘ir yog‘dirmasin.

⁷Sarvari Olamning uzumzori — Isroil xonadoni, Egamning xush ko‘rgan ko‘chati — Yahudo odamlari. Ulardan to‘g‘rilik kutgandi, qotillik ko‘rdi, Ulardan adolat kutgandi, faryod eshitdi.

⁸Ey ko‘plab uy sotib oladiganlar! Holingizga voy! Ey dalasiga yana dala qo‘shib oladiganlar! Holingizga voy, Ha, boshqalarga joy qoldirmaysiz, Endi bu yurtda yolg‘iz o‘zingiz qolib ketasiz.

⁹Sarvari Olamning so‘zi ayon bo‘ldi menga: “Ko‘plab uylar, shubhasiz, xarob bo‘ladi, Katta, chiroyli uylar kimsasiz qoladi.

¹⁰Yigirma tanob [1] uzumzor ikki ko‘za [2] sharob beradi, O‘n savat [3] urug‘ arang bir savat [4] hosil beradi.”

¹¹Holingizga voy, ey erta tongda turib, O‘tkir ichimlik ortidan quvadiganlar! Holingizga voy, ey tunda allamahalgacha Sharob ichib qiziydiganlar!

¹²Ziyofatlaringizda lira, arfa, Childirma, nay chalinar, sharob ichilar! Biroq Egamning ishlarini anglamaysizlar, Uning qo‘llari ijodini ko‘rmaysizlar!

¹³Shu bois, xalqim Meni bilmagani tufayli surgunga ketdi. Amaldorlari ochlikdan o‘lib ketdi, Ko‘plari tashnalikdan o‘rtanib yondi.

¹⁴Ha, behad ochilib ketdi O‘liklar diyorining [5] ishtahasi, Cheksiz ochilib ketdi uning og‘zi, Tushib ketdi u yerga Quddusning obro‘si, O‘liklar diyoriga ketdi ko‘p odami, Shovqin–suroni, yuksalgani ham.

¹⁵Shunday qilib, inson past ketdi, Odamzod tiz cho‘ktirildi, Kiborlilarning ko‘zlari yerga qaradi.

¹⁶Biroq Sarvari Olam adolati ila yuksaladi. Mana, muqaddas Xudo solihligi ila Muqaddasligini ko‘rsatdi.

¹⁷Qo‘zilar o‘tlaydi endi o‘zlarining Yaylovida o‘tlaganday, Sarson bo‘lib yurgan bo‘rdoqilar yeb to‘yadi vayronalarda [6].

¹⁸Holingizga voy! Ey yolg‘onni arqon qilib Ayblarini tortib keladiganlar! Ey aravaning arqoni bilan Gunohlarini sudrab keladiganlar!

¹⁹Sizlar aytasiz: “Qani, tez bo‘lsin, Qiladiganini darrov qilsin, Toki biz buni ko‘raylik. Isroil xalqining muqaddas Xudosining maqsadi Zudlik bilan amalga oshsin, Toki biz buni bilib olaylik.”

²⁰Holingizga voy, ey yomonni yaxshi, Yaxshini yomon deb aytadiganlar, Zulmatni nur bilan, Nurni esa zulmat bilan almashtiradiganlar! Ey achchiqni shirin, Shirinni achchiq deydiganlar!

²¹Holingizga voy, ey o‘zini dono deb bilganlar, O‘zlarini idrokli deb hisoblaganlar!

²²Holingizga voy, ey sharob ichishda Qahramon bo‘lganlar, Ichkilikni aralash–quralash ichishda Bahodirlik ko‘rsatganlar.

²³Pora evaziga aybdorni haq deb topganlar, Solihlarning to‘g‘riligini inkor qiladi ular!

²⁴Shu bois alanganing tili somonni yutganday, Ularning ildizi chirib ketadi, Quruq xashak olovda kuyib bitganday, Ularning g‘unchasi changday uchib ketadi. Sarvari Olamning ta’limotini ular rad qildi, Isroil xalqining muqaddas Xudosining so‘zidan nafratlandi.

²⁵Ha, Egamning g‘azabi O‘z xalqiga qarshi alangalandi, U xalqqa qarshi qo‘l ko‘tarib, ularni urdi. Shunda tog‘lar larzaga keldi, Ko‘chalarda jasadlari axlat bo‘ldi. Shunda ham Egam g‘azabidan tushmadi, Uning qo‘li hamon Isroilga qarshi ko‘tarilgancha turardi.

²⁶Uzoqdagi xalqlarga [7] U belgi beradi, Yerning chetidagi xalqlarga ishora yuboradi. Ana, ular kelayotir bu yerga tez, shiddat ila!

²⁷Ular na charchaydi, na yiqiladi, Na mudraydi, yo na uxlaydi, Na kamari bo‘shaladi, Na chorig‘ining iplari uziladi.

²⁸Ularning o‘qlari o‘tkirlangan, Hamma yoylari tortib bog‘langan, Otlarining tuyoqlari chaqmoqtoshga o‘xshar, Aravalarining g‘ildiraklari quyun kabidir.

²⁹Ular sherga o‘xshab bo‘kiradi, Shervachcha kabi o‘kiradi, O‘kirib, o‘ljasini ushlaydi, olib ketadi, Hech kim uni qutqarib ololmaydi.

³⁰O‘sha kuni guvullagan dengizga o‘xshab Yurt uzra o‘kirish eshitiladi. O‘sha yurtga nazar soladi. Ana zulmat, mana kulfat, Bulutlar tufayli nur xira bo‘ldi.