Read O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 Havoriylar 5 Bible Online

Havoriylar 5 - O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 bible

Havoriylar 5

¹Hananiya degan bir odam xotini Sapfira bilan kelishib, mulkidan bir qismini sotdi.

²Hananiya pulning bir qismini o‘ziga olib qoldi. Xotini bu haqda bilardi. Hananiya pulning qolganini havoriylarga olib borib berdi.

³Butrus undan so‘radi: — Hananiya, nimaga shaytonga qalbingdan joy berib, Muqaddas Ruhga yolg‘on gapirding? Yerning pulidan bir qismini olib qolding–ku!

⁴Mulkingni sotmasingdan oldin, u seniki edi, sotganingdan keyin ham, pul seniki edi. Bunday ish qilishga qanday jur’at etding?! Sen odamlarga emas, balki Xudoga yolg‘on gapirding!

⁵Hananiya bu so‘zlarni eshitishi bilanoq yerga yiqilib jon berdi. Bu voqeani eshitganlarning hammasi qattiq vahimaga tushib qoldi.

⁶Yigitlar kelib, uning jasadini kafanladilar, keyin uni olib chiqib, dafn qildilar.

⁷Uch soatlardan keyin Hananiyaning xotini keldi. Yuz bergan hodisadan u bexabar edi.

⁸Butrus ayoldan so‘radi: — Menga ayt–chi, sen bilan ering yerlaringizni falon–falon narxga sotdingizlarmi? — Ha, o‘shancha narxga sotdik, — deb javob berdi ayol.

⁹Shunda Butrus ayolga dedi: — Nima uchun sizlar Egamizning Ruhini sinashga qaror qildingizlar? Ana, eringni dafn qilgan odamlar eshikdan kirib kelishyapti. Endi ular seni ham olib chiqadilar.

¹⁰Shu zahoti ayol ham yiqildi–yu jon berdi. Yigitlar kirib kelib ko‘rdilarki, ayol jon beribdi. Ular ayolni ham olib borib, erining yoniga dafn qildilar.

¹¹Bu voqeani eshitgan odamlar va butun jamoat vahimaga tushib qoldilar.

¹²Havoriylar xalq orasida ko‘plab mo‘jizalar va ajoyibotlar ko‘rsatardilar. Hamma imonlilar Sulaymon ayvonida yig‘ilishardi.

¹³Xalq ularga g‘oyat hurmat ko‘rsatar, begonalardan hech kim ularga qo‘shilishga jur’at qilolmasdi.

¹⁴Ammo Rabbimiz Isoga imon keltirib, jamoatga qo‘shilgan erkagu ayollar soni tobora ko‘payib boraverdi.

¹⁵Odamlar: “Butrus yo‘ldan o‘tayotganda, uning soyasi bularning ustiga tushsin”, deb xastalarni ko‘chalarga olib chiqishardi. Ularni chorpoyalarga, to‘shaklarga yotqizib qo‘yishardi.

¹⁶Bir talay olomon ham Quddus atrofidagi qishloqlardan keldi. Ular ham xasta, yovuz ruhlardan azob chekayotganlarni olib kelgan edilar. Xastalarning hammasi shifo topdi.

¹⁷Shunda sadduqiy mazhabidan bo‘lgan oliy ruhoniy va uning barcha sheriklari havoriylarga qahrini sochdilar.

¹⁸Ular havoriylarni hibsga olib, davlat qamoqxonasiga tashladilar.

¹⁹Ammo tunda Egamizning bir farishtasi qamoqxona eshigini ochdi, havoriylarni tashqariga olib chiqib, shunday dedi:

²⁰— Boringlar, Ma’badda turib, bu yangi hayot to‘g‘risidagi xabarni odamlarga aytinglar.

²¹Havoriylar bu gapni eshitib, azonda Ma’bad hovlisiga kirdilar va odamlarga ta’lim bera boshladilar. Oliy ruhoniy va uning yonidagilar Oliy kengashni va hamma Isroil oqsoqollarini chaqirtirdilar. Havoriylarni olib kelish uchun qamoqxonaga odam yubordilar.

²²Ma’bad qorovullari borib, qamoqxonada havoriylarni topa olmadilar. Ular qaytib kelib, xabar berdilar:

²³— Borsak, qamoqxona mahkam qulflangan, soqchilar eshik oldida turishgan ekan. Ammo eshiklarni ochib ichkariga kirganimizda, ichkarida hech kimni topa olmadik.

²⁴Ma’bad mirshabboshisi va bosh ruhoniylar bu so‘zlarni eshitib, havoriylarga nima bo‘ldi ekan, deb hayron bo‘ldilar.

²⁵Shu payt bir odam kelib, shunday xabar berdi: — Sizlar qamoqqa tashlagan odamlar Ma’bad hovlisida turibdilar, odamlarga ta’lim beryaptilar.

²⁶Mirshabboshi bilan Ma’bad qorovullari borib, havoriylarni hibsga oldilar, ammo zo‘rlik qilmadilar. “Odamlar bizni toshbo‘ron qilmasin”, deb qo‘rqdilar.

²⁷Ular havoriylarni olib kelib, Oliy kengash oldida turg‘izib qo‘ydilar. Oliy ruhoniy ularni so‘roqqa tutdi:

²⁸— Biz sizlarga, bu Odamning nomi bilan ta’lim bermanglar, deb qat’iy taqiqlamaganmidik?! Axir, nima qilib qo‘ydingizlar? Butun Quddus bo‘ylab ta’limotingizni yoyib yubordingizlar–ku! Bu Odamning qonini bizning gardanimizga yuklayapsizlar!

²⁹Ammo Butrus bilan havoriylar shunday javob berdilar: — Biz insonga emas, Xudoga itoat etishimiz lozim.

³⁰Sizlar Isoni yog‘ochga mixlab o‘ldirgan edingizlar, ota–bobolarimizning Xudosi esa Uni tiriltirdi.

³¹Iso Isroil xalqini tavbaga olib kelsin, ularning gunohlari kechirilsin, deb Xudo Isoni Sarvar va Najotkor qilib tayinladi. Uni o‘ng qo‘li bilan yuksaltirdi.

³²Biz bularga guvohmiz, Muqaddas Ruh ham guvohdir. Xudo Muqaddas Ruhni Unga itoat etadiganlarga in’om qilgan.

³³Oliy kengash bu gaplarni eshitib, g‘azabga mindi, havoriylarni o‘ldirmoqchi bo‘ldi.

³⁴Oliy kengashda xalqning hurmatiga sazovor bo‘lgan bir Tavrot tafsirchisi bor edi. Uning ismi Gamaliel bo‘lib, u farziylardan edi. Gamaliel o‘rnidan turib, havoriylarni qisqa vaqtga tashqariga olib chiqishlarini buyurdi.

³⁵Shundan keyin u Oliy kengashga dedi: — Isroillik birodarlar, bu odamlarni biron narsa qilmoqchi bo‘lsangiz, ehtiyot bo‘linglar.

³⁶Esingizda bo‘lsa, bir qancha vaqt oldin Fevda degan odam buyuklikka da’vo qilgandi. Hatto to‘rt yuztacha odam unga ergashdi. Ammo Fevda o‘ldirildi, uning izdoshlari tarqalib, yo‘q bo‘lib ketdi.

³⁷Shundan keyin aholini ro‘yxatga olish paytida paydo bo‘lgan Jalilalik Yahudo bir qancha odamni ortidan ergashtirdi. U ham halok bo‘ldi, unga ergashganlarning hammasi tarqalib ketdi.

³⁸Shu bois sizlarga aytyapman: bu odamlarga qarshi biron harakat qila ko‘rmanglar. Ularni o‘z holiga qo‘yinglar! Ularning rejalari va qilayotgan ishlari insonniki bo‘lsa, bu ishlari barham topadi.

³⁹Agar Xudodan bo‘lsa, sizlar ularni mag‘lub qila olmaysizlar. Yana o‘zlaringiz Xudoga qarshi jang qilayotgan bo‘lib qolmanglar.

⁴⁰Shunday qilib, Oliy kengash Gamalielning maslahatiga rozi bo‘ldi. Ular havoriylarni chaqirib, qamchi bilan savalatdilar, “Hech qachon Isoning nomi bilan gapirmaysizlar”, deb buyruq berib, qo‘yib yubordilar.

⁴¹Havoriylar Oliy kengash huzuridan xursand bo‘lib chiqdilar, chunki ular “Xudo bizni Isoning nomi uchun haqoratlanishimizga loyiq hisobladi”, der edilar.

⁴²Ular har kuni Ma’bad hovlisida va odamlarning uylarida ta’lim berardilar. Isoning Masih ekani to‘g‘risidagi Xushxabarni va’z qilishda davom etaverdilar.