Read O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 Havoriylar 27 Bible Online

Havoriylar 27 - O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 bible

Havoriylar 27

¹Bizni dengiz orqali Italiyaga jo‘natishga qaror qildilar. Shundan keyin ular Pavlusni va boshqa ba’zi mahbuslarni Imperiya qo‘shinidagi Yuliy degan yuzboshiga topshirdilar.

²Hammamiz Adramit shahridan kelgan kemaga o‘tirdik. Kema Asiya viloyatining bandargohlariga endi jo‘namoqchi bo‘lib turgan ekan. Biz yo‘lga tushdik. Salonikadan kelgan Makedoniyalik Aristarx degan odam bizga hamroh bo‘ldi.

³Ertasi kuni biz Sidon shahriga yetib keldik. Yuliy Pavlusga yaxshi munosabatda bo‘ldi, shuning uchun do‘stlari oldiga borishga va kerakli narsalarni olishga ijozat berdi.

⁴Biz u yerdan jo‘nab ketdik. Shamol bizga qarshi tomondan esayotgani uchun, Kipr orolini panalab suzib o‘tdik.

⁵So‘ng Kilikiya va Pamfiliya viloyatlarining janub tomonidan suzib, Likiya viloyatidagi Mira shahriga keldik.

⁶Yuzboshi u yerda Aleksandriyadan Italiyaga suzib ketadigan kemani topdi va bizni unga o‘tqazdi.

⁷Biz bir necha kun sekin suzib, nihoyat qiyinchiliklar bilan Knidus shahriga yetib keldik. Shamol bizga qarshi esayotgani uchun Salmon yarim orolining yonidan o‘tib, Krit orolini panalab suza boshladik.

⁸Orolning qirg‘og‘i bo‘ylab mashaqqatlar bilan Go‘zal Bandargohlar degan joyga yetib keldik. Bu joy Laseya shahri yaqinida joylashgan.

⁹Biz ancha vaqt o‘sha yerda qoldik. Hatto Poklanish kuni ham o‘tdi, suzish xavfli bo‘lib qoldi. Pavlus kemachilarga maslahat berdi:

¹⁰— Janoblar! Ko‘rib turibman, bu yerdan suzib ketadigan bo‘lsak, nafaqat yukimiz va kemamiz, balki jonimiz ham xavf ostida qoladi, og‘ir halokatga uchraymiz.

¹¹Lekin yuzboshi Pavlusning maslahatiga quloq solmay, kema darg‘asi va kema egasining gapiga kirdi.

¹²Qishni o‘tkazish uchun bandargoh yaxshi sharoitga ega emas edi. Shuning uchun deyarli hamma u yerdan dengizga chiqishga, qanday qilib bo‘lsa ham Finikka yetib olib, qishni o‘sha yerda o‘tkazishga rozi edi. Finik Krit orolidagi bandargoh bo‘lib, janubi–g‘arb va shimoli–g‘arb tomonlardan esadigan shamollardan panada edi.

¹³Janubdan mayin shabada esa boshlaganda, ular: “Niyatimiz amalga oshadigan bo‘ldi”, deb o‘yladilar. Shuning uchun ular langarni ko‘tarib, Krit oroli bo‘ylab, qirg‘oqqa yaqin suza boshladilar.

¹⁴Ammo ko‘p o‘tmay orol tomondan nihoyatda kuchli bo‘ron ko‘tarildi. Bu “Shimoli–sharq” bo‘roni deb aytilardi.

¹⁵Bo‘ron kemaga shunday urildiki, natijada kema shamolga qarshi suzolmay qoldi. Shundan keyin o‘zimizni to‘lqinlarga topshirib, shamol yo‘nalishi bo‘ylab suzib ketdik.

¹⁶Biz Kavda degan orolchani panalab o‘tdik. Kemaning qayiqchasini zo‘rg‘a ushlab qoldik.

¹⁷Dengizchilar qayiqni yuqoriga ko‘tarib oldilar. Keyin esa kema parchalanib ketmasin, deb uni ostidan arqonlar bilan mahkam bog‘ladilar. Ular: “Surtis atroflarida qumga o‘tirib qolmasak edi”, deb qo‘rqib, tezlikni kamaytiradigan langarni tushirdilar va kemani shamol yo‘nalishiga qo‘yib berdilar.

¹⁸Quturgan bo‘ron davom etardi. Ertasi kuni ular kemadan yuklarni uloqtira boshladilar.

¹⁹Uchinchi kuni esa o‘z qo‘llari bilan kemaning asbob–uskunalarini dengizga otdilar.

²⁰Bir necha kun biz na quyoshni, na yulduzlarni ko‘rdik. Bo‘ron quturgani sari, qutulishimizga bo‘lgan umid so‘nib borardi.

²¹Hech kim uzoq vaqt biron narsa tanovul qilmadi. Shunda Pavlus ularning o‘rtasiga chiqib, shunday dedi: — Janoblar! Agar mening gaplarimga quloq solib, Kiprdan ketmaganlaringizda edi, biz mana shu zararga va og‘ir halokatlarga duchor bo‘lmasdik.

²²Endi sizlarga maslahatim shu: dadil bo‘linglar! Oramizdan hech kim nobud bo‘lmaydi, faqat kemadan mahrum bo‘lamiz, xolos.

²³Men mansub bo‘lgan va men sajda qiladigan Xudoyim o‘tgan kuni mening oldimga O‘z farishtasini yubordi.

²⁴Farishta menga shunday dedi: “Qo‘rqma, Pavlus, sen Qaysar huzurida bo‘lishing kerak. Sen bilan birga kemada suzib ketayotganlarga Xudo hayot bag‘ishladi.”

²⁵Shuning uchun, birodarlar, dadil bo‘linglar, chunki Xudoga ishonaman: hammasi menga aytilganiday bo‘ladi.

²⁶Biz biron orolga albatta tushamiz.”

²⁷O‘n to‘rtinchi kuni kechasi biz O‘rta yer dengizida shamol yo‘nalishi bo‘ylab suzayotgan edik. Taxminan tun yarmida dengizchilar quruqlikka yaqinlashib qolganimizni payqab qoldilar.

²⁸Ular chuqurlikni o‘lchagan edilar, yigirma quloch chiqdi. Bir oz nariroqni o‘lchagan edilar, o‘n besh quloch chiqdi.

²⁹Ular: “Kema qoyalarga borib uriladi”, deb qo‘rqib ketganlari uchun, kemaning ortidan to‘rtta langarni tushirdilar va tezroq tong otsin, deb Xudoga astoydil iltijo qildilar.

³⁰Shu orada dengizchilarning ba’zilari kemadan qochib chiqishga urindilar. Ular qayiqni suvga tushirib, o‘zlarini xuddi kemaning old tomonidan langar tushirmoqchi bo‘lganday ko‘rsatdilar.

³¹Pavlus yuzboshi bilan askarlarga shunday dedi: — Bu odamlar kemada qolmas ekanlar, bilib qo‘yinglar, sizlar ham o‘zlaringizni qutqara olmaysizlar.

³²Askarlar qayiq bog‘langan arqonni kesdilar va qayiqni suvga tushirib yubordilar.

³³Tong otishi bilan, Pavlus ulardan tamaddi qilib olishlarini iltimos qildi: — Bugun o‘n to‘rt kundirki, sizlar xavotirlikda bo‘lib, hech narsa yemadingizlar.

³⁴Yolvoraman: biroz tamaddi qilib olinglar, bu tirik qolishingiz uchun kerak. Boshingizdan biron tola soch ham tushmaydi.

³⁵Pavlus shu so‘zlarni aytib bo‘lgach, nonni oldi va hammaning ko‘z o‘ngida Xudoga shukrona aytdi. So‘ngra nonni sindirib, yeya boshladi.

³⁶Boshqalar ham dadillanib, ovqatlana boshladilar.

³⁷Kemada jami 276 kishi bor edi.

³⁸Ular to‘yib olgach, bug‘doyning hammasini dengizga tashlab, kemani yengillashtirdilar.

³⁹Tong otganda, dengizchilar qirg‘oqni taniy olmadilar. Ammo qirg‘oqdagi qumli qo‘ltiqni payqadilar. Agar imkoni bo‘lsa, kemani o‘sha yerda qirg‘oqqa to‘xtatamiz, deb qaror qildilar.

⁴⁰So‘ng langarlarni kesib, dengizga tushirib yubordilar. Ayni paytda eshkaklarni mahkam bog‘lab turgan arqonlarni yechdilar. Shundan keyin oldingi yelkanni shamolga qaratib, qirg‘oqqa suzib ketdilar.

⁴¹Lekin kema sayoz joyga urilib, qumga o‘tirib qoldi. Oqibatda kemaning old qismi qumga tiqilib, qimirlamay qoldi. Kemaning orqa qismi esa to‘lqinlar shiddatidan parcha–parcha bo‘lib ketdi.

⁴²Shunda askarlar: “Mahbuslar suzib, qutulib ketmasin”, deya ularni o‘ldirmoqchi bo‘ldilar.

⁴³Ammo yuzboshi Pavlusni qutqarmoqchi bo‘lib, askarlarni bu niyatlaridan qaytardi. Ularga shunday buyruq berdi: “Suzishni biladiganlar birinchi bo‘lib kemadan sakrasin va qirg‘oqqa suzib borsin,

⁴⁴qolganlar esa taxtalarni yoki kemaning biron siniq bo‘lagini olib, ularning ortidan ergashsinlar.” Shu yo‘sin hammalari eson–omon qirg‘oqqa yetib oldilar.