Read O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 Havoriylar 13 Bible Online

Havoriylar 13 - O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 bible

Havoriylar 13

¹Antioxiyadagi imonlilar jamoatida payg‘ambarlar va muallimlar ham bor edi. Barnabo, Qoracha laqabli Shimo‘n, Kirineyalik Lukis, hukmdor Hirod bilan birga o‘sgan Manohim va Shoul shular jumlasidan edi.

²Ular Egamizga sajda qilib, ro‘za tutar ekanlar, Muqaddas Ruh ularga shunday dedi: “Barnabo bilan Shoulni Menga bag‘ishlanglar, toki ular Men tayinlagan ishni bajarsinlar.”

³Ular ro‘za tutib, ibodat qildilar, so‘ng qo‘llarini Barnabo bilan Shoulga qo‘yib, ikkovini safarga jo‘natdilar.

⁴Muqaddas Ruh buyrug‘iga ko‘ra Barnabo bilan Shoul yo‘lga tushdilar. Ular Selevkiya shahriga borib, u yerdan kemada Kiprga suzib ketdilar.

⁵Salamis shahriga kelganlaridan keyin, yahudiylarning sinagogalarida Xudoning kalomini va’z qildilar. Yuhanno ham ular bilan birga bo‘lib, xizmatda yordam berar edi.

⁶Ular butun orolni u boshidan bu boshigacha kezib chiqib, Paf shahriga keldilar. U yerda Bareshu degan sehrgarga duch keldilar. U odam yahudiylarning soxta payg‘ambari edi.

⁷Bareshu orolning hokimi Sergiy Pavlusning yaqinlaridan biri edi. Sergiy Pavlus aqlli odam edi. U Barnabo bilan Shoulni huzuriga chaqirib, Xudoning kalomini eshitmoqchi bo‘ldi.

⁸Ammo sehrgar Elimos Barnabo bilan Shoulga qarshi chiqdi (Elimos — Bareshuning grekcha ismi). Elimos hokimni imondan toydirishga harakat qildi.

⁹Shoul, ya’ni Pavlus, Muqaddas Ruhga to‘lib, sehrgarga tik boqib

¹⁰dedi: — Ey iblis o‘g‘li! Sen har qanday haqiqatning dushmanisan, yuraging ayyorlik va yaramasliklarga to‘la. Egamizning to‘g‘ri yo‘lini buzib ko‘rsatishni qachon bas qilasan?!

¹¹Endi eshit: Egamizning qo‘li senga qarshi ko‘tarilgan, sen ma’lum bir vaqtgacha ko‘r bo‘lib qolasan, quyosh nurini ko‘rmaysan. Shu zahoti Elimosning ko‘z oldi xiralashib, qorong‘i bo‘ldi. Elimos u yoq–bu yoqqni paypaslab, qo‘lidan yetaklab yuradigan birontasini izladi.

¹²Hokim yuz bergan voqeani ko‘rib, imonga keldi, chunki u Rabbimiz Iso haqidagi ta’limotdan hayratga tushgan edi.

¹³Pavlus bilan uning hamrohlari Paf shahridan suzib, Pamfiliyadagi Perga shahriga keldilar. Yuhanno shu yerda ularni tark etib, Quddusga qaytdi.

¹⁴Qolganlar esa Pergadan jo‘nab, Pisidiyadagi Antioxiya shahriga keldilar. Shabbat kuni ular sinagogaga kirib o‘tirishdi.

¹⁵Tavrot va payg‘ambarlar bitiklaridan qiroat tugagach, sinagoganing yo‘lboshchilari: “Birodarlar, agar bizga biror nasihatingiz bo‘lsa, marhamat”, deb ularga xabar yubordilar.

¹⁶Pavlus o‘rnidan turib, qo‘li bilan “jim” degan ishorani qildi, so‘ng so‘z boshladi: — Ey Isroillik birodarlar! Xudodan qo‘rqadigan boshqa xalqlar, quloq solinglar!

¹⁷Mana shu Isroil xalqining Xudosi bizning ota–bobolarimizni tanlab oldi. Ular Misrda musofir bo‘lib yashagan vaqt davomida Xudo ulardan buyuk xalq yaratdi. Buyuk qudrati bilan ularni Misrdan olib chiqdi.

¹⁸Qirq yil davomida Xudo ularning sahrodagi qilmishlariga chidadi.

¹⁹U Kan’on yurtida yetti elatni qirib tashlab, ularning yurtini Isroil xalqiga mulk qilib berdi.

²⁰Bularning hammasi taxminan to‘rt yuz ellik yil davom etdi. Bundan keyin Xudo ularga Shomuil payg‘ambar zamonigacha hakamlarni berdi.

²¹Keyin Isroil xalqi shoh so‘ragan edi, Xudo ularga Kish o‘g‘li Shoulni shoh qilib berdi. Shoul Benyamin qabilasidan bo‘lib, qirq yil hukmronlik qildi.

²²Xudo Shoulni taxtdan tushirgandan keyin, Dovudni Isroil xalqining shohi qildi. Xudo u haqda shunday degan edi: “Ishay o‘g‘li Dovudni O‘zimning ko‘nglimga mos deb topdim. Dovud Mening hamma xohishlarimni bajo qiladi.”

²³Xudo bergan va’dasiga muvofiq, Dovud naslidan Isoni Isroil xalqiga Najotkor qilib yubordi.

²⁴Iso xizmatini boshlamasdan oldin, Yahyo butun Isroil xalqiga, gunohlaringizdan kaytinglar, suvga cho‘minglar, deb va’z qildi.

²⁵Yahyo hizmatini yakunlayotib: “Sizlar meni kim deb bilasizlar? Men va’da qilingan Zot emasman. U mendan keyin keladi. Men Uning choriqlarini yechib qo‘yishga ham arzimayman”, degan edi.

²⁶Ey birodarlarim, Ibrohim avlodlari! Ey Xudodan qo‘rqadigan boshqa xalqlar! Najot haqidagi bu xabar bizga berilgan.

²⁷Ammo Quddus aholisi va ularning hukmdorlari Isoning kimligini tanimadilar. Garchi ular har Shabbat kuni o‘qilayotgan payg‘ambarlarning so‘zlarini eshitsalar–da, payg‘ambarlar Iso haqida yozganini ular tushunmadilar. Isoni o‘limga mahkum qilib, payg‘ambarlarning bashoratlarini amalga oshirdilar.

²⁸O‘limga mahkum qilish uchun ular sabab topa olmagan bo‘lsalar ham, Pilatdan Uni o‘ldirishni talab qildilar.

²⁹U to‘g‘rida yozilgan har bir narsani amalga oshirganlaridan keyin, jasadini yog‘ochdan tushirib, qabrga qo‘ydilar.

³⁰Ammo Xudo Uni o‘likdan tiriltirdi.

³¹Bir necha kun U Jaliladan Quddusga O‘zi bilan kelganlarga zohir bo‘lib turdi. Hozir ular Isroil xalqiga guvohlik beryaptilar.

³²Barnabo bilan men esa bu Xushxabarni sizlarga e’lon qilmoqdamiz: Xudo Isoni tiriltirdi! Shu orqali ota–bobolarimizga bergan va’dasini ularning farzandlari bo‘lmish bizlar uchun bajardi.

³³Bu haqda Zaburning ikkinchi sanosida shunday yozilgan: Sen Mening O‘g‘limsan, Bugun Men Seni bunyod etdim.

³⁴Isoning o‘likdan tirilishi va tanasining aslo chirimasligi to‘risida Xudo shunday degan: Dovudga bergan muqaddas va’damni sizga beraman.

³⁵Boshqa bir sanoda yana shunday yozilgan: Bu taqvodoringni qabrda chiritmaysan.

³⁶Darvoqe, Dovud o‘z vaqtida Xudoning maqsadi uchun xizmat qilgan edi. U vafot etgach, ota–bobolari yoniga dafn qilindi. Uning tanasi qabrda chiridi.

³⁷Ammo Xudo tiriltirgan Isoning tanasi chirimadi.

³⁸Shuning uchun, ey birodarlarim, eshitinglar! Gunohlarimiz Iso orqali kechirilishini biz sizlarga e’lon qilmoqdamiz.

³⁹Isoga ishongan har bir kishi hamma gunohlaridan U orqali oqlanadi. Musoning qonuni orqali esa oqlanib bo‘lmaydi.

⁴⁰Ehtiyot bo‘linglar, toki payg‘ambarlar aytgan quyidagi so‘zlar boshingizga tushmasin:

⁴¹Qaranglar, ey mazaxchilar! Hayratda qolib o‘linglar! Sizning davringizda Men shunday bir ish qilamanki, Eshitsangiz quloqlaringizga ishonmaysizlar.

⁴²Pavlus bilan Barnabo sinagogadan chiqar ekanlar, xalq ularga: “Kelgusi Shabbat kuni ham shu narsalar to‘g‘risida gapirib bersangizlar”, deb iltimos qildilar.

⁴³Sinagogadagi yig‘indan keyin xalq tarqaldi. Pavlus bilan Barnaboga ko‘plab yahudiylar va yahudiy diniga kirgan taqvodorlar ergashdilar. Pavlus bilan Barnabo ularga, Xudoning marhamati ostida yashashni davom ettiringlar, deb dalda berdilar.

⁴⁴Keyingi Shabbat kuni ham deyarli butun shahar Rabbimiz Iso haqidagi xabarni eshitish uchun yig‘ildi.

⁴⁵Yahudiylar shunchalik ko‘p odamni ko‘rib, qattiq hasad qila boshladilar. Pavlusning aytganlariga qarshi chiqib, uni haqoratladilar.

⁴⁶Shunda Pavlus bilan Barnabo ikkovi jasorat bilan shunday dedilar: — Xudoning kalomini birinchi navbatda sizlarga bildirishimiz kerak edi. Ammo sizlar Xudoning kalomini rad qildingizlar va o‘zlaringizni abadiy hayotga noloyiq deb bildingizlar. Shuning uchun biz g‘ayriyahudiylarning oldiga ketyapmiz.

⁴⁷Egamiz bizga shunday amr bergan edi: “Yerning chetigacha najotni olib boringlar, deb Men sizlarni g‘ayriyahudiylarga chiroq qilaman.”

⁴⁸G‘ayriyahudiylar bu gapni eshitib, xursand bo‘ldilar. Ular Rabbimiz Iso haqidagi xabarni izzat–hurmat bilan qabul qildilar. Abadiy hayot uchun tanlanganlarning hammasi imonga keldi.

⁴⁹Shunday qilib, Rabbimiz Iso haqidagi xabar yurt bo‘ylab yoyilib boraverdi.

⁵⁰Ammo yahudiylar shaharning yuqori martabali taqvodor ayollarini va e’tiborli erkaklarini qayrab, Pavlus bilan Barnaboni quvg‘in qilib, ularni yurtdan quvib chiqarishga undadilar.

⁵¹Havoriylar esa ularga qarshi e’tiroz sifatida oyoqlarining changini qoqib, Ikoniya shahriga ketdilar.

⁵²Antioxiyadagi shogirdlar sevinch va Muqaddas Ruhga to‘lib boraverdilar.