Read O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 Luqo 1 Bible Online

Luqo 1 - O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 bible

Luqo 1

¹Hurmatli Teofil! O‘zingizga ma’lumki, ko‘p odamlar oramizda Xudoning qilgan ishlari tafsilotini yozishga kirishganlar.

²Bu voqealarni yozishda ular bo‘lib o‘tgan hodisalarni boshidan ko‘rgan va ularni bizga yetkazgan odamlarning so‘zlarini asos qilib olganlar.

³Shuning uchun, men ham hammasini boshidan sinchiklab tekshirganimdan keyingina, bu voqealarning tafsilotini tartib bilan sizga yozib berishga qaror qildim,

⁴toki sizga o‘rgatilgan ta’limotning haqiqiyligiga o‘zingiz ishonch hosil qiling.

⁵Yahudiya shohi Hirod davrida Zakariyo degan bir ruhoniy bor edi. U Abiyo urug‘idan kelib chiqqandi, xotini Elizabet esa Horun naslidan edi.

⁶Ikkovi ham Xudo oldida solih bo‘lib, Egamizning amru farmonlariga bekami–ko‘st rioya qilishardi.

⁷Elizabet bepusht bo‘lgani uchun, ularning farzandi yo‘q edi. Buning ustiga ikkovi ham keksayib qolgan edilar.

⁸Zakariyoning ruhoniylar bo‘linmasi Ma’badda navbatchilik qilayotgan kunlarning birida, Zakariyo Xudoning huzurida ruhoniylik vazifasini bajarayotgan edi.

⁹Ruhoniylarning odati bo‘yicha, Egamizning Ma’badiga kirib xushbo‘y tutatqilar tutatish qur’asi unga tushgandi.

¹⁰Tutatqi tutatish vaqtida katta bir olomon tashqarida ibodat qilayotgan edi.

¹¹Shu payt Egamizning bir farishtasi Zakariyoga zohir bo‘ldi. Farishta tutatqi qurbongohining o‘ng tomonida turardi.

¹²Zakariyo uni ko‘rib, qo‘rqqanidan o‘zini yo‘qotib qo‘ydi.

¹³Farishta unga dedi: — Zakariyo, qo‘rqma, sening iltijolaring ijobat bo‘ldi. Xotining Elizabet senga bir o‘g‘il tug‘ib beradi. Uning ismini Yahyo qo‘yasan.

¹⁴U senga shodlik va quvonch keltiradi, uning tug‘ilganidan ko‘pchilik xursand bo‘ladi.

¹⁵U Egamiz nazarida ulug‘ bo‘ladi, sharobu o‘tkir ichimliklarni og‘ziga olmaydi. Onasining qornidayoq Muqaddas Ruhga to‘ladi.

¹⁶Isroil xalqidan bo‘lgan ko‘plarni u Egasi Xudoga qaytaradi.

¹⁷U Ilyos payg‘ambarning ruhi va qudratiga to‘lib, Rabbimiz Masihdan oldin keladi. Rabbimizga tayyor bir xalqni taqdim qilish uchun, otalarning yuraklarini farzandlariga moyil qiladi, itoatsizlarning fikrini solihlar donoligi tomon buradi.

¹⁸Zakariyo farishtaga dedi: — Men bunga qanday amin bo‘laman? Axir, men keksayib qolganman, xotinim ham qarib qolgan bo‘lsa?

¹⁹Farishta unga shunday javob berdi: — Men Xudoning huzurida turadigan Jabroilman. Sen bilan gaplashgani, senga bu Xushxabarni e’lon qilgani yuborilganman.

²⁰Senga aytganlarim o‘z vaqtida bajo bo‘ladi. Ammo mening so‘zlarimga ishonmaganing uchun tildan qolasan. Aytganlarim bajo bo‘lmaguncha, gapirolmaysan.

²¹Shu orada Zakariyoni kutib turgan xalq uning Ma’badda imillab qolganiga hayron bo‘ldi.

²²Nihoyat, Zakariyo tashqariga chiqdi, ammo so‘zlamoqqa tili aylanmadi. Xalq uning Ma’badda vahiy ko‘rganligini tushundi. Zakariyo soqov bo‘lib qolgani uchun xalq bilan imo–ishoralar orqali so‘zlashishga majbur bo‘ldi.

²³Ma’baddagi xizmat muddati tugagach, Zakariyo uyiga qaytib bordi.

²⁴Oradan ko‘p o‘tmay, xotini Elizabet homilador bo‘ldi. U dastlabki besh oy davomida uyidan chiqmay yurdi. U shunday derdi:

²⁵“Buni men uchun Egam qildi. U menga marhamat ko‘rsatib, xalq orasida meni sharmandalikdan qutqardi.”

²⁶Elizabetning homilasi olti oylik bo‘lganda, Xudo farishta Jabroilni Jalilaning Nosira degan shahriga,

²⁷Dovud avlodidan Yusuf ismli yigitga unashtirilgan bir qizga yubordi. Qizning oti Maryam edi.

²⁸Farishta uning oldiga borib: — Salom, ey Xudo yorlaqagan qiz! Egamiz sen bilandir, — dedi.

²⁹Maryam farishtaning so‘zlaridan sarosimaga tushdi. “Bunday salomlashuv nimani bildirar ekan?” deb o‘ylanib qoldi.

³⁰Farishta unga dedi: — Maryam, qo‘rqma, sen Xudodan inoyat topding.

³¹Sen homilador bo‘lib, o‘g‘il tug‘asan. Uning ismini Iso qo‘yasan.

³²U buyuk bo‘ladi. Uni Xudoyi Taoloning O‘g‘li deb atashadi. Egamiz Xudo Unga bobosi Dovudning taxtini beradi.

³³U to abad Yoqub nasli ustidan hukmronlik qiladi, hukmronligining oxiri bo‘lmaydi.

³⁴— Men hali er ko‘rmagan bo‘lsam, bu qanday bo‘ladi? — deb so‘radi farishtadan Maryam.

³⁵Farishta javob berdi: — Muqaddas Ruh seni qamrab oladi, Xudoyi Taoloning qudrati seni qoplaydi. Shu bois tug‘adigan O‘g‘ling muqaddas bo‘ladi, U Xudoning O‘g‘li deb ataladi.

³⁶Mana, qarindoshing Elizabet ham qariligida homilador bo‘ldi, u o‘g‘il tug‘adi. Homilasi olti oylik. Odamlar esa uni bepusht deb aytardilar.

³⁷Xudo uchun imkonsiz narsa yo‘q!

³⁸— Men Egamning bandasiman. Hammasi sen aytganday bo‘lsin, — deb javob berdi Maryam. Shundan keyin farishta ketdi.

³⁹Ko‘p o‘tmay Maryam shoshilganicha Yahudiya qirlaridagi shaharga yo‘l oldi.

⁴⁰U Zakariyoning uyiga kirib, Elizabet bilan salomlashdi.

⁴¹Elizabet Maryamning salomini eshitgani zahoti qornidagi bolasi o‘ynoqlab ketdi. Elizabet Muqaddas Ruhga to‘lib,

⁴²baland ovozda shunday xitob qildi: — Sen ayollar ichra muboraksan, qorningdagi bola ham muborakdir!

⁴³Men kim bo‘libmanki, Rabbim Masihning onasi mening huzurimga kelibdi!

⁴⁴Sening saloming qulog‘imga yetishi bilanoq, qornimdagi bola quvonchdan o‘ynoqlab ketdi.

⁴⁵Naqadar baxtlisan! Chunki Egamiz aytganlarini amalga oshirishiga sen ishonding.

⁴⁶Maryam shunday dedi: “Butun vujudim bilan Egamni ulug‘layman,

⁴⁷Najotkorim Xudodan ko‘nglim shod–xurram.

⁴⁸Axir, U menday arzimas bandasiga nazar soldi. Jamiki nasllar endi meni baxtli deb aytadi.

⁴⁹Zotan, Qodir Xudo men uchun buyuk ishlar qildi, Muqaddasdir Uning nomi.

⁵⁰Undan qo‘rqqanlarga U nasllar osha marhamat qiladi.

⁵¹U O‘zining qudratini ko‘rsatdi, Yuragi takabburlarni to‘zg‘itib tashladi.

⁵²Hukmdorlarni taxtlaridan tushirdi, Faqirlarni esa yuksaltirdi.

⁵³Ochlarni ne’matlar ila to‘ydirdi, Boylarni esa quruq jo‘natdi.

⁵⁴[54-55] Ota–bobolarimizga bergan va’dasi bo‘yicha, Ibrohimga, uning nasliga Shafqat qilishni to abad yodida tutdi. Quli Isroilga yordam berdi.”

⁵⁵

⁵⁶Shunday qilib, Maryam Elizabetnikida uch oycha qoldi, keyin uyiga qaytib ketdi.

⁵⁷Elizabetning oy–kuni yetib, o‘g‘il tug‘di.

⁵⁸Qo‘ni–qo‘shni va qarindoshlari Egamizning unga ko‘rsatgan buyuk marhamatini eshitib, u bilan birga quvonishdi.

⁵⁹Ular sakkizinchi kuni bolaning sunnatiga kelishdi. Unga Zakariyo, deb otasining ismini qo‘ymoqchi bo‘lishdi.

⁶⁰Bunga bolaning onasi e’tiroz bildirib: — Yo‘q, ismini Yahyo qo‘yamiz, — dedi.

⁶¹Lekin boshqalar: — Qarindosh–urug‘ing orasida bu ism bilan atalgan hech kim yo‘q–ku, — deyishdi unga.

⁶²Shu payt otasiga imo–ishora qilib, undan bolaga qanday ism qo‘ymoqchi ekanligini so‘rashdi.

⁶³Zakariyo imo–ishora orqali bir taxtacha so‘radi va: “Uning ismi Yahyo bo‘ladi”, — deb yozdi. Hamma hayron qoldi.

⁶⁴Shu payt Zakariyo yana tilga kirib, gapira boshladi va Xudoga hamdu sano aytdi.

⁶⁵Hamma qo‘shnilari hayratda qoldi, butun Yahudiya qirlarida bu voqea ovoza bo‘lib ketdi.

⁶⁶Bu haqda eshitganlarning hammasi: “Ajabo, bu bola kim bo‘larkin?” — deya mulohaza qilishardi. Chunki Egamizning qudrati unda namoyon edi.

⁶⁷Chaqaloqning otasi Zakariyo Muqaddas Ruhga to‘lib, bashorat qila boshladi:

⁶⁸“Isroilning Xudosi Egamizga hamdu sanolar bo‘lsin! U bizga yordamga keldi, O‘z xalqini asoratdan xalos qildi.

⁶⁹[69-70] Azaldan bizga va’da berganday, Muqaddas payg‘ambarlari orqali aytganday, Quli Dovud xonadonidan Bizga qudratli Najotkorni yubordi.

⁷⁰

⁷¹Toki U bizni dushmanlarimizdan qutqarsin, Bizdan nafratlanadiganlarning hammasidan xalos etsin.

⁷²Shunday qilib, Xudo ota–bobolarimizga iltifot ayladi, Muqaddas ahdini yodida tutdi.

⁷³Otamiz Ibrohimga bergan o‘sha qasamyodiga ko‘ra,

⁷⁴U bizni yovlarimiz qo‘lidan qutqardi, Endi biz Unga qo‘rqmasdan xizmat qila olamiz.

⁷⁵Butun umrimiz davomida Uning oldida muqaddas va solih bo‘la olamiz.

⁷⁶Sen ham, bolajonim, Xudoyi Taoloning payg‘ambari deb atalasan. Zero, sen Rabbimiz Masihdan oldin yurasan, U yuradigan yo‘lni hozirlaysan.

⁷⁷Xalqiga najot topishlarini e’lon qilasan, Xudo ularning gunohlarini kechirishini aytasan.

⁷⁸Zero, Xudoyimiz mehr–shafqatga boy, U samodan bizga ufq nurini sochadi.

⁷⁹Zulmatda, o‘lim soyasida o‘tirganlarni yoritadi, Tinchlikka olib boradigan yo‘lni bizga ko‘rsatadi.”

⁸⁰Bola ulg‘ayib, ruhan kuchaydi. Isroil xalqiga xizmat qiladigan vaqti kelmaguncha, sahroda yashadi.