Read O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 Yuhanno 6 Bible Online

Yuhanno 6 - O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 bible

Yuhanno 6

¹Shundan keyin Iso qayiqda Jalila ko‘lining narigi qirg‘og‘iga suzib o‘tdi (Jalila ko‘lini Tiveriya ko‘li deb ham atashardi).

²Bir talay xaloyiq Isoning orqasidan ergashib borardi. Chunki Iso mo‘jizali alomatlar orqali xastalarni davolaganini ular ko‘rgan edilar.

³U shogirdlari bilan toqqa chiqib o‘tirdi.

⁴Yahudiylarning Fisih bayrami yaqinlashayotgan edi.

⁵Iso qarasa, bir talay xaloyiq U tomonga kelayotgan ekan. Iso Filipdan: — Bu odamlarni to‘yg‘azish uchun qayerdan non sotib olamiz? — deb so‘radi.

⁶Iso bu gapni Filipni sinab ko‘rish uchun aytayotgan edi, aslida O‘zi nima qilishni bilar edi.

⁷Filip shunday javob berdi: — Bularning har biriga bir burda non berish uchun, ikki yuz kumush tangaga non sotib olsak ham yetmaydi!

⁸Shunda shogirdlaridan biri, Shimo‘n Butrusning ukasi Idris Isoga dedi:

⁹— Bu yerdagi bir bolada beshta arpa non bilan ikkita baliq bor ekan. Lekin shuncha odamga bu nima ham bo‘lar edi.

¹⁰— Odamlarni yerga o‘tqazinglar, — dedi Iso. U yer qalin maysazor edi. Odamlarning hammasi yerga o‘tirishdi. U yerda taxminan besh mingga yaqin erkak bor edi.

¹¹Iso nonlarni olib, shukrona duosini o‘qidi. So‘ng o‘tirganlarning hammasiga tarqatdi. Baliqlarni ham xuddi shunday qildi. Odamlar istaganlaricha yedilar.

¹²Hammalari yeb to‘yganlaridan keyin, Iso shogirdlariga shunday dedi: — Ortib qolgan non burdalarini yig‘ib olinglar, isrof bo‘lmasin.

¹³Shogirdlar yeyilgan beshta arpa nondan ortib qolgan burdalarni yig‘ib olishdi, o‘n ikki savat to‘ldi.

¹⁴Shunda odamlar Isoning qilgan mo‘jizali alomatini ko‘rib: — Haqiqatan ham dunyoga kelishi kerak bo‘lgan payg‘ambar mana shu Kishi ekan, — dedilar.

¹⁵Iso odamlar Uni zo‘rlik bilan shoh qilib ko‘tarmoqchi ekanliklarini bilgani uchun, yana yolg‘iz O‘zi toqqa chiqib ketdi.

¹⁶Kechki payt Isoning shogirdlari ko‘l bo‘yiga bordilar.

¹⁷Qorong‘i tushgan, Iso esa hali ham ularning oldiga kelmagan edi. Shogirdlar qayiqqa tushib, ko‘lning narigi tomonidagi Kafarnahumga qarab yo‘l oldilar.

¹⁸Kuchli shamol esib, ko‘l to‘lqinlanib ketayotgan edi.

¹⁹Ular qirg‘oqdan besh chaqirimcha yo‘l suzganlaridan keyin, ko‘l yuzida yurib kelayotgan Isoni ko‘rishdi. U qayiqqa yaqinlashayotgan edi, shogirdlar qattiq vahimaga tushishdi.

²⁰— Qo‘rqmanglar, bu Menman! — dedi ularga Iso.

²¹Ular Isoni qayiqqa olmoqchi bo‘ldilar. O‘sha zahoti qayiq ular borayotgan qirg‘oqqa yetib to‘xtadi.

²²Ertasi kuni xalq Isoni qidira boshladi. Odamlar u yerda faqat bir qayiq borligini va shogirdlar Isoni qoldirib, o‘zlari qayiqda suzib ketganlarini bilishardi.

²³Shu payt Tiveriyadan boshqa qayiqlar kelib qoldi. Qayiqlar to‘xtagan joy Rabbimiz Iso O‘z shukrona duosini o‘qigan va xalq non yegan yerga yaqin edi.

²⁴Odamlar Iso bilan shogirdlarining u yerda yo‘qligini ko‘rgach, qayiqlarga tushib, Isoni qidirib Kafarnahumga suzib kelishdi.

²⁵Ular Isoni ko‘lning narigi bo‘yidan topib, Undan so‘rashdi: — Ustoz, Siz qachon bu yerga keldingiz?

²⁶Iso ularga shunday javob berdi: — Sizlarga chinini aytayin: Sizlar alomatlarni ko‘rganingiz uchun emas, balki non yeb to‘yganingiz uchun Meni qidiryapsizlar.

²⁷Siz o‘tkinchi ozuqa uchun emas, abadiy hayotga boshlovchi boqiy ozuqa uchun harakat qilinglar. Bunday ozuqani sizlarga Inson O‘g‘li beradi. Zotan, Otamiz Xudoning O‘zi bu vazifa uchun Uni ma’qul deb topdi.

²⁸Odamlar Isoga shunday savol berishdi: — Xudoga ma’qul ishlarni bajarish uchun nima qilishimiz kerak?

²⁹Iso dedi: — Xudoga ma’qul ish qilmoqchi bo‘lsangizlar, Xudo yuborgan Zotga ishoninglar.

³⁰Ular Isoga javoban shunday dedilar: — Sizga ishonishimiz uchun birorta alomat ko‘rsating. Qani, biz uchun nima ish qilasiz?

³¹Axir, ota–bobolarimiz sahroda manna yeganlar. Muqaddas Bitiklarda: “Xudo ularga tanovul qilishlari uchun osmondan non berdi”, deb yozilgan–ku.

³²Iso ularga dedi: — Sizlarga chinini aytayin, sizlarga osmondan non bergan Muso emas. Osmondan tushgan haqiqiy nonni sizlarga Mening Otam beradi.

³³Xudo beradigan non osmondan tushib, dunyoga hayot baxsh etadi.

³⁴Odamlar Isoga shunday dedilar: — Hazrat, bunday nonni bizga doim berib turing!

³⁵Iso javoban dedi: — Men hayot noniman. Mening oldimga kelgan odam sira och qolmaydi, Menga ishongan odam hech qachon chanqamaydi.

³⁶Ammo Men sizlarga aytganimday, sizlar Meni ko‘rgan bo‘lsangizlar ham, ishonmayapsizlar.

³⁷Otam Menga bergan har bir odam Mening oldimga keladi. Oldimga kelgan bironta odamni Men aslo haydab yubormayman.

³⁸Men O‘z irodamni emas, balki Meni yuborgan Otamning irodasini ado etish uchun osmondan tushganman.

³⁹Otamning irodasi shundan iboratki, U Menga bergan birontasining yo‘qolishiga Men yo‘l qo‘ymasligim kerak, balki oxiratda ularning hammasini tiriltirishim kerak.

⁴⁰Ha, O‘g‘ilga ko‘z tikkan va Unga ishongan har bir odam abadiy hayotga ega bo‘lishi Otamning irodasidir. Men bunday odamlarni oxiratda tiriltiraman.

⁴¹Iso: “Men osmondan tushgan nonman”, degani uchun yahudiylar Undan norozi bo‘la boshlashdi.

⁴²Ular o‘zaro shunday deb aytishardi: — Bu Yusufning o‘g‘li Iso–ku! Ota–onasini tanisak, qanday qilib: “Men osmondan tushdim”, deb aytishga haddi sig‘di?!

⁴³— Bunday gaplaringizni bas qilinglar! — dedi ularga Iso.

⁴⁴— Agar Meni yuborgan Ota birovni jalb qilmasa, u Menga kelolmaydi. Oldimga kelgan odamni esa Men oxiratda tiriltiraman.

⁴⁵Payg‘ambarlar bitiklarida: “Ularning hammasiga Xudo ta’lim beradi”, deb yozilgan. Otaga quloq solgan, Undan o‘rgangan har bir odam Mening oldimga keladi.

⁴⁶Aslida hech kim hech qachon Otani ko‘rgan emas, birgina Xudodan bo‘lgan Zot Otani ko‘rgan.

⁴⁷Sizlarga chinini aytaman: Kim Menga ishonsa, abadiy hayotga ega bo‘ladi.

⁴⁸Men hayot noniman.

⁴⁹Ota–bobolaringiz sahroda manna yegandilar, shunga qaramay o‘lib ketdilar.

⁵⁰Ammo osmondan tushadigan bu non esa shunday xislatga egaki, undan yegan odam o‘lmaydi.

⁵¹Men osmondan tushgan hayotbaxsh nondirman. Bu nonni yegan kishi abadiy yashaydi. Dunyoga hayot baxshida etish uchun beradigan nonim Mening tanamdir.

⁵²Shunda yahudiylar: — U qanday qilib bizga O‘zining tanasini yedira olar ekan? — deb o‘zaro talashib–tortisha boshladilar.

⁵³Iso ularga dedi: — Sizlarga chinini aytaman: agar Inson O‘g‘lining tanasini yemasangizlar va Uning qonini ichmasangizlar, sizda hayot bo‘lmaydi.

⁵⁴Mening tanamni yegan va qonimni ichgan odam esa abadiy hayotga egadir. Men uni oxiratda tiriltiraman.

⁵⁵Mening tanam — haqiqiy ozuqa, qonim haqiqiy ichimlikdir.

⁵⁶Tanamni yeb, qonimni ichadigan odam Menda, Men esa unda yashayman.

⁵⁷Modomiki Meni barhayot Ota yuborgan ekan, Men Ota tufayli yashayman. Mening tanamni yegan har bir odam esa Men tufayli yashaydi.

⁵⁸Osmondan tushgan non mana shudir. Bu non ota–bobolaringiz yegan mannaga o‘xshamaydi, ular manna yeb o‘lib ketganlar. Men bergan nonni yegan odam esa abadiy yashaydi.

⁵⁹Iso bu so‘zlarni Kafarnahumdagi sinagogada ta’lim berayotganda aytgan edi.

⁶⁰Uning ko‘plab shogirdlari bu gaplarni eshitib: — Qanday qattiq so‘zlar! Buni kim hazm qila oladi?! — deyishar edi.

⁶¹Shogirdlarining norozi bo‘lganliklarini Iso bilardi, shuning uchun U shunday dedi: — Gaplarim jig‘ingizga tegyaptimi?

⁶²Agar sizlar Inson O‘g‘lining asli kelgan joyi — osmonga ko‘tarilib ketayotganini ko‘rsangizlar, nima der ekansizlar–a?!

⁶³Xudoning Ruhi hayot baxsh etadi, inson kuchi bilan esa hech narsaga erishib bo‘lmaydi. Sizlarga aytgan bu so‘zlarimni Menga Xudoning Ruhi bergan, bu so‘zlarim sizlarga hayot ato qiladi.

⁶⁴Shunga qaramay, orangizda Menga ishonmaganlar bor. Holbuki, Iso kimlar ishonmaganini va kim Unga xiyonat qilishini oldindan bilar edi.

⁶⁵Iso gapida davom etib dedi: — Shu sababdan Men sizlarga: “Ota yo‘l qo‘ymasa, hech kim Mening oldimga kelolmaydi”, — degan edim.

⁶⁶O‘sha vaqtdan boshlab ko‘p shogirdlar Isodan yuz o‘girib, Unga ergashmaydigan bo‘ldilar.

⁶⁷Shunda Iso o‘n ikki shogirdidan: — Sizlar ham ketmoqchisizlarmi? — deb so‘radi.

⁶⁸Shimo‘n Butrus shunday javob berdi: — Hazrat, biz Sizdan boshqa kimga ham borar edik?! Abadiy hayot baxsh etuvchi so‘zlar Sizda–ku!

⁶⁹Biz ishonib bilamizki, Siz Xudoning Azizisiz.

⁷⁰Iso ularga dedi: — Men o‘n ikkitangizni tanlab oldim. Lekin biringiz iblisdir!

⁷¹U Shimo‘n Ishqariyotning o‘g‘li Yahudoni nazarda tutgan edi. Yahudo o‘n ikki shogirddan biri bo‘lsa ham, keyinchalik Isoga xiyonat qildi.