Read O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 Luqo 24 Bible Online

Luqo 24 - O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 bible

Luqo 24

¹Yakshanba kuni erta tongda ayollar tayyorlab qo‘ygan xushbo‘y moylarini olib, qabrga keldilar.

²Qabr og‘zidagi tosh ag‘darilib yotganini ko‘rdilar.

³Ichkariga kirdilar, ammo Rabbimiz Isoning jasadini topmadilar.

⁴Ular gangib qoldilar. Shunda to‘satdan ayollarning qarshisida ikki odam paydo bo‘ldi. Ularning kiyimlari yarqirab turardi.

⁵Ayollar vahimadan boshlarini yerga egib turishdi. Odamlar esa ayollarga shunday deyishdi: — Nega siz tirikni o‘liklar orasidan qidiryapsizlar?

⁶U bu yerda yo‘q, U tirildi! Hali Jalilada bo‘lgan paytida sizlarga nima deganini eslanglar.

⁷U sizga: “Inson O‘g‘li gunohkor odamlar qo‘liga tutib beriladi, xochga mixlanadi, uchinchi kuni esa tiriladi”, — degan edi–ku.

⁸Shunda ayollar Isoning bu so‘zlarini esladilar.

⁹Ular qabr yonidan qaytib, bu voqeani o‘n bir shogirdga va qolgan hammaga aytib berdilar.

¹⁰Havoriylarga bu xabarni Magdalalik Maryam, Yo‘anna va Yoqubning onasi Maryam yetkazdilar. Ular bilan birga boshqa ayollar ham bor edi.

¹¹Ammo havoriylar, bu ayollar safsata tarqatyaptilar, deb o‘yladilar, ayollarning gaplariga ishonmadilar.

¹²Butrus esa o‘rnidan turib, qabr tomon yugurdi. Ichkariga engashib qarab, u yerda faqatgina kafanni ko‘rdi. Yuz bergan voqeadan hayron qolib, uyiga qaytib ketdi.

¹³O‘sha kuni Isoning shogirdlaridan ikkitasi Emmaus degan qishloqqa ketishayotgan edi. Bu qishloq Quddusdan o‘n bir kilometr uzoqlikda joylashgan edi.

¹⁴Ular yuz bergan voqealar to‘g‘risida suhbatlashib ketayotgan edilar.

¹⁵Ular gaplashib, bo‘lib o‘tganlarni muhokama qilib ketayotganlarida, Isoning O‘zi ularga yaqinlashib, hamroh bo‘ldi.

¹⁶Shogirdlar Isoni ko‘rdilar, ammo Uni taniy olmadilar.

¹⁷Iso ulardan: — Nimani muhokama qilib ketyapsizlar? — deb so‘radi. Ular to‘xtab qoldilar, yuzlari g‘amgin edi.

¹⁸Shogirdlaridan Kleopa degani Unga javob berdi: — Shu kunlarda Quddusda ko‘p voqealar yuz berdi. Bulardan bexabar qolgan musofir yolg‘iz siz bo‘lsangiz kerak.

¹⁹— Qanday voqealar? — deb so‘radi Iso ulardan. — Nosiralik Iso to‘g‘risidagi voqealar–da, — deb javob berdi ular. — Iso payg‘ambar edi, Xudo oldida va butun xalq oldida so‘zlari va ishlari bilan qudratini ko‘rsatdi.

²⁰Ammo bosh ruhoniylarimiz bilan oqsoqollarimiz Uni o‘limga mahkum qilib, xochga mixlash uchun tutib berdilar.

²¹Biz esa, U Isroilni xalos etadi, deb umid qilgan edik. Bu hodisalar sodir bo‘lganiga bugun uch kun bo‘ldi.

²²Buning ustiga–ustak, oramizdagi ayrim ayollar bizni hayratda qoldirishdi. Ular bugun saharda qabrga borgan ekanlar,

²³Uning jasadini topa olmabdilar. Ayollar qaytib kelib: “Bizga farishtalar zohir bo‘ldi, ular bizga, Iso tirik, deb aytishdi”, degan xabarni olib kelishdi.

²⁴Shunda oramizdan ba’zilar qabrga borib, ayollarning gapi to‘g‘ri ekanini ko‘rdilar. Iso qabrda yo‘q edi.

²⁵Iso ularga dedi: — Bunchalik befahm bo‘lmasangizlar?! Payg‘ambarlarning gaplariga ishonish nega sizlar uchun shunchalik qiyin?!

²⁶Axir Masih ulug‘lanishidan oldin bu azoblarni boshdan kechirishi kerak edi–ku!

²⁷Keyin Musodan tortib, barcha payg‘ambarlar bitiklarida O‘zi haqida yozilgan so‘zlarning hammasini Iso ularga tushuntirdi.

²⁸Nihoyat, ular borayotgan qishloqqa yaqinlashdilar. Iso O‘zini yo‘lda davom etadigan qilib ko‘rsatdi.

²⁹Lekin ular Isoga: — Kech bo‘lib qoldi, hademay qorong‘i ham tushadi. Biz bilan birga qoling, — deb qistadilar. Iso ular bilan birga qolgani ichkariga kirdi.

³⁰Ular bilan birga dasturxonga o‘tirganda, nonni olib shukrona duosini aytdi va nonni sindirib ularga berdi.

³¹Shunda ularning ko‘zlari ochilib, Isoni tanib qolishdi. Biroq Iso ko‘zdan g‘oyib bo‘ldi.

³²Shogirdlar bir–biriga dedilar: — U yo‘lda biz bilan gaplashib, Muqaddas Bitiklarni tushuntirayotganda, yuraklarimiz jizillamaganmidi, axir?!

³³Shu zahoti o‘rinlaridan turib, Quddusga qaytib bordilar. O‘n bir havoriyni va ular bilan to‘planib turganlarni topdilar.

³⁴Havoriylar ularga: — Rabbimiz Iso haqiqatan ham tirilibdi! U Shimo‘nga ko‘rinibdi! — deb aytdilar.

³⁵Shunda Emmausdan qaytib kelgan ikki shogird ham yo‘ldagi voqealarni, Iso nonni sindirayotganda Uni qanday tanib qolganlarini aytib berdilar.

³⁶Ular bu to‘g‘rida hali gapirayotganlarida, Isoning O‘zi o‘rtalarida zohir bo‘ldi. — Sizlarga tinchlik bo‘lsin! — dedi.

³⁷Shogirdlar, arvoh ko‘ryapmiz, deb o‘ylab o‘takasi yorildi.

³⁸Lekin Iso ularga dedi: — Nega qo‘rqib ketdingizlar? Nechun ko‘nglingizda buncha gumonlar tug‘ilyapti?

³⁹Qo‘llarimga va oyoqlarimga qaranglar, bu Men O‘zimman. Meni ushlab ko‘ringlar. Arvohning etu suyagi bo‘lmaydi–ku, axir! Mening esa, ko‘rib turganingizday, etu suyagim bor.

⁴⁰Iso shu gaplarni aytib, ularga qo‘l–oyoqlarini ko‘rsatdi.

⁴¹Shogirdlari sevinchdan taajjublanib hali ham ishonmay turganlarida, Iso ulardan so‘radi: — Bu yerda yeydigan biron narsangiz bormi?

⁴²Shogirdlari Unga bir bo‘lak qovurilgan baliq berishdi.

⁴³Iso buni olib, ularning ko‘zlari oldida yedi.

⁴⁴Keyin Iso shogirdlariga dedi: — Sizlar bilan birga bo‘lgan paytlarimda, Tavrotda, payg‘ambarlar bitiklarida va Zaburda Men to‘g‘rimda yozilganlar bajo bo‘lishi kerak, deb sizlarga aytgan edim.

⁴⁵So‘ngra Iso, Muqaddas Bitiklarni tushunib yetsinlar, deb ularning ongini ochdi

⁴⁶va ularga dedi: — Masih azob chekishi va uchinchi kuni o‘likdan tirilishi kerak, deb yozilgan.

⁴⁷Yana, tavba qilish va gunohlarning kechirilishi haqidagi xabar Uning nomi bilan jamiki xalqlarga va’z qilinishi kerak, deb ham yozilgan. Shunday ekan, Quddusdan boshlab,

⁴⁸hamma odamlarga ko‘rgan–bilganlaringizni aytinglar.

⁴⁹Men sizlarga Otam va’da qilgan Muqaddas Ruhni yuboraman. Shuning uchun yuqoridan qudrat kelib sizlarni qamrab olmaguncha, shu shaharda qolinglar.

⁵⁰Shundan keyin Iso shogirdlarini shahardan tashqariga — Baytaniya yaqiniga olib chiqdi. Iso qo‘llarini ko‘tarib, ularni duo qildi.

⁵¹Duo qilayotib, ulardan uzoqlashib boraverdi va osmonga ko‘tarildi.

⁵²Shogirdlar esa Unga sajda qildilar va katta sevinch ila Quddusga qaytib bordilar.

⁵³Ular doimo Ma’badda bo‘lib, Xudoni olqishlar edilar.