Read O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 Matto 20 Bible Online

Matto 20 - O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 bible

Matto 20

¹“Osmon Shohligi erta saharda uzumzoriga mardikorlar yollagani chiqqan bog‘ egasiga o‘xshaydi.

²Bog‘ egasi mardikorlarga, sizlarga bir kumush tangadan, odatdagi bir kunlik ish haqini to‘layman, deb ular bilan kelishibdi. So‘ng ularni o‘zining uzumzoriga yuboribdi.

³Soat to‘qqizlarda u bozor maydoniga chiqqan ekan, bekor turgan bir necha odamlarni ko‘rib,

⁴ularga: — Sizlar ham mening uzumzorimga boringlar, tegishli ish haqingizni to‘layman, — debdi. Ular boribdilar.

⁵Bog‘ egasi soat o‘n ikkilarda va uchda bozor maydoniga chiqib, yana shunday qilibdi.

⁶Soat beshlarda tag‘in bozor maydoniga borsa, bekor turgan yana boshqalarni ko‘ribdi–da: — Nega sizlar bu yerda kun bo‘yi bekor turibsizlar? — deb so‘rabdi.

⁷Ular: — Hech kim bizni ishga yollamadi, — deb javob beribdilar. Shunda bog‘ egasi: — Sizlar ham mening uzumzorimga borib ishlanglar, — debdi.

⁸Kech bo‘lganda, uzumzor egasi o‘zining ishboshisiga: — Mardikorlarni chaqirib, ularga ish haqlarini ber. Oxir kelganlardan boshlagin, birinchi kelganlarga oxirida berasan, — deb buyuribdi.

⁹Shunday qilib, soat beshlarda ish boshlaganlar bir kumush tangadan olishibdi.

¹⁰Birinchi kelganlarga haq to‘lash navbati kelganda, ular: “Biz ko‘proq olamiz”, deb o‘ylabdilar. Ammo ularning har biriga ham bir kumush tangadan berilibdi.

¹¹Ular pullarini olgach, bog‘ egasiga noroziligini bildira boshlashibdi:

¹²— Manavi oxirgi kelganlar bir soatgina ishlashdi, biz esa kun bo‘yi jaziramada mehnat qildik. Ammo siz bizning mehnatimizni ularning qilgan ishi bilan teng ko‘rdingiz.

¹³Bog‘ egasi ulardan biriga shunday dedi: — Do‘stim, men senga nohaqlik qilganim yo‘q. Sen bilan bir kumush tangaga kelishgan edik–ku!

¹⁴Endi haqingni olgin–u, jo‘na. Mana bu oxirgi kelganlarga sen bilan baravar ish haqi berishni xohladim.

¹⁵O‘zimning pulimni xohlaganimcha sarf qila olishga haqim yo‘qmi?! Yoki mening saxiyligimni ko‘rolmayapsanmi?

¹⁶Shunday qilib, oxirgilar birinchi bo‘ladilar, birinchilar esa oxirgi bo‘ladilar.”

¹⁷Iso Quddusga ketayotganda, o‘n ikki shogirdini chetga olib, ularga dedi:

¹⁸“Mana, biz Quddusga ketyapmiz. U yerda Inson O‘g‘li bosh ruhoniylar va Tavrot tafsirchilari qo‘liga tutib beriladi. Ular Inson O‘g‘lini o‘limga mahkum qiladilar.

¹⁹So‘ng g‘ayriyahudiylarga topshiradilar. G‘ayriyahudiylar Uni haqoratlaydilar, qamchilaydilar va xochga mixlaydilar. Ammo uchinchi kuni U tiriladi.”

²⁰Shunda aka–uka Zabadiylarning onasi o‘g‘illarini boshlab, Isoning oldiga keldi. U Isodan bir narsa iltimos qilmoqchi bo‘lib, Unga ta’zim qildi.

²¹Iso ayoldan: — Nima istaysiz? — deb so‘radi. — Shohligingizda o‘g‘illarimning biri Sizning o‘ng tomoningizda, biri chap tomoningizda o‘tirsin! — dedi Unga ayol.

²²Iso shunday dedi: — Sizlar nima so‘rayotganingizni bilmaysizlar. Men ichadigan azob kosasidan sizlar icha olasizlarmi? — Icha olamiz! — deb javob berdi ular.

²³Iso ularga dedi: — Sizlar–ku Men ichadigan azob kosasidan ichasizlar, ammo Mening o‘ng va chap tomonimda o‘tirishga ruxsat berish O‘z ixtiyorimda emas. Bu o‘rinni Otam kimlarga atagan bo‘lsa, o‘shalarniki bo‘ladi.

²⁴Qolgan o‘nta shogird buni eshitib, ikkala aka–ukadan achchiqlanib ketishdi.

²⁵Iso esa ularni yoniga chaqirib, dedi: — Butparastlarga qaranglar, ularning hukmdorlari xalqlariga o‘z hukmini o‘tkazadilar, katta amaldorlari elga zo‘ravonlik qiladilar.

²⁶Ammo sizlarning orangizda bunday bo‘lmasin. Aksincha, orangizda kim katta bo‘lishni istasa, sizlarga xizmat qilsin.

²⁷Orangizda kim birinchi bo‘lishni istasa, sizlarga qul bo‘lsin.

²⁸Axir, Inson O‘g‘li ham O‘ziga xizmat qildirish uchun emas, balki O‘zi boshqalarga xizmat qilish va O‘z jonini fido qilib, ko‘plarni ozod qilish uchun kelgan.

²⁹Iso bilan shogirdlari Yerixodan ketar ekanlar, bir talay olomon Isoga ergashdi.

³⁰Yo‘l bo‘yida ikkita ko‘r odam o‘tirgan edi. Ular oldilaridan Iso o‘tib ketayotganini eshitib: — Ey Hazrat, Dovud O‘g‘li, bizlarga rahm qiling! — deb baqirdilar.

³¹Olomon esa: — Jim bo‘linglar! — deb ularga do‘q qildi. Ular esa yanada qattiqroq baqirib: — Ey Hazrat, Dovud O‘g‘li, bizlarga rahm qiling! — deb faryod qilishardi.

³²Iso to‘xtab, ularni yoniga chaqirdi–da: — Mendan nima istaysizlar? — deb so‘radi.

³³Ular: — Hazrat, ko‘zlarimiz ochilsin! — deyishdi.

³⁴Isoning ularga rahmi kelib, ko‘zlariga qo‘l tekkizdi. Shu zahoti ularning ko‘zlari ochildi. So‘ng ular Isoning ortidan ergashdilar.