Read O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 Matto 27 Bible Online

Matto 27 - O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 bible

Matto 27

¹Tong otganda, hamma bosh ruhoniylar bilan oqsoqollar Isoni o‘limga mahkum qilishga kelishib oldilar.

²Ular Isoni bog‘lab, Rimlik hokim Pilatga olib borib topshirdilar.

³Xoin Yahudo esa Isoning o‘limga mahkum etilganini bilib, qilgan ishidan pushaymon bo‘ldi. U o‘ttiz kumush tangani bosh ruhoniylar bilan oqsoqollarga qaytarib olib keldi.

⁴U: — Men gunoh qildim! Begunoh odamga xoinlik qildim, — dedi. Ular esa: — Bizga nima?! Bu sening ishing! — deyishdi.

⁵Yahudo kumush tangalarni Ma’badga otib yubordi–da, chiqib ketdi. U borib, o‘zini osib o‘ldirdi.

⁶Bosh ruhoniylar tangalarni terib olib: “Bu pulni Ma’bad xazinasiga qo‘sha olmaymiz, chunki bular qonga belangan”, — deyishdi.

⁷Ular maslahatlashib, bu pulga kulolning dalasini sotib oldilar, u yerga musofirlar dafn qilinadigan bo‘ldi.

⁸Shuning uchun o‘sha yer bugungacha “Qon Yeri” deb ataladi.

⁹[9-10] Shunday qilib, payg‘ambar Yeremiyoning bashorati bajo bo‘ldi: Egamiz menga amr qilganday Ular o‘ttiz kumush tangani olib, Kulolning dalasini sotib oldilar. Bu pul Isroil xalqining U uchun belgilagan narxi edi.”

¹⁰

¹¹Iso Rimlik hokimning huzurida turganda hokim Isodan: — Sen yahudiylarning Shohimisan? — deb so‘radi. — Siz shunaqa deysiz, — deb javob berdi Iso.

¹²Bosh ruhoniylar bilan oqsoqollar Isoni ayblayotganlarida esa, U hech qanday javob bermadi.

¹³Shunda Pilat Unga: — Eshitmayapsanmi, Sening bo‘yningga qancha ayblar qo‘yishyapti! — dedi.

¹⁴Lekin Iso bironta ayblovga javob qaytarmadi. Hokim bunga qoyil qoldi.

¹⁵Hokimning bir odati bor edi: u har Fisih bayramida olomonning xohishiga ko‘ra bir mahbusni ozod qilar edi.

¹⁶O‘sha paytda otning qashqasiday taniqli bo‘lgan Yoshua Barabba ismli bir mahbus bor edi.

¹⁷Xalq to‘plangach, Pilat ulardan so‘radi: — Sizlar kimni ozod qilishimni istaysizlar: Barabbanimi yoki Masih deb atalgan Isonimi?

¹⁸Ular Isoni hasad tufayli qo‘lga tushirishganini Pilat bilar edi.

¹⁹Pilat hukm kursisida o‘tirgan edi, xotini unga shunday xabar yubordi: “Bu odam aybsiz, Unga biron narsa qila ko‘rmagin, kecha tushimda U sababli qattiq azob tortdim.”

²⁰Ammo bosh ruhoniylar bilan oqsoqollar olomonni qayrab, Pilatdan: “Barabbani ozod qiling, Isoni esa o‘ldiring” — deb so‘rashga ularni ko‘ndirdilar.

²¹Hokim olomondan yana so‘radi: — Ikkovidan qaysi birini ozod qilishimni istaysizlar? — Barabbani! — deb javob berdi ular.

²²Masih deb nom olgan Isoni nima qilay? — deb so‘radi Pilat. — Xochga mixlansin! — deyishdi bir og‘izdan.

²³— U nima yomonlik qildi? — deb so‘radi hokim. Lekin olomon: — Xochga mixlansin! — deb battar baqirardi.

²⁴Pilat qo‘lidan hech narsa kelmayotganini va g‘alayon boshlanayotganini ko‘rib: — Bu Odamning to‘kiladigan qoni uchun men aybdor emasman. Bunga o‘zlaringiz javob berasizlar! — dedi–da, olomonning ko‘zi oldida suv olib, qo‘llarini chaydi.

²⁵Butun xalq bunga javoban: — Uning qoni bizning va bolalarimizning gardanida bo‘lsin! — deyishdi.

²⁶Shundan so‘ng Pilat Barabbani ozod qildi. Isoni esa qamchilatib, xochga mixlashni buyurdi.

²⁷Hokimning askarlari Isoni hukumat saroyiga olib borib, butun bo‘linmani Uning oldiga to‘plashdi.

²⁸Ular Isoning kiyimlarini yechib olib, Uning egniga qizil to‘n kiydirdilar.

²⁹Tikanlardan toj o‘rib, boshiga kiygizdilar. O‘ng qo‘liga qamish tutqizib, Uning oldida tiz cho‘kkancha: “Yashavor, ey yahudiylarning Shohi!” — deb masxara qildilar.

³⁰So‘ng Unga tupurib, qamish bilan qayta–qayta boshiga urdilar.

³¹Uni shunday masxara qilganlaridan keyin, ustidagi to‘nni yechib olib, O‘zining kiyimlarini kiydirishdi. So‘ng Uni xochga mixlash uchun olib ketishdi.

³²Ular yo‘lda Kirineyalik Shimo‘n degan kishini uchratib qolib, Isoning xochini ko‘tarib borishga uni majbur qildilar.

³³Ular Go‘lgota degan joyga yetib keldilar. Go‘lgota “Bosh suyagi” ma’nosini beradi.

³⁴Askarlar u yerda Isoga ichgani achchiq o‘t aralashtirilgan sharob berdilar. Iso uni tatib ko‘rdi, ammo ichmadi.

³⁵Askarlar Isoni xochga mixlab qo‘yishdi. Kiyimlari uchun qur’a tashlab, o‘zaro bo‘lishib olishdi.

³⁶Keyin o‘sha yerda Isoni qo‘riqlab o‘tirishdi.

³⁷Isoning bosh tomoniga ular: “Bu yahudiylarning Shohi Isodir”, degan aybini ko‘rsatuvchi yozuvni osib qo‘ydilar.

³⁸Iso bilan birga ikkita qaroqchini ham mixlagan edilar. Ularning biri Isoning o‘ng tomonida, biri chap tomonida edi.

³⁹O‘tib ketayotganlar boshlarini chayqab, Isoni haqoratlashardi:

⁴⁰— Ey Ma’badni buzib uch kun ichida tiklaydigan! Agar Xudoning O‘g‘li bo‘lsang, O‘zingni O‘zing qutqar–chi! Xochdan tushib ko‘r–chi!

⁴¹Bosh ruhoniylar, Tavrot tafsirchilari va oqsoqollar ham ularga qo‘shilib, Isoni masxaralay ketishdi:

⁴²— U boshqalarni qutqarardi, O‘zini esa qutqara olmaydi! U Isroilning Shohi emish! Qani, xochdan tushsin, shunda biz Unga ishonamiz.

⁴³U Xudoga ishonardi. Agar Xudo Undan mamnun bo‘lsa, hozir Uni qutqarsin. Axir, U O‘zini Xudoning O‘g‘li deb atagan–ku!

⁴⁴Iso bilan birga xochga mixlangan qaroqchilar ham Uni shunday haqoratlar edilar.

⁴⁵Tushdan boshlab soat uchgacha hamma yoq zulmatga cho‘mdi.

⁴⁶Soat uchlarda Iso baland ovoz bilan: — Eli, Eli, lamo shavaqtani? — deb faryod qildi. Bu so‘zning tarjimasi: “Ey Xudoyim! Ey Xudoyim! Nega Meni tark etding?!” — demakdir.

⁴⁷U yerda turgan ba’zilar buni eshitib: — U Ilyosni chaqiryapti, — deyishdi.

⁴⁸Ulardan biri yugurib borib, shimgichni oldi va arzon sharobga botirib, bir qamishning uchiga ildi–da, Isoga ichish uchun uzatdi.

⁴⁹Boshqalari esa: — Qani ko‘raylik–chi, Ilyos kelib Uni qutqararmikan, — deyishdi.

⁵⁰Ammo Iso qattiq faryod qildi–yu, jon berdi.

⁵¹Shu zahoti Ma’baddagi parda yuqoridan pastgacha yirtilib, ikkiga bo‘linib ketdi. Yer larzaga keldi, toshlar yorildi.

⁵²Qabrlar ochilib, taqvodor odamlarning ko‘pchiligi tirildi.

⁵³Ular qabrlaridan chiqdilar, Iso tirilganidan keyin muqaddas shaharga bordilar. Ko‘p odamlar ularni ko‘rdi.

⁵⁴Isoni qo‘riqlab turgan yuzboshi bilan yonidagi askarlar zilzilani va sodir bo‘layotgan barcha ishlarni ko‘rib, vahimaga tushdilar. Ular: — Haqiqatan ham bu Odam Xudoning O‘g‘li ekan! — dedilar.

⁵⁵U yerda bir talay ayollar ham bor edi, ular uzoqdan qarab turgan edilar. U ayollar Jaliladan Isoga ergashib kelgan va Unga xizmat qilgandilar.

⁵⁶Ularning orasida Magdalalik Maryam, Yoqub bilan Yusufning onasi Maryam va Zabadiy o‘g‘illarining onasi ham bor edi.

⁵⁷Kechqurun Yusuf degan arimatiyalik bir boy odam keldi. U ham Isoning shogirdi edi.

⁵⁸Yusuf Pilatning huzuriga borib, Isoning jasadini so‘radi. Pilat jasadni unga berishni buyurdi.

⁵⁹Yusuf jasadni olib, uni toza zig‘ir matoga kafanladi

⁶⁰va o‘zi uchun qoyaga o‘ydirgan yangi qabrga qo‘ydi. Yusuf katta toshni yumalatib kelib, qabrning og‘zini yopdi va o‘zi ketdi.

⁶¹Magdalalik Maryam bilan boshqa Maryam u yerda qolib, qabrning ro‘parasida o‘tiraverdilar.

⁶²Shabbat arafasining ertasiga bosh ruhoniylar va farziylar Pilatning huzuriga yig‘ilishib,

⁶³dedilar: — Hazrati oliylari, bir narsa esimizga tushib qoldi: o‘sha yolg‘onchi tirikligida: “Uch kundan keyin Men tirilaman”, degan edi.

⁶⁴Shuning uchun buyruq bering: qabr uch kun qo‘riqlansin. Aks holda Uning shogirdlari borib, jasadni o‘g‘irlab ketadilar–da, odamlarga: “U o‘likdan tirildi” deb aytadilar. Bu yolg‘on birinchisidan ham battar bo‘ladi.

⁶⁵Pilat ularga dedi: — Xo‘p, qo‘riqchilarni olib, qo‘lingizdan kelgancha, qabrni qo‘riqlanglar.

⁶⁶Ular borib, qabr toshiga muhr bosdilar va qabrni qo‘riqlay boshladilar.