Read O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 Mark 4 Bible Online

Mark 4 - O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 bible

Mark 4

¹Iso yana ko‘l bo‘yida ta’lim berdi. Uning atrofida shu qadar ko‘p olomon to‘plandiki, U ko‘ldagi qayiqqa tushib, o‘tirishga majbur bo‘ldi. Olomon esa ko‘l qirg‘og‘ida turardi.

²Iso masal orqali xalqqa ta’lim berib, shunday dedi:

³— Quloq solinglar! Urug‘ sepuvchi urug‘ sepgani chiqibdi.

⁴Urug‘ sepayotganda ba’zi urug‘lar so‘qmoq yo‘l ustiga tushibdi. Qushlar uchib kelib, urug‘larni cho‘qib ketibdi.

⁵Ba’zi urug‘lar tuprog‘i kam toshloqqa tushibdi. Tuproq chuqur bo‘lmagani uchun, urug‘lar tez ko‘karib chiqibdi.

⁶Biroq quyosh chiqqach, qovjirab, ildizi bo‘lmagani uchun so‘lib qolibdi.

⁷Boshqa urug‘lar tikanlar orasiga tushibdi. Tikanlar o‘sib, urug‘larni bo‘g‘ib qo‘yibdi, urug‘lar hosil bermabdi.

⁸Yana boshqa urug‘lar esa yaxshi tuproqqa tushibdi va unib–o‘sib, o‘ttiz, oltmish, hattoki yuz barobar ko‘p hosil beribdi.”

⁹Keyin Iso yana dedi: “Kimning eshitar qulog‘i bo‘lsa, eshitsin!”

¹⁰Iso o‘n ikki shogirdi va boshqa ba’zi odamlar bilan yolg‘iz qolganda, ular Isodan boyagi masalni tushuntirib berishini so‘radilar.

¹¹Iso ularga dedi: “Xudo Shohligining siri sizlarga berilgan. Tashqaridagilarga esa hamma narsa masallar orqali anglatiladi.

¹²Zotan: ‘Ular ko‘rib turib, anglamaslar, Tinglab turib, tushunmaslar. Aks holda Xudoga qaytgan bo‘lardilar, Gunohlaridan forig‘ bo‘lgan bo‘lardilar.’”

¹³Iso ularga dedi: “Agar bu masalni tushunmagan bo‘lsangiz, boshqa masallarni qanday tushunasiz?!

¹⁴Urug‘ sepuvchining sepgani — Xudoning kalomidir.

¹⁵Ba’zi odamlar so‘qmoq yo‘l ustiga tushgan urug‘larga o‘xshaydilar. Ular kalomni eshitadilar, ammo o‘sha zahoti shayton kelib, ularning ichiga ekilgan kalomni olib ketadi.

¹⁶Boshqa odamlar toshloq yerga tushgan urug‘larga o‘xshaydilar. Ular kalomni eshitganda, uni darrov sevinch bilan qabul qiladilar.

¹⁷Lekin ularning ildizi bo‘lmagani uchun uzoqqa chidamaydilar. Kalom tufayli qayg‘u yoki quvg‘inga duchor bo‘lishsa, darrov chekinadilar.

¹⁸Boshqa birlari tikanlar orasiga tushgan urug‘larga o‘xshaydilar. Ular Xudoning kalomini eshitadilar,

¹⁹lekin dunyoning tashvishlari, boylikka o‘chlik va boshqa havaslar ularning yuraklariga kirib, kalomni bo‘g‘ib qo‘yadi, kalom esa samarasiz qoladi.

²⁰Boshqa birlari esa yaxshi tuproqqa tushgan urug‘larga o‘xshaydilar. Ular kalomni eshitib, qabul qiladilar va o‘ttiz, oltmish, hatto yuz barobar hosil beradilar.”

²¹Iso ularga yana dedi: “Chiroqni olib kelib, idishning yoki so‘rining tagiga qo‘yadimi?! Aksincha, chiroqpoyaga qo‘yadi.

²²Shu singari, yashirin har qanday narsa oshkora bo‘ladi, sirli bo‘lgan har qanday narsa ochiladi.

²³Kimning eshitar qulog‘i bo‘lsa, eshitsin!”

²⁴Keyin ularga yana dedi: “Eshitayotganlaringizni qulog‘ingizga quyib oling! Siz qanday o‘lchov bilan o‘lchasangiz, xuddi shunday o‘lchov bilan sizga ham o‘lchab beriladi. Sizga yana qo‘shib beriladi.

²⁵Kimda bor bo‘lsa, unga yana beriladi. Kimda yo‘q bo‘lsa, bori ham undan tortib olinadi.”

²⁶Iso yana shunday dedi: “Xudoning Shohligini shunga qiyoslasa bo‘ladi: dehqon dalasiga urug‘ ekadi.

²⁷Kechasi bo‘ldimi, uxlaydi, kunduzi bo‘ldimi, turadi. Ammo urug‘ qanday unib chiqib, o‘sishini u bilmaydi.

²⁸Yer o‘z–o‘zidan avval poyani, so‘ngra boshoqni, undan keyin boshoqdagi to‘liq donni yetishtiradi.

²⁹Hosil pishgach, yig‘im–terim vaqti keldi, deb o‘sha odam darhol o‘roqni ishga soladi.”

³⁰Iso yana dedi: “Xudoning Shohligini yana nimaga o‘xshatsak bo‘ladi?! Uni qanday masal bilan ifodalasak bo‘ladi?!

³¹Xudoning Shohligi xantal doniga o‘xshaydi: u yerga sepiladigan urug‘larning eng maydasidir.

³²Lekin sepilgandan keyin ko‘karadi va barcha ko‘katlardan baland bo‘lib o‘sadi. Katta shoxlar chiqaradi, osmondagi qushlar ham uning panohida uya quradi.”

³³Shunday qilib, Iso xalqning eshitish imkoniyatiga qarab, bu singari ko‘pgina masallar orqali Xudoning so‘zini o‘rgatardi.

³⁴Masalsiz ularga gapirmas edi. Shogirdlari bilan yolg‘iz qolganda esa, ularga hammasini tushuntirar edi.

³⁵O‘sha kuni kechqurun Iso shogirdlariga: — Ko‘lning narigi tomoniga o‘taylik, — dedi.

³⁶Ular olomonni qoldirib, Isoni o‘tirgan qayig‘ida olib ketdilar. Isoning ketidan boshqa qayiqlar ham suzib ketdi.

³⁷Shu orada ko‘lda kuchli bo‘ron ko‘tarildi. To‘lqinlar qayiqni tebratib yubordi, qayiq suvga to‘la boshladi.

³⁸Iso esa qayiqning quyruq tomonida yostiqqa bosh qo‘yib, uxlab yotgan edi. Shogirdlar Isoni uyg‘otib: — Ustoz! Halok bo‘lyapmiz! Nahotki Sizga bari bir bo‘lsa?! — deyishdi.

³⁹Shunda Iso turib, shamolga: “Jim bo‘l!”, ko‘lga: “Bas qil!” deb buyurdi. Shu onda shamol tindi, chuqur sukunat bo‘ldi.

⁴⁰Iso shogirdlariga: — Nega qo‘rqasizlar? Nega haligacha ishonchingiz yo‘q? — dedi.

⁴¹Ular esa vahimaga tushib, bir–biriga shunday deyishdi: — Bu Kim bo‘ldi ekan–a? Shamol ham, ko‘l ham Unga bo‘ysunadi–ya!