Read O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 Doniyor 5 Bible Online

Doniyor 5 - O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 bible

Doniyor 5

¹Oradan yillar o‘tdi. Bir kuni shoh Belshazar [1] mingta begi uchun katta bir ziyofat uyushtirib, ular bilan mayxo‘rlik qilayotgan edi.

²Shirakayf bo‘lib qolgan shoh: “Katta bobom [2] Navuxadnazar Quddusdagi Ma’baddan olib kelgan oltin va kumush qadahlar [3] keltirilsin!” — deb buyurdi. Shoh beklari, xotinlari va kanizaklari [4] bilan o‘sha qadahlardan sharob ichmoqchi edi.

³Quddusdagi Ma’bad, ya’ni Xudoning uyidan olib kelingan oltin qadahlar bazmxonaga keltirildi. Shohning o‘zi, uning beklari, xotinlari va kanizaklari qadahlardan sharob ichishdi.

⁴Ular ichib, oltin, kumush, bronza, temir, yog‘och va toshlardan qilingan xudolarni olqishlar edilar.

⁵To‘satdan odam qo‘lining panjasi paydo bo‘lib, shoh saroyining devorlaridagi suvoqning ustida yoza boshladi. Saroy chiroqlari devorning o‘sha qismini yaxshi yoritib turgani uchun, shoh yozayotgan qo‘l panjasini ko‘rib qoldi.

⁶Shoh ko‘rgan bu narsadan dahshatga tushib, bo‘zarib ketdi. Uning qo‘llari bo‘shashib, tizzalari titray boshladi.

⁷Shoh baqirib, munajjim, afsungar [5] va rammollarni [6] keltirishni buyurdi. Ular hozir bo‘lganlarida, shoh shunday dedi: “Kim bu yozuvni o‘qib, uning ma’nosini menga tushuntirib bersa, men o‘sha odamning ustiga shohona safsar to‘n kiygizaman, bo‘yniga oltin zanjir taqib, chap qo‘l vazirim [7] qilib tayinlayman.”

⁸Shohning bu maslahatchilari ichkariga kirganlaridan keyin ham yozuvni o‘qiy olmadilar, uning ma’nosini ham tushuntirib bera olmadilar.

⁹Bundan qattiq vahimaga tushgan shoh Belshazarning rangida rang qolmadi, beklari esa talmovsirab qolishdi.

¹⁰Ichkaridagi shovqin–suronni eshitib, bazmxonaga kirgan ona malika [8]: “Shoh hazratlarining umri boqiy bo‘lsin! — dedi. — Shohim, shunchalik ham qo‘rqasizmi, qarang, axir, rangingizda rang qolmadi–ku!

¹¹Sizning shohligingizda muqaddas xudolarning [9] ruhiga to‘lgan bir odam bor. Katta bobongiz davrida bu odam idrokli, zehni o‘tkir va xudolar kabi dono deb tan olingan edi. Katta bobongiz — shoh Navuxadnazar uni folbin, munajjim, afsungar va rammollarning boshlig‘i qilib tayinlagan edilar.

¹²Doniyor ismli bu odam tushlarni ta’birlashda, sirlarni ochishda va jumboqlarni yechishda g‘ayritabiiy qobiliyat, bilim va fahm–farosatga egadir. Katta bobongiz uni Beltashazar deb atagan edi [10]. Shohim, buyuring, Doniyorni bu yerga keltirishsin, u sizga bu yozuvning ma’nosini tushuntirib bergay.”

¹³Doniyor shoh huzuriga keltirildi. Shoh Doniyordan: — Katta bobom Yahudodan asir qilib olib kelgan Doniyor senmisan? — deb so‘radi. —

¹⁴Seni xudolar [11] ruhi bilan to‘lgan, idrokli, zehni o‘tkir va dono, deb eshitdim.

¹⁵Men maslahatchilar va munajjimlarni huzurimga chaqirtirib, ularga mana bu yozuvni o‘qib, ma’nosini tushuntirib berishni buyurgan edim. Ammo ularning birontasi ham buning uddasidan chiqa olmadi.

¹⁶Sen esa jumboqlarni yechib, ularni tushuntira olishingni eshitganman. Agar sen hozir bu yozuvni o‘qib, uning ma’nosini menga tushuntirib bersang, men sening ustingga shohona safsar to‘n kiygizaman, bo‘yningga oltin zanjir taqib, chap qo‘l vazirim qilib tayinlayman.

¹⁷Doniyor shoh huzurida shunday javob berdi: — Ey, olampanoh, rahmat, sovg‘alaringiz o‘zingizda qolaversin yoki ularni boshqa birovga bera qoling. Men bu yozuvni shundoq ham o‘qib, uning ma’nosini tushuntirib beraman.

¹⁸Ey, shoh hazratlari, Xudoyi Taolo katta bobongiz Navuxadnazarni buyuk bir saltanatning taxtiga o‘tqazib, shuhratini ro‘yi zaminga yoygandir.

¹⁹Xudo unga bergan ulug‘vorligi tufayli hamma odamlar — qaysi xalq, elat va urug‘dan bo‘lishlaridan qat’iy nazar, katta bobongizdan qo‘rqib qaltirar edilar. U xohlagan odamni o‘ldirar, xohlaganini tirik qoldirar, yuksaltirmoqchi bo‘lganini yuksaltirar, xor qilmoqchi bo‘lganini oyoq osti qilar edi.

²⁰Ammo mag‘rurlanib, o‘jarligi ila ish tuta boshlaganda shohona taxtidan tushirilib, ulug‘vorligidan mahrum qilingan edi.

²¹U insonlar jamiyatidan haydalib, ongsiz hayvonday bo‘lib qolgandi. Yovvoyi eshaklar bilan yashab, mol singari o‘t bilan oziqlangan va osmondan tushgan shudringga cho‘milgandi. Oxiri katta bobongiz Xudoyi Taolo — inson saltanatining yagona Hukmdori ekanini va U taxtni xohlagan odamiga berishini tan olgan edi.

²²Ammo siz, ey, shoh Belshazar, katta bobongizning boshidan o‘tgan bu voqealardan xabardor bo‘la turib [12] Xudoga bo‘ysunmadingiz!

²³Siz haddingizdan oshib, Samoviy Xudoga qarshi bosh ko‘tardingiz! Xudo Ma’badining qadahlarini huzuringizga keltirib, beklaringiz, xotinlaringiz va kanizaklaringiz bilan mayxo‘rlik qildingiz. Hech narsa ko‘rmaydigan, hech narsa eshitmaydigan, hech narsa bilmaydigan oltin, kumush, bronza, temir, yog‘och va toshdan yasalgan xudolarni madh ayladingiz. Ammo sizga hayot beruvchi va oxiratingizni belgilovchi Xudoni ulug‘lamadingiz.

²⁴Shuning uchun Xudo qo‘l panjasini yuborib quyidagi so‘zlarni yozdirdi:

²⁵MENE, MENE, TEKEL va PARSIN [13].

²⁶Buning ma’nosi quyidagicha: MENE, ya’ni “hisob”, — Xudo hukmronlik vaqtingizni hisoblab chiqib, shohligingizga yakun yasadi.

²⁷TEKEL, ya’ni “tortilgan”, — siz tarozida tortilib, hukmronlik qilishga nomunosib bo‘lib chiqdingiz.

²⁸PERES, ya’ni “bo‘lingan”, — shohligingiz bo‘linib, Midiyaliklar va Forslarga berildi [14].

²⁹So‘ng Belshazar bergan amrga binoan, Doniyorga shohona safsar to‘n kiydirilib, bo‘yniga oltin zanjir taqildi va u shohning chap qo‘l vaziri deb e’lon qilindi.

³⁰Xuddi o‘sha kuni kechasi Bobil [15] shohi Belshazar o‘ldirildi [16].

³¹Taxtga esa oltmish ikki yoshli Midiyalik Doro [17] o‘tirdi.