Read O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 Luqo 15 Bible Online

Luqo 15 - O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 bible

Luqo 15

¹Hamma soliqchilar va gunohkorlar Isoning ta’limotini tinglash uchun kelar edilar.

²Farziylar bilan Tavrot tafsirchilari: “Ana, U gunohkorlarni qabul kilib, ular bilan yeb–ichyapti”, deb ming‘irlab norozi bo‘ldilar.

³Iso esa ularga quyidagi masalni aytib berdi:

⁴“Sizlarning orangizda kimningdir yuzta qo‘yi bo‘lsa–yu, bittasi yo‘qolib qolsa, to‘qson to‘qqiztasini yaylovda qoldirib, yo‘qolgan qo‘yni topmaguncha qidirmaydimi?

⁵O‘sha qo‘yini topganda, xursand bo‘lib yelkasiga ko‘tarib oladi.

⁶U uyiga kelib, do‘stlarini, qo‘shnilarini chaqiradi va ularga: “Men yo‘qolgan qo‘yimni topdim! Xursandchiligimga sherik bo‘linglar”, — deb aytadi.

⁷Sizlarga aytamanki, xuddi shu singari, tavbaga hojat sezmagan to‘qson to‘qqizta solih odamdan ko‘ra, tavba qilgan bitta gunohkor uchun osmonda ko‘proq shodlik bo‘ladi.”

⁸“Yoki qaysi bir ayolning o‘nta kumush tangasi bo‘lsa–da, bittasini yo‘qotib qo‘ysa, u chiroq yoqib tangani topmagunicha uyini supurib–sidirib sinchiklab qidirmaydimi?!

⁹Tangani topgach, dugonalarini va qo‘shnilarini chaqirib: “Men yo‘qolgan tangamni topdim! Xursandchiligimga sherik bo‘linglar”, — deydi.

¹⁰Sizlarga aytamanki, xuddi shu singari, tavba qilgan bitta gunohkor uchun Xudoning farishtalari huzurida shodlik bo‘ladi.”

¹¹Iso yana dedi: “Bir odamning ikki o‘g‘li bor ekan.

¹²Ularning kichigi otasiga: — Ota, mol–mulkingizdan menga tegishli qismini bering, — debdi. Otasi mol–mulkini ikki o‘g‘liga bo‘lib beribdi.

¹³Oradan ko‘p o‘tmay, kichik o‘g‘il bor narsasini yig‘ishtirib, uzoq bir mamlakatga ketibdi. U yerda shaloq yashab, mol–dunyosini ko‘kka sovuribdi.

¹⁴Borini isrof qilganidan keyin, o‘sha mamlakatda og‘ir qahatchilik boshlanibdi. Yigit ham muhtojlikda qolibdi.

¹⁵U borib, o‘sha mamlakat fuqarolaridan biriga yollanibdi. U esa yigitni o‘z dalasidagi cho‘chqalarni boqishga yuboribdi.

¹⁶Yigit cho‘chqalar yeydigan qo‘zoqlar bilan qornini to‘ydirishga ham zor bo‘libdi, lekin unga shuni ham ravo ko‘rishmas ekan.

¹⁷Nihoyat yigit aqlini yig‘ib olib, o‘ziga o‘zi debdi: “Otamning qanchadan–qancha yollanma ishchilarining noni oshib–toshib yotibdi, men esa bu yerda ochlikdan o‘lyapman.

¹⁸Endi otamning oldiga borib, unga shunday deb aytaman: Ota, men Xudoga va sizga qarshi gunoh qildim.

¹⁹Endi sizning o‘g‘lingiz, deb atalishga loyiq emasman. Meni yollanma ishchilaringiz qatoriga qabul qiling.”

²⁰Yigit otasi oldiga ravona bo‘libdi. Yigit hali uzoqda kelar ekan, otasi uni ko‘rib, o‘g‘liga rahmi kelibdi. U yugurib borib, o‘g‘lini kuchoqlab, o‘pibdi.

²¹Keyin o‘g‘li otasiga aytibdi: — Ota, men Xudoga va sizga qarshi gunoh qildim. Endi sizning o‘g‘lingiz, deb atalishga loyiq emasman.

²²Otasi esa xizmatkorlariga buyuribdi: — Tez bo‘linglar, eng nafis to‘n keltirib yelkasiga yopinglar, qo‘liga uzuk taqinglar, oyoqlariga choriq kiygizinglar.

²³Bo‘rdoqi buzoqni olib chiqib, so‘yinglar. Yeb–ichaylik, xursandchilik qilaylik.

²⁴Chunki bu o‘g‘lim men uchun o‘lgan edi, endi tirildi, yo‘qolgan edi, endi topildi. Shunday qilib, xursandchilik qila boshlabdilar.

²⁵Katta o‘g‘il shu paytda dalada ekan. Qaytayotib uyga yaqinlashganda, qulog‘iga musiqa va o‘yin–kulgi sadolari eshitilibdi.

²⁶Xizmatkorlardan birini chaqirib: — Nima gap? — deb so‘rabdi.

²⁷— Ukangiz qaytib keldilar. Otangiz uni sog‘–salomat ko‘rgani uchun bo‘rdoqi buzoqni so‘ydilar, — deb javob beribdi xizmatkor.

²⁸Shunda katta o‘g‘ilning jahli chiqibdi, ichkariga kirishdan bosh tortibdi. Otasi esa tashqariga chiqib, o‘g‘liga o‘tinib gapiribdi.

²⁹Ammo u otasiga shunday javob beribdi: — Menga qarang! Shuncha yildan beri sizga qulday ishlab kelaman. Birorta gapingizni yerda qoldirmadim. Lekin do‘stlarim bilan xursandchilik qilishim uchun siz menga bitta uloqcha ham bermadingiz.

³⁰Ammo mol–mulkingizni fohishalar bilan yeb, yo‘q qilgan anavi o‘g‘lingiz qaytib kelganda, siz bo‘rdoqi buzoqni so‘ydirdingiz!

³¹Otasi unga shunday javob beribdi: — O‘g‘lim! Sen doimo men bilan birgasan. Mening bor narsam seniki.

³²Bugun esa bayram qilib, xursand bo‘lishimiz kerak. Axir, bu ukang biz uchun o‘lgan edi, endi tirildi, yo‘qolgan edi, endi topildi.”