Read O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 Yuhanno 1 Bible Online

Yuhanno 1 - O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 bible

Yuhanno 1

¹Azalda Kalom bor edi. Kalom Xudo bilan birga edi, Kalom — Xudo edi.

²Azalda U Xudo bilan birga edi.

³Butun borliq Kalom orqali yaratilgan, Usiz yaratilgan biron narsa mavjud emas.

⁴Kalom — hayot manbayi edi, Bu hayot insonlarning Nuri edi.

⁵Nur zulmatda porlaydi, Zulmat esa Nurni yengolmadi.

⁶Xudo Yahyo ismli bir odamni yubordi.

⁷Yahyo Nur haqida shahodat qilgani kelgan edi, toki hamma uning shahodati orqali imon keltirsin.

⁸Uning o‘zi Nur emas edi, u faqat Nur haqida shahodat qilgani kelgandi.

⁹Har bir odamni yoritadigan haqiqiy Nur dunyoga kelayotgan edi.

¹⁰Ha, Kalom dunyoda edi, Dunyo U orqali yaratilgandi, Biroq dunyo Uni tanimadi.

¹¹U O‘z yurtiga keldi, Lekin O‘z xalqi Uni qabul qilmadi.

¹²Uni qabul qilganlarning hammasiga esa, Unga imon keltirganlarga, U Xudoning farzandi bo‘lish huquqini berdi.

¹³Ular na tana xohishidan, Na er xohishidan, Tabiiy yo‘l bilan emas, Balki Xudodan tug‘ilgan farzandlardir.

¹⁴Kalom inson bo‘ldi, Oramizda yashadi. U inoyat va haqiqatga to‘lgandi. Biz esa Uning ulug‘vorligini ko‘rdik. Bu ulug‘vorlik Otadan kelgan yagona O‘g‘ilga mansub edi.

¹⁵Yahyo U haqda guvohlik berib, baland ovozda dedi: — Mening ketimdan kelayotgan Zot mendan ulug‘dir, chunki U mendan oldin mavjud bo‘lgan, deb mana shu Kishi haqida aytgan edim.

¹⁶Uning cheksiz inoyati tufayli Biz hammamiz baraka ustiga baraka oldik.

¹⁷Xudo qonunni Muso orqali berdi, Inoyat va haqiqatni esa U Iso Masih orqali ko‘rsatdi.

¹⁸Hech kim hech qachon Xudoni ko‘rgan emas, Ota bag‘ridagi, aslida Xudo bo‘lgan yagona O‘g‘il, Uni bizga tanitdi.

¹⁹[19-20] Quddusdagi yahudiylar Yahyoning oldiga ruhoniylarni va levilarni yubordilar. Ular kelib, Yahyodan: — Sen kimsan? — deb so‘radilar. Yahyo javob berishdan bosh tortmadi. U shahodat berib, ochiq–oydin: — Men Masih emasman, — deb aytdi.

²⁰

²¹Yana undan: — Bo‘lmasa kimsan? Ilyosmisan? — deb so‘radilar. — Yo‘q! — dedi u. — Biz kutayotgan payg‘ambarmisan? — deb savol berdilar. U yana: — Yo‘q! — deb javob berdi.

²²— Unda kimsan? Bizni yuborganlarga javob berishimiz kerak. Sen o‘zing haqingda nima deysan? — deb so‘radilar.

²³— Ishayo payg‘ambar aytganiday: “Egamizga to‘g‘ri yo‘l oching”, deb sahroda yangrayotgan ovoz menman, — dedi Yahyo.

²⁴Farziylar tomonidan yuborilgan bu odamlar

²⁵Yahyoga dedilar: — Modomiki sen Masih ham, Ilyos ham, biz kutgan payg‘ambar ham emas ekansan, nega xalqni suvga cho‘mdirib yuribsan?

²⁶Yahyo ularga javoban shunday dedi: — Men odamlarni suvga cho‘mdiryapman, xolos. Lekin orangizda sizlar tanimaydigan bir Zot bor.

²⁷U mening orqamdan kelyapti, shunday bo‘lsa–da, men Uning chorig‘i iplarini yechishga ham arzimayman.

²⁸Bu hodisa Iordan daryosining sharqiy qirg‘og‘idagi Baytaniya qishlog‘ida yuz bergan edi. Yahyo o‘sha yerda odamlarni suvga cho‘mdirib yurardi.

²⁹Ertasi kuni Yahyo Isoning yaqinlashib kelayotganini ko‘rib, shunday dedi: “Ana, Xudoning Qo‘zisi! U dunyoni gunohdan poklaydi!

³⁰Men ana shu Kishi haqida: “Mening ketimdan kelayotgan Zot, mendan ulug‘dir. Chunki U mendan oldin mavjud bo‘lgan”, deb aytgan edim.

³¹Men Uning kimligini bilmas edim. Lekin Uni Isroil xalqiga tanitish maqsadida, men odamlarni suvga cho‘mdirgani keldim.”

³²Yahyo yana shunday shahodat berib dedi: — Men Ruhning osmondan kaptarday uchib kelganini va Uning ustiga qo‘nganini ko‘rdim.

³³O‘sha paytgacha men Uning kimligini bilmas edim. Lekin “Odamlarni suvga cho‘mdirasan”, deb meni yuborgan Xudo menga shunday degan edi: “Muqaddas Ruh kimning ustiga tushib qo‘nganini ko‘rsang, bilki, Muqaddas Ruhga Cho‘mdiruvchi O‘shadir.”

³⁴Men buni ko‘rdim va sizlarga “Bu — Xudoning O‘g‘lidir”, deb aytyapman.

³⁵Ertasi kuni Yahyo shogirdlarining ikkitasi bilan yana kechagi joyda edi.

³⁶U o‘tib ketayotgan Isoga qarab: — Ana, Xudoning Qo‘zisi! — dedi.

³⁷Ikkala shogird Yahyoning bu so‘zlarini eshitib, Isoning orqasidan ergashib borishdi.

³⁸Iso o‘girilib, ularning ergashib kelayotganini ko‘rdi–da, ulardan: — Sizlarga biron narsa kerakmi? — deb so‘radi. — Ravviy, Siz qayerda turasiz? — deyishdi ular. (“Ravviy” ustoz demakdir).

³⁹— Yuringlar, ko‘rasizlar, — dedi Iso. Ular borib, Isoning turar joyini ko‘rganlarida, soat to‘rt bo‘lib qolgan edi. Shuning uchun ular o‘sha kuni Iso bilan qolishdi.

⁴⁰Yahyodan Iso haqida eshitib, Unga ergashganlardan biri Idris edi. Idris — Shimo‘n Butrusning ukasi edi.

⁴¹U darrov akasi Shimo‘nni topdi–da, unga: — Biz Masihni topdik, — dedi. (Masih “Xudoning Tanlagani” demakdir.)

⁴²Idris akasini Isoning oldiga olib keldi. Iso unga qarab dedi: — Sen Yuhanno o‘g‘li Shimo‘nsan. Sening isming Kifa bo‘ladi (Kifa yunonchada — Butrus, ya’ni “Tosh” demakdir).

⁴³Ertasi kuni Iso Jalilaga bormoqchi bo‘ldi. U Filipni uchratib, unga: — Ortimdan yur! — dedi.

⁴⁴Filip Baytsayda shahridan bo‘lib, Idris va Butrusning hamshahari edi.

⁴⁵Filip Natanilni topib, unga dedi: — Muso Tavrot kitobida, boshqa payg‘ambarlar esa o‘zlarining bitiklarida bir Zot to‘g‘risida yozishgan edi. Biz o‘sha Zotni topdik. U Nosira shahridan, Yusuf o‘g‘li Iso ekan!

⁴⁶— Nosira shahridan? U yerdan biron yaxshilik chiqarmidi?! — dedi Natanil unga. — Yur, ko‘rasan! — dedi unga Filip.

⁴⁷Iso yaqinlashib kelayotgan Natanilni ko‘rib, u haqda shunday dedi: — Ana Isroilning haqiqiy avlodi. U hiyla degan narsani bilmaydi.

⁴⁸Natanil Isodan so‘radi: — Siz meni qayerdan taniysiz? — Filip seni chaqirmasidan oldin, sen anjir daraxtining tagida eding. Men seni o‘sha yerda ko‘rgan edim, — deb javob berdi Iso.

⁴⁹Shunda Natanil dedi: — Ustoz, Siz Xudoning O‘g‘lisiz! Isroilning Shohisiz!

⁵⁰Iso unga javoban dedi: — Men senga: “Seni anjir daraxti tagida ko‘rdim”, deganim uchungina ishonyapsan. Sen bundan ham buyuk ishlarni ko‘rasan!

⁵¹So‘ng yana shunday deb qo‘shib qo‘ydi: — Sizlarga chinini aytayin: sizlar osmon ochilganini va Xudoning farishtalari Inson O‘g‘li oldiga tushib–chiqayotganini ko‘rasizlar.