Read O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 Havoriylar 16 Bible Online

Havoriylar 16 - O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 bible

Havoriylar 16

¹Pavlus Darba va Listra shaharlariga bordi. Listrada Isoning Timo‘tiy ismli shogirdi yashardi. Uning onasi imonga kelgan yahudiy bo‘lib, otasi yunon edi.

²Listra va Ikoniyadagi imonlilar Timo‘tiy to‘g‘risida yaxshi gaplar aytishardi.

³Pavlus Timo‘tiyni o‘zi bilan birga olib ketmoqchi bo‘lib, o‘sha yerlarda yashaydigan yahudiylar sababli uni sunnat qildirdi. Chunki Timo‘tiyning otasi yunon ekanini hamma bilardi.

⁴Ular shaharlar oralab o‘tganlarida, Quddusdagi havoriylar va oqsoqollar qaror qilgan qoidalarni imonlilarga yetkazib, bularga rioya qilinglar, deb aytishardi.

⁵Shunday qilib, jamoatlar imonda mustahkam bo‘lib, kundan–kunga son jihatdan ko‘payib boraverdi.

⁶Ular Frigiya va Galatiya o‘lkasidan o‘tishdi, Muqaddas Ruh Asiya viloyatida Iso haqidagi xabarni va’z qilishni ularga taqiqlagandi.

⁷Ular Musiyadan o‘tib, Bitiniya viloyatiga kirishga harakat qildilar. Ammo Muqaddas Ruh orqali Iso ularga ijozat bermadi.

⁸Shunday qilib, ular qaytib, Musiya orqali Troasga ketdilar.

⁹Tunda Pavlusga vahiy keldi: Makedoniyalik bir odam: “Makedoniyaga kelib, bizga yordam ber!” deb iltijo qilardi.

¹⁰Pavlusga kelgan bu vahiydan keyin, biz tezda Makedoniyaga borishga hozirlik ko‘rdik. Xudo bizni u yerdagi xalqqa Xushxabarni va’z qilishga chaqirdi, deb ishonch hosil qilgan edik.

¹¹Biz kemada Troas shahridan suzib ketib, to‘g‘ri Samofrakiyaga yo‘l oldik, ertasi kuni Neapolga ketdik.

¹²U yerdan esa Filippiga bordik. Bu Makedoniya viloyatining birinchi tumanidagi shahar bo‘lib, Rimga qarashli edi. Biz bir necha kun u yerda bo‘ldik.

¹³Shabbat kuni biz shahardan daryo bo‘yiga chiqdik. U yerda ibodat qiladigan joy bor, deb o‘ylagan edik. O‘sha yerda ayollar yig‘ilgan ekan, biz ular bilan o‘tirib suhbatlashdik.

¹⁴Bizni tinglab o‘tirganlar orasida Lidiya degan bir ayol ham bor edi. U Tiyatira shahridan bo‘lib, safsar matolar sotardi. U xudojo‘y edi. “Pavlusning aytganlarini jon dili bilan tinglasin”, deb Egamiz Lidiyaning yuragini ochdi.

¹⁵Lidiya bilan uning xonadon ahli suvga cho‘mdirilganlaridan keyin, u bizga shunday taklif qildi: “Agar meni Rabbimiz Isoga sodiq imonli deb hisoblasangizlar, mening uyimga kelib, o‘sha yerda turinglar.” Lidiya bizni ko‘ndirdi.

¹⁶Bir kuni biz ibodat qiladigan joyga ketayotganimizda, oldimizga bir cho‘ri qiz keldi. Bu qizda folchilik ruhi bo‘lib, u bashorat qilish orqali xo‘jayinlariga ko‘p pul ishlab berar ekan.

¹⁷U Pavlus bilan bizga ergashib, shunday deb baqirardi: “Manavi odamlar Qodir Xudoning qullari! Ular sizlarga najot topish yo‘lini e’lon qiladilar.”

¹⁸O‘sha cho‘ri bir necha kun davomida shunday qilib yurdi. Oxiri, Pavlus bezor bo‘lib, orqasiga o‘girildi–da, yovuz ruhga dedi: “Senga Iso Masih nomidan buyuraman: bu qizning ichidan chiqib ket!” O‘sha zahoti yovuz ruh qizning ichidan chiqib ketdi.

¹⁹Qizning xo‘jayinlari pul ishlash imkoniyati qo‘ldan ketganini anglab yetdilar. Ular Pavlus bilan Silani ushlab, shahar maydoniga sudrab keldilar.

²⁰Ularni Rim amaldorlari huzuriga olib kelib: — Bu odamlar shahrimizni alg‘ov–dalg‘ov qilyaptilar! — dedilar. — Ular yahudiylardir,

²¹biz esa Rimliklarmiz, ular bizning qonunlarimizga zid bo‘lgan odatlarni targ‘ib qilyaptilar. Biz ularning odatlarini qabul qila olmaymiz yoki amalda qo‘llay olmaymiz.

²²Olomon Pavlus bilan Silaga qarshi hujumga qo‘shildi. Shunda Rim amaldorlari Pavlus bilan Silaning kiyimlarini yechdirib, askarlarga: “Bularni kaltaklanglar”, deb buyurdilar.

²³Ularni rosa kaltaklashgandan keyin, zindonga tashladilar. Rim amaldorlari zindonbonga: “Ularni yaxshilab qo‘riqla”, deb buyruq berdilar.

²⁴Zindonbon buyruqni olib, ikkovini ichki bo‘lmaga tashladi va ularning oyoqlarini kundaga mahkamlab qo‘ydi.

²⁵Yarim tunda Pavlus bilan Sila ibodat qilib, Xudoga hamdu sano aytayotgan edilar. Mahbuslar esa ularni tinglab o‘tirishardi.

²⁶Birdan shunday qattiq zilzila yuz berdiki, qamoqxonaning poydevori larzaga keldi, shu zahoti hamma eshiklar ochilib, mahbuslarning kishanlari yechilib ketdi.

²⁷Zindonbon uyg‘onib, qamoqxona eshiklari ochiq ekanini ko‘rdi. U, mahbuslar ozod bo‘lib ketibdi, deb o‘ylab, qilichini qinidan sug‘urib, o‘zini o‘ldirmoqchi bo‘ldi.

²⁸Pavlus ovozi boricha: “Zinhor o‘zingga shikast yetkaza ko‘rma, hammamiz shu yerdamiz!” deb baqirdi.

²⁹Zindonbon, chiroqlar yoqilsin, deb buyurdi va shoshilganicha ichkari kirdi–da, titrab–qaqshab, o‘zini Pavlus bilan Silaning oyoqlari ostiga tashladi.

³⁰Zindonbon ikkovini tashqariga olib chiqib: “Janoblar, najot topishim uchun nima qilishim kerak?” deb so‘radi.

³¹— Rabbimiz Isoga ishon, shunda o‘zing va xonadon ahling najot topasizlar, — deb javob berishdi ular.

³²Pavlus bilan Sila Rabbimiz haqidagi xabarni zindonbonga va uning xonadon ahliga va’z qildilar.

³³Zindonbon tunda o‘sha zahotiyoq ikkovini bir chetga olib o‘tib, yaralarini yuvdi. So‘ng o‘zi va butun xonadon ahli suvga cho‘mdirildi.

³⁴Zindonbon Pavlus bilan Silani uyiga olib kelib, ularga dasturxon yozdi. U butun xonadoni bilan birga Xudoga imon keltirganidan sevindi.

³⁵Tong otgach, amaldorlar mirshablarni yuborib: “Anavi odamlar o‘z yo‘liga ketaversin”, dedilar.

³⁶Zindonbon bu xabarni Pavlusga yetkazdi: “Amaldorlar sizlarni ketaversin, deb xabar yuboribdi, hoziroq chiqinglar, eson–omon boringlar”, dedi.

³⁷Pavlus esa mirshablarga shunday dedi: — Rim fuqarosi bo‘lsak ham, bizni hukm qilmasdan xalqning ko‘z o‘ngida kaltakladilar, zindonga tashladilar. Nima uchun endi yashirincha bizni jo‘natib yubormoqchilar?! Bunaqasi ketmaydi! O‘zlari kelib, bizni zindondan chiqarsinlar.

³⁸Mirshablar bu so‘zlarni amaldorlarga yetkazdilar. Ular Pavlus bilan Silaning Rim fuqarosi ekanini eshitib, qo‘rqib ketdilar.

³⁹Shunday qilib, amaldorlar borib, ulardan kechirim so‘rab, ularni zindondan olib chiqdilar. So‘ngra: “Shahardan ketsangizlar”, deb iltimos qildilar.

⁴⁰Pavlus bilan Sila zindondan chiqqanlaridan keyin, Lidiyaning uyiga bordilar. Ular bu yerda imonlilar bilan uchrashib, ularga dalda berdilar, so‘ng u yerdan ketdilar.