Read O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 Marsiya 4 Bible Online

Marsiya 4 - O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 bible

Marsiya 4

¹Voy sho‘rim! Oltin xira tortdi, Sof tilla jilosini yo‘qotdi. Har bir ko‘cha boshida Ma’bad toshlari sochilib yotibdi.

²Quddusning aziz farzandlari Oltindan ham qadrli edi, Evoh, endi esa ular Kulol yasagan sopol idishday Qadrsiz bo‘lib qoldilar.

³Hatto chiyabo‘rilar, O‘z bolalarini emizishar. Mening xalqim esa tuyaqushga o‘xshab qoldi, Ular o‘z farzandlariga shafqat qilmaydi.

⁴Chaqaloqlar juda chanqagan Tillari tanglayiga yopishib qolgan, Non so‘rab, yosh bolalar tilanchilik qilyapti, Biroq hech kim ularga bir burda ham non bermaydi.

⁵Tansiq taomlar yegan odamlar Endi ko‘chalarda ochlikdan o‘lyaptilar. Qimmatbaho libos kiyib o‘sganlar Endi kul uyumlari orasida yotibdilar.

⁶Sado‘m shahriga qarshi inson qo‘li ko‘tarilmadi, Ammo bu shahar bir zumda vayron bo‘ldi. Xalqimning tortgan jazosi Sado‘mning jazosidan ham og‘irroq bo‘ldi.

⁷Sutdan ham oq, qordan ham oppoq edi Yo‘lboshchilarimizning ko‘ngillari, Marjonday tovlanardi sog‘lom tanalari, Yoqutday ko‘rkam edi ko‘rinishlari.

⁸Endi tanib bo‘lmas ularni ko‘chalarda, Ularning yuzlari kuyadan ham qoraroq tusda. Bujmaygan terilari suyaklarga yopishgan, Tarashadan ham battar qurib–qaqshab ketgan.

⁹Nobud bo‘lganlar qilich tig‘idan Baxtliroqdir ochlik qurbonlaridan. Zero, qahatchilikka duchor bo‘lganlar Jonlarini asta–sekin taslim qilarlar.

¹⁰Mehribon onalar tuqqan bolalarini O‘z qo‘llari bilan pishirdilar. Xalqim halokatga uchraganda, Bolalari ularga ozuqa bo‘ldi.

¹¹Egamizning qahr–g‘azabi qaynadi, U achchiq qahrini sochdi, Quddus shahrida olov yondirdi, Olov shaharni poydevorigacha kuydirdi.

¹²Dushman Quddus darvozalarini yorib o‘tishiga Yer yuzidagi hukmdorlar ishonmaganlar. Jahondagi odamlar buni hatto xayoliga ham keltirmaganlar.

¹³Shahardagi payg‘ambarlarning gunohi, Ruhoniylarning jinoyatlari bunga sabab bo‘ldi. Axir, ular shaharda solih odamning qonini to‘kdilar.

¹⁴Ha, ular o‘z kiyimini qonga bulg‘adilar, Ularning kiyimidan odamlar hazar qiladilar. Ko‘r odamday bu yo‘lboshchilar Ko‘chalarda daydib yuribdilar.

¹⁵“Yo‘qol, harom!” deb baqiradi hamma ularga, “Yo‘qollaring! Yo‘qol! Tega ko‘rmang sizlar bizlarga!” Qochib, g‘aribu musofir bo‘lib yurganda ular, “Bu yerdan chiqib ketinglar”, deb xalqlar ularni haydar.

¹⁶Egamizning O‘zi tarqatib yubordi ularni, Bu yo‘lboshchilarga endi U nazar solmaydi. Ruhoniylarga hech kim hurmat ko‘rsatmaydi, Oqsoqollarga hech kim marhamat qilmaydi.

¹⁷Behuda kutaverib madad, Toldi bizning ko‘zimiz, Madad bera olmaydigan bir xalqqa Umid bog‘lagan ekanmiz.

¹⁸Har bir qadamimizni poyladi yovimiz, O‘z ko‘chalarimizda yurolmadik biz. Bor–yo‘g‘i sanoqli kunimiz qoldi. Bizning umrimiz poyoniga yetdi.

¹⁹Bizni ta’qib qiluvchilar Burgutdan ham tezroq uchishardi, Ular tog‘larda bizni ovlashardi, Cho‘llarda bizni poylashardi.

²⁰Egamiz tanlagan shoh ularning tuzog‘iga ilindi, Evoh, hayotimiz manbayi u edi. Biz shohimiz soyasida Xalqlar orasida yashaymiz, deb o‘ylagandik.

²¹Ey Uz yurtida yashovchi qiz Edom, Xursand bo‘l, shodlan! Biroq sen ham jazo kosasidan ichasan, Mast bo‘lib kiyimingni yechasan.

²²Ey qiz Quddus, jinoyatlaring uchun Sen jazoingni tortib bo‘lding. Endi Egamiz seni surgunda ushlab turmaydi. Ey qiz Edom, sening gunohlaringni esa Egamiz fosh qiladi, Jinoyatlaring uchun U seni jazolaydi.