Read O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 Sahroda 11 Bible Online

Sahroda 11 - O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 bible

Sahroda 11

¹Xalq qiyinchiliklardan ming‘irlab nolib, Egamizni qattiq ranjitdi. Egamiz ularning ming‘irlab nolishini eshitib, g‘oyat g‘azablanganidan qarorgohga alanga tushirdi. Alanga avj olib, qarorgohning chetlarini kuydirib yubordi.

²Xalq Musoga faryod qildi. Muso Egamizga iltijo qilgan edi, alanga o‘chdi.

³Egamizning alangasi qarorgohni yondirgani uchun bu joyga Tavera [1], deb nom berildi.

⁴Isroil xalqi orasidagi qalang‘i–qasang‘ilarning [2] nafsiga o‘t tushdi. Isroil xalqi ham ularga qo‘shilishib fig‘on chekib, zorlana boshladi: “Qani, endi go‘sht bo‘lsa!

⁵Biz Misrda tekinga baliq, bodring, qovun, piyoz, porey piyozi, sarimsoq yeyar edik.

⁶Endi esa sillamiz qurigan, mannadan [3] boshqa yeydigan hech narsa yo‘q.”

⁷Manna kashnich urug‘iga o‘xshardi, uning rangi daraxt yelimi rangiday edi.

⁸Xalq mannani yerdan yig‘ishtirib olar, tegirmonda yanchib yoki havonchada tuyib, so‘ng qozonga solib qaynatardi, non ham yopardi. Uning mazasi zaytun moyi qo‘shib yopilgan nonga o‘xshardi.

⁹Tunda qarorgohga shabnam tushganda, shabnam bilan birga manna ham yog‘ilardi.

¹⁰Hamma odamlar oila a’zolari bilan birga o‘z chodirlariga kiraverishda turib faryod qilishayotgan edi. Buni eshitgan Muso qattiq ranjidi. Egamizning g‘azabi ham alanga oldi.

¹¹Shunda Muso Egamizga dedi: — Nimaga qulingning boshiga shuncha azoblarni solding? Nima uchun mendan marhamatingni darig‘ tutding? Nima uchun bu xalqning og‘irligini menga yuklading?

¹²Shu xalqning hammasini men qornimda ko‘tarib yurganmidim?! Ularni men tuqqanmidim?! Nimaga unda Sen menga: “Enaga chaqaloqni ko‘tarib yurganday, sen bu xalqni Men ota–bobolaringga va’da qilgan yurtga qo‘llaringda ko‘tarib bor”, deb aytyapsan?

¹³Ular yig‘lab, bizga go‘sht ber, deb aytishyapti! Shuncha xalqqa go‘shtni qayerdan topib beraman, axir?!

¹⁴Bu xalqning og‘irligini men bir o‘zim ko‘tara olmayman. Bunga ortiq chiday olmayman.

¹⁵Agar menga munosabating shu bo‘lsa, hoziroq jonimni olib qo‘ya qol. Bordi–yu, Sendan marhamat topgan bo‘lsam, mening bunchalik xor bo‘lishimga yo‘l qo‘yma.

¹⁶Shunda Egamiz Musoga dedi: — Menga Isroil oqsoqollaridan yetmishtasini yig‘ib ber. Ular xalqning orasida yo‘lboshchi deb tan olingan obro‘li odamlardan bo‘lishsin. Ularni Uchrashuv chodiriga olib kelib, o‘zingning yoningga turg‘izib qo‘y.

¹⁷Men tushib kelib, u yerda sen bilan gaplashaman. So‘ng senga bergan Ruhimdan olib, ularga ham beraman. Sen bu xalqning og‘irligini yolg‘iz o‘zing ko‘tarmasliging uchun, ular yoningga kirib, og‘iringni yengil qilishadi.

¹⁸Xalqqa esa shu gapni ayt: “Ertangi kunga tayyorlanib poklaninglar [4], go‘sht yeysizlar. Sizlar Egamizning qulog‘i ostida ming‘irlab nolib, qani, endi go‘sht bo‘lsa, biz Misrda davr surgan ekanmiz, deb faryod qildingizlar. Shuning uchun Egamiz sizlarga go‘sht beradi, sizlar go‘sht yeysizlar.

¹⁹Sizlar go‘shtni bir–ikki kun emas, besh–o‘n kun ham emas, yigirma kun ham emas,

²⁰balki bir oy davomida — go‘sht burnilaringizdan chiqquncha, ko‘nglingizga urguncha yeysizlar. Chunki sizlar, Misrdan chiqishimizning nima keragi bor edi, deya ming‘irlab nolib, orangizdagi Egangizni rad etdingiz.”

²¹Lekin Muso Egamizga aytdi: — Mening yonimdagi bu xalq 600.000 jondan iborat. Sen esa: “Ularni bir oy davomida go‘sht bilan boqaman”, deyapsan!

²²Bor mol–qo‘yimizni so‘ysak ham, dengizdagi hamma baliqlarni yig‘ishtirib kelsak ham, ularni to‘ydira olarmidik?!

²³Egamiz shunda Musoga aytdi: — Nima, Men, Egangning qo‘li kaltamidi?! Mening senga aytgan gaplarim bajo bo‘lishi yoki bo‘lmasligini endi ko‘rasan.

²⁴Shundan keyin Muso tashqariga chiqib, Egamizning so‘zlarini xalqqa yetkazdi. So‘ng yetmishta xalq oqsoqolini yig‘ib, ularni Muqaddas chodir atrofiga joylashtirdi.

²⁵Shunda Egamiz bulut ichida tushib kelib, Muso bilan gaplashdi, Musoga bergan O‘z Ruhidan olib, yetmishta oqsoqolga berdi. Ruh oqsoqollarni qamrab oldi va ular zikr tusha boshladilar. Lekin bunday hol boshqa takrorlanmadi.

²⁶Yetmishta oqsoqolning ikkitasi Muqaddas chodirga bormay qarorgohda qolgan edi. Birining ismi Eldod, ikkinchisiniki Midod edi. Biroq Egamizning Ruhi ularni ham qamrab oldi, ular ham qarorgohda zikr tusha boshladilar.

²⁷Bir o‘spirin yugurib kelib, Musoga: “Eldod bilan Midod qarorgohda zikr tushishyapti”, dedi.

²⁸Musoning yordamchisi, yoshligidan unga xizmat qilib kelgan [5] Nun o‘g‘li Yoshua dedi: — Muso hazratlari! Ularni to‘xtating!

²⁹Muso esa unga shunday javob berdi: — Sen mening manfaatimni ko‘zlab, shu gaplarni aytyapsanmi? Menga qolsa, Egamning butun xalqi payg‘ambar bo‘lsin, Egamiz O‘z Ruhini ularning hammasiga bersin, deyman!

³⁰Shundan so‘ng Muso bilan Isroil oqsoqollari qarorgohga qaytib kelishdi.

³¹Egamiz shamol qo‘zg‘atdi. Shamol dengizdan [6] bedanalarni uchirib kelib, ularni qarorgohga va qarorgoh atrofiga uyub tashladi. Bedanalar qarorgohning aylanasi bo‘ylab bir kunlik masofada, ikki tirsak balandlikda uchib yurgan edi [7].

³²Xalq o‘sha kuni kunduzi va kechasi, keyingi kuni ham ertadan kechgacha bedana yig‘ishtirdi. Eng oz tergan odamniki oltmish savat [8] chiqdi. Ular bedanalarni quritish uchun butun qarorgoh atrofiga yoyib tashlashdi.

³³Lekin odamlar go‘shtni endi og‘ziga olib, hali yeyishga ham ulgurmagan edilarki, Egamiz xalqqa g‘azabini sochib, qaqshatqich o‘lat yubordi.

³⁴Bu yerga Xivrut–Xattavo [9], deb nom berildi, chunki bu yerga nafsi buzuq odamlar dafn qilingandi.

³⁵Xalq Xivrut–Xattavodan Xazero‘tga qarab yo‘lga chiqdi. Ular Xazero‘tga yetib borganlaridan keyin qarorgoh qurishdi.