Read O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 Yeremiyo 48 Bible Online

Yeremiyo 48 - O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 bible

Yeremiyo 48

¹Isroil xalqining Xudosi — Sarvari Olam Mo‘ab haqida shunday demoqda: “Navo aholisining holiga voy! Ularning shahri xarob bo‘ladi. Xiratayim sharmandalarcha mag‘lub bo‘ladi, Uning qal’asi uyatga qoladi, Yer bilan yakson qilinadi.

²Mo‘abning dovrug‘idan asar ham qolmaydi. Dushman Xashbon shahrini qo‘lga kiritadi, Mo‘ab xalqini ildizidan quritishni reja qiladi. Madmon shahrida sukunat hukm suradi, Qilich uning iziga tushadi.

³Ana, Xo‘ronaymdan faryod eshitilmoqda! “Xonavayron bo‘ldik!” deya xitob qilishmoqda.

⁴“Mo‘ab vayron bo‘ldi–ku!” deya dodlashmoqda. Go‘daklari bo‘g‘ilib yig‘lamoqda.

⁵Odamlar achchiq–achchiq yig‘lab, Luxit tepaligiga chiqishadi. Hatto Xo‘ronaymga tushish yo‘lida Achchiq fig‘on ovozlari eshitiladi.

⁶Tezroq qoching! Cho‘ldagi yulg‘unday Joningizni saqlab qolishga tirishing!

⁷Ey Mo‘ab, sen kuch va boyligingga tayanding, Endi esa mag‘lub bo‘lasan. Xudoying Xamo‘sh surgun qilinadi, Ruhoniylaringu a’yonlaring asir qilib olib ketiladi.

⁸Har bir shahringga vayron etuvchi keladi, Birorta shahring omon qolmaydi. Vodiy vayron qilinadi, Yassi tepalik yakson etiladi.” Egamizning kalomi shudir.

⁹Mo‘ab uchun qabr toshi tayyorlang, Ko‘p o‘tmay Mo‘ab yo‘q bo‘ladi. Shaharlari vayron qilinadi, Hammasi huvullab qoladi.

¹⁰Egamizning ishidan bo‘yin tovlagan kishi la’nati bo‘lsin! Qon to‘kishdan o‘zini tiygan bunday kishi la’nati bo‘lsin!

¹¹Mo‘ab yoshligidan bexatar o‘sgan, Tindirilgan sharob kabi tinch yashagan. Go‘yo bir idishdan boshqasiga quyilmagan, Hech qachon o‘z yurtidan surgun bo‘lmagan. Shu bois uning ta’mi o‘zgarmagan, Muattar hidi saqlanib qolgan.

¹²Egamiz shunday demoqda: “Ammo shunday kunlar kelmoqdaki, Men Mo‘abga qarshi odamlarni jo‘nataman. Ular Mo‘abni sharob to‘kkanday to‘kib tashlaydilar. Idishlarini bo‘shatib, chilparchin qiladilar.

¹³Mo‘ab xalqi o‘z xudosi Xamo‘sh dastidan sharmanda bo‘ladi, Isroil xalqining holiga tushadi. Axir, Isroil ham Baytildagi buzoqqa inonib, Sharmandayi sharmisor bo‘lgan edi–ku!

¹⁴“Biz qahramonlarmiz, Jasur jangchilarmiz”, deb Aytishga qanday haddingiz sig‘di?

¹⁵Xudo Shohdir, Sarvari Olamdir Uning nomi. U shunday demoqda: “Mo‘ab vayron bo‘ladi, Shaharlari bosib olinadi. Eng sara yigitlari qirib tashlanadi.

¹⁶Mo‘abga kulfat yaqinlashmoqda, Falokat unga yelday uchib kelmoqda.

¹⁷Ey Mo‘ab qo‘shnilari, qayg‘uringlar, Ey Mo‘abni taniganlar, motam tutinglar. Aytinglar: “Evoh, saltanat hassasi sindi. Qudratli va ulug‘vor hassa parchalandi.”

¹⁸Ey Dibonda yashaganlar, To‘rdagi o‘rningizdan turinglar, Yerdagi tuproqqa o‘tiringlar. Zero, Mo‘abni halok etuvchi sizga qarshi chiqadi, U qo‘rg‘onlaringizni qulatadi.

¹⁹Ey Arorda yashaydiganlar, Ko‘chaga chiqib kuzatib turinglar! Qochib ketayotgan erkagu ayollardan “Nima bo‘ldi?” deb so‘ranglar.

²⁰Oh, Mo‘ab sharmanda bo‘ldi, vayron qilindi. Uvvos solib, faryod qilinglar! Mo‘ab xarob bo‘lganini Arnon daryosi bo‘ylarida e’lon qilinglar.”

²¹Xudo yassi tepaliklarda joylashgan hamma shaharlarni: Xo‘lunni, Yaxazni, Mifatni,

²²Dibonni, Navoni, Bayt–Diblatayimni,

²³Xiratayimni, Bayt–Gamulni, Bayt–Miyonni,

²⁴Xariyo‘tni, Bozraxni jazolaydi. Xullas, uzoq–yaqinda joylashgan hamma Mo‘ab shaharlari vayron bo‘ladi.

²⁵Mo‘abning qudrati sinadi, kuchi kesiladi. Egamizning kalomi shudir.

²⁶O‘zini Egamizdan ustun qo‘ygan Mo‘abni mast qilinglar. O‘z qusug‘ida o‘zi dumalab yotsin, odamlarga kulgi, masxara bo‘lsin.

²⁷Ey Mo‘ab, esingdami, Isroil ustidan kulgan eding! U o‘g‘rimidiki, u haqda gapirganingda boshingni chayqagan eding!

²⁸“Ey, Mo‘ab aholisi! Shaharlarni tark eting, Qoyalar orasida yashab yuravering. Tog‘ darasida in qurgan kabutarlarday bo‘ling.

²⁹Eshitganmiz Mo‘abning mag‘rurligini, Manmanligi, kiborligi, takabburligini! Naqadar takabburdir u! Nihoyatda gerdayib ketgan!”

³⁰Egamiz shunday demoqda: “Men bu xalqning surbetligini bilaman. Ular behuda maqtanadilar.

³¹Shunday ekan, Mo‘ab uchun men yig‘layman, Butun Mo‘ab xalqi uchun faryod qilaman. Xir–Xarasot aholisi uchun ko‘z yosh to‘kaman.

³²Ey Sivmo qishlog‘ining uzumzorlari, Men ham Yazir shahri singari sizlar uchun qayg‘uraman. Sizning novdalaringiz o‘sib ketdi, Hatto O‘lik dengizdan ham oshib o‘tdi, Shoxlaringiz Yazir shahrigacha yetdi. Ammo yozgi mevalar va uzumlaringizga Zararkunanda tushdi.

³³Mo‘abning hosildor yerlarida Shodligu xursandchilik barham topdi. Men uzum siqish chuqurlardagi Sharobni tortib olaman. Endi hech kim shodlikdan hayqirib uzum ezmaydi, Shodon qiyqiriqlar endi eshitilmaydi.”

³⁴“Xashbon, Elaley ahli faryod chekadi, Ularning ovozi Yaxazgacha eshitiladi. Sadosi Zo‘vardan Xo‘ronaymgacha jaranglaydi, To Eglat–Shalishiyogacha yetib boradi. Hatto Nimrim suvlari nobud bo‘ladi.

³⁵Egamiz shunday demoqda: Mo‘ab sajdagohlarida qurbonlik qilganlarni yo‘q qilaman, O‘z xudolariga atab tutatqi tutatganlarni o‘ldiraman.

³⁶Qalbim nay kabi nola qilib, Mo‘ab uchun qayg‘urmoqda. Ha, qalbim nay kabi, Xir–Xarasot odamlari uchun yig‘lamoqda. Axir, ularning yiqqan boyligi yo‘q bo‘ldi.”

³⁷Qayg‘udan hamma sochini oldirgan, Hamma soqolini qirib tashlagan, Hamma qo‘llarini tilgan, Bellariga qanor o‘rab olgan.”

³⁸Egamiz shunday demoqda: Mo‘abdagi hamma tomlar ustida, Hamma shahar maydonlarida Faqat marsiya aytiladi. Zotan Men Mo‘abni sindirib tashlayman, Keraksiz idishday chilparchin qilaman.

³⁹Mo‘ab chil–chil sinadi! Odamlari achchiq–achchiq yig‘laydi! Sharmandalikdan Mo‘ab yuzini yashiradi! Mo‘ab hammaga masxara bo‘ladi, Uning ahvolidan qo‘shni xalqlar vahimaga tushadi.”

⁴⁰Egamiz shunday demoqda: “Qaranglar! Dushman burgut singari Mo‘abga hujum qilmoqda, Qanot kerib Mo‘ab uzra parvoz etmoqda.

⁴¹Mo‘ab shaharlari endi olinadi, Qal’alari qo‘lga kiritiladi. O‘sha kuni Mo‘ab lashkarlari vahimaga tushadi, Ular dard tutgan ayol kabi bo‘lib qoladi.

⁴²Axir, Mo‘ab o‘zini Egamizdan ustun qo‘ydi–da, Endi u nobud bo‘ladi.

⁴³Ey Mo‘ab ahli, sizni vahima, Tuzoq va choh kutmoqda!” Egamizning kalomi shudir.

⁴⁴“Vahimadan qochgan chuqurga tushar, Chuqurdan chiqqan esa tuzoqqa ilinar. Men Mo‘abning boshiga Jazo yilini keltiraman.” Egamizning kalomi shudir.

⁴⁵“Holdan toygan qochoqlar Xashbon shahri soyasida to‘xtaydi. Ammo olov chiqadi Xashbon shahridan, Alanga chiqadi shoh Sixo‘nning shahridan. Yong‘in butun Mo‘ab yurtini yamlab yutadi, Isyonkor odamlarning boshini yeydi.

⁴⁶Ey Mo‘ab, holingga voy! Xamo‘shga sig‘inganlar nobud bo‘ladi, O‘g‘il–qizlaring asirlikka tushadi.

⁴⁷Ammo keyinchalik Men Mo‘ab xalqini yana farovonlikka erishtiraman.” Egamizning kalomi shudir. Mo‘ab to‘g‘risidagi bashoratlar o‘z nihoyasiga yetdi.