Read O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 Mark 8 Bible Online

Mark 8 - O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 bible

Mark 8

¹O‘sha kunlarda yana ko‘p odam yig‘ildi. Ularning yeyish uchun hech narsalari qolmaganda, Iso shogirdlarini yoniga chaqirib dedi:

²— Xalqqa achinyapman. Ular uch kundan beri Men bilan birga, yeyishga hech narsasi yo‘q.

³Agar ularni uylariga ovqat bermay jo‘natib yuborsam, yo‘lda holdan toyib qoladilar. Ularning ba’zilari uzoq yerlardan kelganlar.

⁴Shogirdlari bunga javoban: — Ularni to‘ydirish uchun bu kimsasiz joyda kim qayerdan non topa olardi?! — deyishdi.

⁵— Qancha nonlaringiz bor? — deb so‘radi Iso. — Yettita, — dedi shogirdlar.

⁶Shundan keyin Iso xalqqa yerga o‘tirishni buyurdi. Yettita nonni olib, shukrona duosini o‘qib sindirdi va tarqatish uchun shogirdlariga berdi. Shogirdlar xalqqa tarqatishdi.

⁷Ularda bir nechta mayda baliq ham bor edi. Iso baliqlar uchun shukrlar aytib, baliqlarni ham tarqatishni buyurdi.

⁸Xalq yeb to‘ydi. Ortib qolgan non burdalarini yig‘ishganda, yettita savat to‘ldi.

⁹U yerda to‘rt mingga yaqin odam bor edi. Iso ularni jo‘natgandan keyin,

¹⁰darhol shogirdlari bilan qayiqqa tushib, Dalmanuta hududiga ketdi.

¹¹Farziylar Isoning oldiga borib, U bilan bahslasha boshladilar. Uni sinab ko‘rish maqsadida shunday dedilar: “Bizga bir mo‘jizali alomat ko‘rsating, shunda Sizni Xudo yuborganini tan olamiz.”

¹²Lekin Iso chuqur xo‘rsindi: — Nega bu avlod alomat talab qilyapti? Sizlarga chinini aytayin, bu avlodga hech qanday alomat berilmaydi!

¹³Iso ularning oldidan ketdi, yana qayiqqa tushib, narigi qirg‘oqqa o‘tib oldi.

¹⁴Shogirdlar o‘zlari bilan non olishni unutgan ekanlar. Qayiqda bir dona non bor edi, xolos.

¹⁵Shu orada Iso shogirdlarini ogohlantirib dedi: — Farziylar va Hirodning xamirturushidan ehtiyot bo‘linglar!

¹⁶Shogirdlar o‘zlaricha: “Biz non olmaganimiz uchun U shunday deyapti”, deb muhokama qila boshladilar.

¹⁷Shogirdlar nimani muhokama qilayotganlarini Iso bilib, ularga dedi: — Nega sizlar, nonimiz yo‘q, deb aytyapsizlar? Hali ham tushunmayapsizlarmi, anglamayapsizlarmi? Shunga ham aqlingiz yetmayaptimi?!

¹⁸Ko‘zlaringiz bor–ku, nahotki ko‘rmasangiz?! Quloqlaringiz bor–ku, nahotki eshitmasangiz?! Eslab ko‘ring:

¹⁹Men beshta nonni sindirib, besh mingta erkakka bo‘lib berganimda, sizlar qolgan non burdalari bilan nechta savatni to‘ldirib olgansizlar? — O‘n ikkita savatni, — deb javob berdi ular.

²⁰— Men yettita nonni sindirib, to‘rt ming kishiga bo‘lib berganimda, burdalari bilan nechta savatni to‘ldirib olgansizlar? — Yettita savatni, — deyishdi.

²¹— Hali ham anglamadingizmi? — deb so‘radi ulardan Iso.

²²Iso shogirdlari bilan Baytsayda qishlog‘iga keldi. Odamlar Isoning oldiga bir ko‘rni olib kelib: “Unga qo‘lingizni tekkizib qo‘ying”, deb yolvordilar.

²³Iso ko‘rning qo‘lidan ushlab, qishloqdan yetaklab olib chiqdi. So‘ng ko‘zlariga tupurib, qo‘llarini uning ustiga qo‘ydi–da: — Biron narsa ko‘ryapsanmi? — deb so‘radi.

²⁴Ko‘r boshini ko‘tarib: — Odamlarni ko‘ryapman, lekin ular yurayotgan daraxtlarga o‘xshaydi, — dedi.

²⁵Shundan keyin Iso qo‘llarini yana ko‘rning ko‘zlariga tekkizdi. Ko‘r odam ko‘zlarini ochib qarasa, sog‘ayib qolgan, hamma narsani aniq ko‘rayotgan edi.

²⁶Iso uni uyiga jo‘natar ekan: — Qishloqqa kirmay, to‘g‘ri uyingga ket, — dedi.

²⁷Iso shogirdlari bilan Filip Qaysariyasi atrofidagi qishloqlarga yo‘l oldi. Yo‘lda U shogirdlaridan: — Odamlar Meni kim deb biladi? — deb so‘radi.

²⁸Shogirdlar Isoga shunday javob berishdi: — Ba’zilar Sizni Yahyo cho‘mdiruvchi deb hisoblaydilar, ba’zilar Ilyos, boshqalari esa, qadimgi payg‘ambarlardan biri, deb aytib yuribdilar.

²⁹Iso ulardan so‘radi: — Sizlar–chi, Meni kim deb bilasiz? Butrus Unga javob berib: — Siz Masihsiz, — dedi.

³⁰Shundan so‘ng Iso, Men haqimda hech kimga gapirmanglar, deb shogirdlariga qat’iy buyurdi.

³¹Iso shogirdlariga shunday deb uqtira boshladi: “Inson O‘g‘li ko‘p azob chekadi. Oqsoqollar, bosh ruhoniylar va Tavrot tafsirchilari tomonidan rad qilinib, o‘ldiriladi. Uch kundan keyin esa tiriladi.”

³²U bu haqda ochiqdan–ochiq gapirdi. Shunda Butrus Isoni chetga tortib: “Ustoz, bunday deb aytmang”, dedi.

³³Ammo Iso o‘girilib shogirdlariga qaradi–da, Butrusni qattiq koyib dedi: — Yo‘qol ko‘zimdan, shayton! Sen Xudoning ishlarini emas, inson ishlarini o‘ylayapsan, — dedi.

³⁴Shundan so‘ng Iso xalq bilan shogirdlarini oldiga chaqirib dedi: — Kimda–kim Menga ergashishni istasa, o‘zidan kechsin va o‘z xochini ko‘tarib, ortimdan yursin.

³⁵Kim o‘z jonini asrab qolmoqchi bo‘lsa, uni yo‘qotadi. Kim Men uchun va Xushxabar uchun jonini bersa, jonini asrab qoladi.

³⁶Agar inson butun dunyoni egallab olsa–yu, o‘z jonidan mahrum bo‘lsa, bundan unga nima foyda?!

³⁷Inson o‘z joni evaziga qanday to‘lov bera oladi?!

³⁸Bu bevafo va gunohkor nasl orasida Mendan va Mening so‘zlarimdan uyalmanglar! Aks holda Inson O‘g‘li muqaddas farishtalar bilan birga Otasining ulug‘vorligiga burkanib kelganda, U ham sizlardan uyaladi.