Read O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 Havoriylar 15 Bible Online

Havoriylar 15 - O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 bible

Havoriylar 15

¹Yahudiyadan bir necha odam Antioxiyaga kelib, imonlilarga shunday ta’lim bera boshladilar: “Musoning qonuniga binoan sunnat qilinmasangizlar, najot topa olmaysizlar.”

²Pavlus bilan Barnabo ular bilan qizg‘in bahsu munozaraga kirishdilar. Shunda: “Pavlus bilan Barnabo hamda Antioxiyadan bir necha odam Quddusga yuborilsin”, deb qaror qilindi. Ular bu masalani havoriylar va oqsoqollar bilan muhokama qilishlari kerak edi.

³Imonlilar jamoati ularni yo‘lga kuzatib qo‘ydi. Ular Finikiya va Samariya orqali o‘tar ekanlar, g‘ayriyahudiylar qanday qilib Xudoga yuz burganini aytib berdilar. Bu xabar hamma imonlilarga katta quvonch bag‘ishladi.

⁴Pavlus va Barnabo Quddusga kelganlaridan keyin, jamoat, havoriylar, oqsoqollar ularni samimiy kutib oldilar. Pavlus va Barnabo Xudoning ular orqali qilgan ishlarini yig‘ilganlarga so‘zlab berdilar.

⁵Ammo farziylar mazhabiga mansub imonlilar o‘rnilaridan turib: “G‘ayriyahudiylar sunnat qilinishlari kerak. Ularga Musoning qonuniga rioya qilishlarini buyurish kerak”, dedilar.

⁶Havoriylar va oqsoqollar bu masalani muhokama qilish uchun yig‘ildilar.

⁷Uzoq davom etgan munozaradan keyin Butrus o‘rnidan turib, ularga dedi: — Birodarlarim! O‘zlaringiz bilasizlarki, Xushxabarni g‘ayriyahudiylarga va’z qilishim uchun Xudo meni ancha vaqt oldin orangizdan tanlab oldi. G‘ayriyahudiylar ham Xushxabarni eshitib, imonga kelishi Uning maqsadi edi.

⁸Xudo inson zotining yuragini biladi, U bizga bergan Muqaddas Ruhni g‘ayriyahudiylarga ham berdi. Shu orqali ularni qabul qilganini tasdiqladi.

⁹Xudo imon orqali g‘ayriyahudiylarning yuraklarini pokladi. Shunday qilib, Xudo biz bilan g‘ayriyahudiylar orasidagi farqni yo‘q qildi.

¹⁰Shunday ekan, nima uchun shogirdlarning yelkasiga og‘ir yuk ortib, Xudoni sinayapsizlar?! Axir, bu yukni biz ham, ota–bobolarimiz ham ko‘tara olmagan edik–ku!

¹¹Yo‘q! Ishonamizki, biz ham ular singari, Rabbimiz Isoning inoyati tufayli najot topamiz.

¹²Hamma havoriylar va oqsoqollar sukutda qoldilar. Barnabo bilan Pavlus Xudoning ular orqali g‘ayriyahudiylar orasida ko‘rsatgan alomatlar va ajoyibotlar to‘g‘risida gapirib berdilar.

¹³Ular gapini tugatgach, Yoqub co‘z oldi: — Birodarlarim! Meni eshitinglar.

¹⁴Hozir Butrus bizga Xudoning ilk bor g‘ayriyahudiylarga iltifot nazarini solganini va ular orasidan O‘ziga bir xalq tanlab olganini tushuntirib berdi.

¹⁵Bu so‘zlar payg‘ambarlarning aytganlari bilan mos keladi. Yozilganiday:

¹⁶“‘Bundan keyin Men qaytib kelib, Dovudning yiqilgan shohligini qayta tiklayman, Uning xarobalarini yangidan barpo qilib, Uni qayta tiklab qo‘yurman.

¹⁷Toki boshqa xalqlarning hammasi Menga intilsinlar, O‘zim da’vat qilgan o‘sha g‘ayriyahudiylar Meni izlasinlar.’ Egamizning kalomi shudir.

¹⁸Egamiz bularni bizga azaldan ma’lum qilgan.”

¹⁹Yoqub gapida davom etdi: — Shuning uchun Xudoga yuz burayotgan g‘ayriyahudiylarni qiyin ahvolga solib qo‘ymasligimiz kerak.

²⁰Buning o‘rniga, ularga xat yozib, shunday deb aytaylik: “Butlarga keltirilgan qurbonlikning go‘shtini tanovul qilishdan, zinodan va qoni chiqarilmagan hayvonning go‘shtini yeyishdan o‘zlaringizni tiyinglar.”

²¹Axir, Musoning qonuni azal–azaldan har bir shaharda va’z qilinmoqda, har Shabbat kuni sinagogalarda o‘qilmoqda.”

²²Shundan keyin havoriylar va oqsoqollar butun imonlilar jamoati bilan shunday qarorga keldilar: “Guruhimizdan bir necha odamni tanlab olib, ularni Pavlus va Barnabo bilan birga Antioxiyaga yuboramiz.” Ular ikkita odamni — Barsabo degan Yahudoni va Silani tanlab oldilar. Yahudo va Sila jamoatning yo‘lboshchilari edilar.

²³Ularni shunday maktub bilan jo‘natdilar: “Biz, havoriylar va oqsoqollar — sizlarning birodarlaringiz Antioxiya, Suriya va Kilikiyada yashaydigan g‘ayriyahudiy birodarlarimizga salom yo‘llayapmiz.

²⁴Eshitishimizcha, bizning oramizdan ba’zilar borib, o‘zlarining gaplari bilan sizlarni xavotirga solibdi, yuraklaringizni g‘ash qilibdi. Ammo ularni biz yubormagan edik.

²⁵Biz vakillar tanlab, ularni aziz do‘stlarimiz Barnabo va Pavlus bilan birga sizlarning huzuringizga yuborishga bir ovozdan qaror qildik.

²⁶Barnabo bilan Pavlus Rabbimiz Iso Masih haqi–hurmati, hayotlarini xavf ostiga qo‘yganlar.

²⁷Shu bois biz Yahudo bilan Silani yuboryapmiz. Ushbu yozayotganlarimizni ular sizlarga og‘zaki ham tasdiqlab beradilar.

²⁸Biz Muqaddas Ruh boshchiligida sizlarga quyidagi kerakli talablardan boshqa yukni yuklamaslikka qaror qildik:

²⁹sizlar butlarga keltirilgan qurbonlikning go‘shtini va qoni chiqarilmagan hayvonning go‘shtini tanovul qilishdan hamda zinodan o‘zlaringizni tiyinglar. O‘zlaringizni ana shulardan tiysangizlar, yaxshi ish qilgan bo‘lasizlar. Omon bo‘linglar.”

³⁰Shunday qilib, vakillar yo‘lga chiqib, Antioxiyaga keldilar. Ular jamoatni yiqqanlaridan keyin maktubni jamoat a’zolariga topshirdilar.

³¹Jamoat a’zolari maktubni o‘qib, dalda so‘zlaridan xursand bo‘ldilar.

³²Yahudo bilan Sila payg‘ambar edilar. Ular imonlilarga dalda berib, ularga ko‘p gaplar aytib, imonda mustahkamladilar.

³³[33-34] Yahudo bilan Sila ma’lum vaqt u yerda bo‘lganlaridan keyin, imonlilar ularni yuborgan birodarlari yoniga xayrixohlik bilan jo‘natib yubordilar [1].

³⁵Pavlus bilan Barnabo esa birmuncha vaqt Antioxiyada qolishdi. Ular u yerda boshqalar bilan birga ta’lim berib, Rabbimiz Iso haqidagi xabarni va’z qildilar.

³⁶Oradan bir necha kun o‘tgach, Pavlus Barnaboga dedi: — Qani, biz Rabbimiz Iso haqidagi xabarni va’z qilgan shaharlarga boraylik, imonlilarni yo‘qlaylik, ularning hol–ahvolini bilaylik.

³⁷Barnabo Mark degan Yuhannoni o‘zlari bilan birga olib ketmoqchi edi.

³⁸Ammo Pavlus buni istamadi. Mark ularni Pamfiliyada qoldirib, xizmatda oxirigacha birga bo‘lmagani uchun Pavlus Barnaboning bu fikriga qattiq e’tiroz bildirdi.

³⁹Pavlus bilan Barnaboning orasida shunday anglashilmovchilik bo‘ldiki, ular bir–birlarini tark etdilar. Barnabo Markni o‘zi bilan birga olib, kemada Kiprga suzib ketdi.

⁴⁰Pavlus esa Silani tanladi. Imonlilar ularni Rabbimiz Isoning panohiga topshirganlaridan keyin ular yo‘lga chiqdilar.

⁴¹Suriya va Kilikiya hududlarini kezib, jamoatlarni imonda mustahkamladilar.