Read O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 Luqo 13 Bible Online

Luqo 13 - O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 bible

Luqo 13

¹O‘sha vaqtda ba’zi odamlar kelib, Isoga Rimlik hokim Pilat o‘ldirgan Jalilaliklar haqida xabar qilishdi. Jalilaliklar qurbonlik keltirayotgan paytda Pilat ularni o‘ldirib, qonlarini so‘yilgan qurbonliklar qoniga aralashtirib tashlagan edi.

²Iso xabarchilarga dedi: “Sizningcha, bu Jalilaliklar boshqa hamma Jalilaliklarga qaraganda ko‘proq gunoh qilganlari uchun shunchalik jafo chekdilarmi?

³Sizga yo‘q, deyman. Lekin tavba qilmasangizlar, hammalaringiz ular kabi halok bo‘lasizlar.

⁴Yoki Siloam minorasi qulaganda nobud bo‘lgan o‘n sakkiz kishini olaylik. Sizlarning fikringizcha, o‘sha nobud bo‘lganlar Quddusda yashaydigan qolgan hamma odamdan ko‘ra ko‘proq gunoh qilgan edilarmi?

⁵Sizlarga yo‘q, deb aytaman. Lekin tavba qilmasangizlar, hammangiz ular kabi halok bo‘lasizlar.”

⁶Shundan keyin Iso shu masalni aytib berdi: “Bir odamning uzumzoriga anjir daraxti ekilgan ekan. O‘sha odam kelib, anjir daraxtidan meva izlabdi, ammo topa olmabdi.

⁷U bog‘bonga debdi: — Menga qara, uch yildirki, men mana bu anjir daraxtidan meva izlayman, ammo shu paytgacha bironta meva topa olmadim. Uni kesib tashla! Bekorga yerni egallab turishining nima keragi bor?!

⁸Bog‘bon esa shunday javob beribdi: — Xo‘jayin, daraxtingiz bu yil ham tursin. Men uning atrofini chopib, go‘ng solay.

⁹Balki kelgusi yil meva berar. Agar bermasa, unda kesib tashlaymiz.

¹⁰Shabbat kuni Iso sinagogalarning birida ta’lim berayotgan edi.

¹¹U yerda o‘n sakkiz yildan beri jinga chalingan bir ayol bor edi. U ikki bukilib qolgan bo‘lib, qaddini umuman rostlay olmasdi.

¹²Iso uni ko‘rgach, yoniga chaqirib dedi: — Ey ayol, sen dardingdan xalos bo‘lding!

¹³So‘ng ayolga qo‘llarini qo‘ydi, shu zahoti ayolning qaddi tiklandi–qoldi. Ayol Xudoga hamdu sanolar aytdi.

¹⁴Iso Shabbat kuni xastaga shifo bergani uchun sinagoga oqsoqoli achchiqlanib, olomonga shunday dedi: — Ishlash uchun olti kun bor. Shifo topmoqchi bo‘lsangiz, Shabbatdan boshqa kuni kelinglar.

¹⁵Rabbimiz Iso unga javoban dedi: — Ey ikkiyuzlamachilar! Sizlar o‘zlaringiz ham Shabbat kuni ho‘kizingiz yoki eshagingizni oxurdan yechib, sug‘organi olib borasizlar–ku!

¹⁶Bu esa Ibrohimning qizi, axir! Shayton o‘n sakkiz yildan beri uni bog‘lab qo‘ygan edi. Uni Shabbat kuni kishanlaridan ozod qilish nahotki mumkin bo‘lmasa?!

¹⁷Iso shu gaplarni aytganda, uning hamma raqiblari sharmanda bo‘ldilar. Jamiki olomon esa Iso qilgan ajoyib ishlardan xursand edi.

¹⁸Iso dedi: — Xudo Shohligi nimaga o‘xshaydi? Uni nimaga o‘xshatsam bo‘ladi?

¹⁹Xudoning Shohligi bir odam o‘z bog‘iga ekkan xantal urug‘iga o‘xshaydi. Urug‘ unib–o‘sib, daraxt bo‘ladi, qushlar uning shoxlariga uya quradi.

²⁰Iso yana shunday dedi: — Xudoning Shohligini yana nimaga o‘xshatsam bo‘ladi?

²¹Xudoning Shohligi xamirturushga o‘xshaydi. Ayol bir bo‘lak xamirturushni uch tog‘ora unga qorsa ham, hamma xamir oshadi.

²²Iso Quddusga yo‘l oldi va shaharu qishloqlarga borib, ta’lim berar edi.

²³Bir odam Unga shunday savol berdi: — Hazrat, nahotki sanoqli odam najot topsa?! Iso shunday javob berdi:

²⁴— Tor eshikdan kirishga jon–jahdingiz bilan harakat qilinglar. Sizlarga shuni aytay: ko‘p odam ichkari kirishga intiladi, ammo kira olmaydi.

²⁵Uy egasi o‘rnidan turib eshikni yopganda, sizlar tashqarida qolib eshikni taqillatasizlar va: “Hazrat, bizga eshikni oching!” deb aytasizlar. U esa sizlarga: “Kimligingizni va qayerdan kelganingizni bilmayman!” deb javob beradi.

²⁶Shunda sizlar: “Axir, biz Siz bilan birga yeb–ichganmiz! Ko‘chalarimizda ta’lim bergansiz!” deb aytasizlar.

²⁷Ammo U sizlarga deydi: “Men sizlarni tanimayman! Qayerdanligingizni ham bilmayman! Yo‘qolinglar oldimdan, ey badkirdorlar!”

²⁸Sizlarni tashqariga quvib chiqarishganda, qattiq pushaymon bo‘lasizlar, fig‘on chekasizlar, chunki Ibrohim, Is’hoq, Yoqub va barcha payg‘ambarlar Xudoning Shohligida ekanini ko‘rasizlar.

²⁹Shundan keyin sharqu g‘arbdan, shimolu janubdan odamlar kelib, Xudoning Shohligida ziyofatga o‘tiradilar.

³⁰Shunda oxirgi bo‘lgan ba’zi odamlar birinchi bo‘ladilar, birinchi bo‘lgan ba’zilar esa oxirgi bo‘ladilar.”

³¹Shu paytda farziylardan ayrimlari Isoning oldiga kelib deyishdi: — Bu yerdan ketishingiz kerak. Hirod Sizni o‘ldirmoqchi.

³²Iso ularga shunday dedi: — Borib u tulkiga aytinglar: Eshitib ol, Men bugun ham, ertaga ham jinlarni quvib, xastalarga shifo beraman. Uchinchi kuni esa ishimni tugataman.

³³Ammo shunday bo‘lsa ham, Men bugun, ertaga va indinga O‘z yo‘limdan qolmasligim kerak. Axir, payg‘ambar Quddusdan tashqarida o‘ldirilishi mumkin emas.

³⁴Eh Quddus, Quddus! Payg‘ambarlarni qatl etib, huzuriga yuborilganlarni toshbo‘ron qiluvchi shahar! Tovuq o‘z jo‘jalarini qanotlari ostiga qanday to‘plasa, Men ham sening xalqingni bir necha marta shunday to‘plamoqchi bo‘ldim. Lekin sen istamading.

³⁵Ey Quddus aholisi, sizning uy–joylaringiz huvullab qoladi. Sizga shuni aytay: “Egamiz nomi bilan keladigan inson baraka topsin”, — deb aytmaguningizcha, Meni ko‘rmaysizlar.