Read O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 Mark 2 Bible Online

Mark 2 - O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 bible

Mark 2

¹Bir necha kundan keyin Iso yana Kafarnahum shahriga keldi. Uning kelgani to‘g‘risidagi xabar tezda shaharga tarqaldi.

²Shu qadar ko‘p odam yig‘ildiki, Iso o‘tirgan uyning hatto eshigi oldida ham joy qolmadi. Iso xalqqa Xudoning so‘zini o‘rgatayotgan edi.

³Shu orada to‘rtta kishi bir shol odamni ko‘tarib keldilar.

⁴Olomon ko‘pligidan ular sholni Isoning oldiga olib bora olmay, uyning tomidan teshik ochdilar. Sholni to‘shagi bilan Isoning oldiga tushirdilar.

⁵Iso ularning ishonchini ko‘rib, sholga: — O‘g‘lim, gunohlaring kechirildi, — dedi.

⁶Bu yerda ba’zi Tavrot tafsirchilari o‘tirgan edilar. Ular ichlarida shunday deb o‘ylagan edilar:

⁷“Nega bu Odam bunday deyapti? Bu kufrlik–ku! Xudodan boshqa hech kim gunohlarni kechira olmaydi!”

⁸Iso shu onda ularning o‘y–fikrlarini bilib, dedi: — Nega bunday narsalarni o‘ylaysizlar?

⁹Qaysi biri osonroq? Sholga: “Gunohlaring kechirildi”, deb aytishmi yoki: “O‘rningdan tur, to‘shagingni olgin–da, yur!” deb aytishmi?

¹⁰Inson O‘g‘liga yer yuzida gunohlarni kechirish hokimiyati berilgan. Hozir shuni bilib olasizlar. U shunday dedi–yu, sholga:

¹¹— Senga aytaman: O‘rningdan tur! To‘shagingni olib, uyingga bor! — deb buyurdi.

¹²Shol odam o‘rnidan turdi, darhol to‘shagini olib, hammaning ko‘z oldida chiqib ketdi. Hamma hayratga tushib: “Bunaqasini hech qachon ko‘rmagan edik”, deb Xudoni olqishlar edilar.

¹³Iso yana Jalila ko‘li bo‘yiga chiqdi. Tumonat xaloyiq Uning oldiga to‘plandi. Iso ularga ta’lim berdi.

¹⁴Iso ko‘l bo‘ylab yurarkan, soliq yig‘adigan joyda o‘tirgan Alfey o‘g‘li Levini ko‘rib qoldi. Iso unga: — Ortimdan yur! — dedi. Levi o‘rnidan turib, Isoga ergashdi.

¹⁵Bir ozdan keyin Iso Levining uyida mehmon bo‘ldi. Isoga ergashgan ko‘p soliqchilar va gunohkorlar ham Uning shogirdlari qatorida dasturxon atrofida o‘tirardilar.

¹⁶Iso gunohkorlar va soliqchilar bilan birga ovqatlanib o‘tirganini farziy mazhabidan bo‘lgan ba’zi Tavrot tafsirchilari ko‘rib, Uning shogirdlariga: — Bu qanday gap? U soliqchilaru gunohkorlar bilan birga ovqatlanib o‘tiribdi–ku! — deyishdi.

¹⁷Iso buni eshitib, shunday javob berdi: — Men solihlarni emas, gunohkorlarni tavbaga chaqirgani kelganman. Axir, sog‘lar emas, xastalar tabibga muhtojdir.

¹⁸Yahyoning ham, farziylarning ham shogirdlari ro‘za tutishar edi. Ba’zi odamlar Isoning yoniga kelib: — Nega Yahyoning shogirdlari va farziylarning shogirdlari ro‘za tutadi–yu, Sizning shogirdlaringiz tutmaydi? — deb so‘rashdi.

¹⁹Iso ularga dedi: — To‘yda mehmonlar ro‘za tuta oladilarmi? Albatta, yo‘q! Kuyov ular bilan birga bo‘lganda, ular ro‘za tuta olmaydilar.

²⁰Biroq ular kuyovdan judo bo‘ladigan kunlar keladi, ana o‘shanda ro‘za tutadilar.

²¹Hech kim eski kiyimga yangi matodan yamoq solmaydi. Aks holda, yangi yamoq eski kiyimni battar yirtib yuboradi.

²²Shuningdek, hech kim yangi sharobni eski meshga quymaydi. Chunki sharob meshni yorib yuboradi, sharob ham, mesh ham isrof bo‘ladi. Aksincha, yangi sharobni yangi meshga quymoq darkor.

²³Shabbat kunlarining birida Iso bug‘doyzordan o‘tib ketayotgan edi. Uning shogirdlari yo‘l–yo‘lakay boshoqlarni uza boshladilar.

²⁴Buni ko‘rgan farziylar Isoga: — Qara, nega ular Shabbat kuni qonunga xilof ish qilyaptilar? — deyishdi.

²⁵Iso ularga dedi: — Dovud hamrohlari bilan och qolib, ovqatga muhtoj bo‘lganda nimalar qilganini nahotki sizlar hech o‘qimagan bo‘lsangiz?!

²⁶U oliy ruhoniy Abuatar zamonida Xudoning uyiga kirib, muqaddas nonlarni yegan. Hatto hamrohlariga ham bergan. Qonunga muvofiq esa bunday nonlarni faqat ruhoniylar yeyishga haqli edilar–ku!

²⁷Keyin Iso davom etdi: — Inson Shabbat kuni uchun emas, balki Shabbat kuni inson uchun yaratilgan.

²⁸Shu bois, Inson O‘g‘li Shabbat kunining ham Hokimidir.