Read O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 Ibroniylarga 11 Bible Online

Ibroniylarga 11 - O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 bible

Ibroniylarga 11

¹Imon — umid qilingan narsalarning amalga oshishiga ishonish, ko‘rinmaydigan narsalarga amin bo‘lish demakdir.

²Imon tufayli ota–bobolarimiz Xudoning maqtoviga sazovor bo‘ldilar.

³Imon tufayli biz koinot Xudoning kalomi bilan yaratilganini anglab olamiz, ko‘rinadigan moddalar ko‘rinmaydigan voqelikdan vujudga kelganini bilamiz.

⁴Imoni tufayli Hobil Xudoga Qobildan ko‘ra yaxshiroq qurbonlikni keltirdi. Xudo Hobilning qurbonligidan mamnun bo‘lib, Hobilni imoni tufayli solih kishi, deb bildi. Hobil o‘lgan bo‘lsa ham, uning imoni hanuz bizga namuna bo‘lib xizmat qilyapti.

⁵Imoni tufayli Xano‘x o‘lmadi. U tiriklayin osmonga ko‘tarilib ketdi. Xano‘x birdaniga g‘oyib bo‘lib qolgandi, chunki Xudo uni olib ketgan edi. Muqaddas Bitiklarda aytilishicha, Xudo Xano‘xni olib ketmasidan oldin ham undan mamnun edi.

⁶Ishonmagan odam hech qachon Xudoni mamnun qila olmaydi. Axir, Xudoga sajda qilayotgan har kim Xudoning borligiga ishonishi kerak, Xudoga yuz burganlarga Xudoning O‘zi mukofot berishiga u amin bo‘lishi kerak.

⁷Imoni tufayli Nuh oilasini qutqarish uchun kema qurgandi. U misli ko‘rilmagan kulfat haqidagi Xudoning ogohlantirishlarini eshitib, Xudodan qo‘rqib, Unga quloq solgandi. Qilgan bu ishi bilan u Xudoning butun dunyo ustidan chiqargan hukmini e’lon qildi. Xudo uni imoni tufayli solih kishi, deb bildi.

⁸Imoni tufayli Ibrohim Xudoga itoat qildi. Xudo unga: “Men senga mulk qilib beradigan yerga bor”, deb buyurganda, Ibrohim qayerga ketayotganini bilmasdan yo‘lga tushdi.

⁹Imon bilan u Xudo va’da qilgan yerda o‘rnashdi, musofir bo‘lib, chodirlarda yashadi. Uning o‘g‘illari Is’hoq va Yoqub ham u kabi kun kechirishdi, chunki Xudo ularga xuddi shunday va’da bergandi.

¹⁰Nega Ibrohim bunday qildi? Chunki u Xudo tomonidan loyihalashtirilgan va qurilgan, poydevori mustahkam, boqiy shaharni kutayotgan edi.

¹¹O‘zi qarib ketgan, xotini Sora esa bepusht bo‘lganiga qaramay, Ibrohim imoni tufayli farzand ko‘rdi. Chunki farzandni va’da qilgan Xudo sadoqatli ekaniga u ishonardi.

¹²Shuning uchun bir oyog‘i go‘rda bo‘lgan bu bitta odamdan osmondagi yulduzlarday, dengiz qirg‘og‘idagi qumday son–sanoqsiz nasl kelib chiqdi.

¹³Ibrohim, Is’hoq va Yoqub olamdan o‘tdilar, ammo Xudo bergan va’dasini bajarishiga ular ishonardilar. Ular Xudo va’da etgan yurtga erishmadilar, ammo o‘sha yurtni uzoqdan ko‘rib, xursand bo‘lgan edilar. Ular bu dunyoda kelgindi va musofir ekanliklarini ochiqchasiga tan oldilar.

¹⁴Musofirligini tan olgan odamlar o‘zlarining haqiqiy vatanini qo‘msayotganini ko‘rsatadilar.

¹⁵Bordi–yu, ular kelib chiqqan yurtini qo‘msagan bo‘lganlarida edi, u yerga qaytib borish uchun ilojini topar edilar.

¹⁶Aslida ular yaxshiroq yurtni, ya’ni samoviy vatanni qo‘msayotgan edilar. Shuning uchun Xudo O‘zini ularning Xudosi, deb atashdan or qilmaydi. Xudo hatto ular uchun bir shahar hozirlagan edi.

¹⁷[17-18] Xudo Ibrohimni sinovdan o‘tkazayotganda Ibrohim o‘z imoni tufayli o‘g‘li Is’hoqni qurbonlikka olib bordi. Garchi Xudo unga: “Men senga va’da qilgan nasling Is’hoq orqali kelib chiqadi”, — deb va’da bergan bo‘lsa–da, u yagona o‘g‘lini qurbonlik qilishga tayyor edi.

¹⁹Demak, Xudo hatto o‘liklarni ham tiriltirishga qodir ekanligiga Ibrohim ishonardi. Shuning uchun Xudo Is’hoqni Ibrohimga tiriklayin qaytarib berdi. Is’hoq o‘likdan tiriladigan hamma odamlarning ramzi bo‘lib xizmat qiladi.

²⁰Imoni tufayli Is’hoq o‘z o‘g‘illari Yoqub va Esovni duo qildi. Kelajakda duolari amalga oshishiga u ishongandi.

²¹Imoni tufayli Yoqub ham Yusufning o‘g‘illarini birma–bir duo qildi. U olamdan ko‘z yumayotganda ham, o‘z hassasiga suyanganicha, Xudoga sajda qildi.

²²Imoni tufayli Yusuf Isroil xalqining Misrdan chiqib ketishi to‘g‘risida karomat qildi. U o‘sha paytda o‘lim to‘shagida yotgan bo‘lib: “Mening suyaklarimni o‘zlaringiz bilan bu yerdan olib ketinglar”, — deb vasiyat qilgandi.

²³Imoni tufayli Musoning ota–onasi, yangi tug‘ilgan Musoni uch oy yashirishdi. Ular chaqaloqning chiroyli ekanligini ko‘rib, Fir’avnning farmonidan qo‘rqishmadi.

²⁴Voyaga yetganda Muso imoni tufayli Fir’avn qizining o‘g‘li deb atalishni rad etdi.

²⁵Gunoh qilib, vaqtinchalik huzur–halovatda yashashdan ko‘ra, Xudoning xalqi bilan birga azob–uqubat chekishni u o‘ziga ravo ko‘rdi.

²⁶U kelajakdagi mukofotni ko‘zlagani uchun, Masihni deb, xo‘rlanishni Misrning xazinalaridan afzal deb bildi.

²⁷Imoni tufayli Muso Misrni tark etdi. U fir’avnning g‘azabidan qo‘rqmadi. Go‘yo ko‘rinmas Xudoni ko‘rgandek, tanlagan yo‘lidan qaytmadi.

²⁸Imoni tufayli u Isroil xalqiga Fisih qo‘zilarini so‘yishni buyurdi. So‘ng qo‘zilarning qonini eshiklar kesakilariga sepishni buyurdi. Bundan maqsadi Isroil xalqining to‘ng‘ich o‘g‘illarini Azroildan asrab qolish edi.

²⁹Imoni tufayli Isroil xalqi Qizil dengizdan xuddi quruqlikdan o‘tayotgandek kechib o‘tdi. Misrliklar ham o‘tmoqchi bo‘lishdi, ammo cho‘kib ketishdi.

³⁰Isroil xalqi yetti kun Yerixo shahri devorlari atrofida aylanib bo‘lgandan keyin, ularning imoni tufayli shahar devorlari qulab tushdi.

³¹Imoni tufayli fohisha Rahoba halok bo‘lmadi. U ayg‘oqchilarga mehmondo‘stlik qilgani uchun, Xudoga itoat qilmagan hamshaharlari bilan birga o‘lmadi.

³²Yana kimni misol qilib keltiray?! Gido‘n, Baraq, Shimsho‘n, Yiftox, Dovud, Shomuil va boshqa payg‘ambarlar haqida hikoya qilish uchun vaqtim yetarli emas.

³³Ular imon bilan shohliklarni bosib oldilar, davlatni adolat bilan boshqardilar va Xudo bergan va’dalarga erishdilar. Sherlarning jag‘larini yopdilar,

³⁴lovullagan olovni o‘chirdilar va qilich tig‘idan omon qoldilar. Holdan toygan paytlarida kuchga to‘ldilar, jangda bahodirlik ko‘rsatdilar va o‘zga yurt lashkarlarini tor–mor qildilar.

³⁵Ayollar marhum qarindoshlarini tirilgan holda qaytarib oldilar. Boshqalar esa imoni tufayli qiynoqlarni boshdan kechirdilar. Ular Xudodan voz kechib, o‘limdan qutulishlari mumkin edi. Ammo ular bunday qilmadilar, chunki a’loroq narsani, ya’ni abadiy hayot uchun tirilishni umid qilgan edilar.

³⁶Ba’zilar haqoratu kaltaklarga chidadilar, ba’zilar zanjirband bo‘lib, zindonlarda yotdilar.

³⁷Ularni toshbo‘ron qildilar, tanalarini arralab ikkiga bo‘ldilar, qilichdan o‘tkazdilar. Ular qo‘y va echki po‘stinlarini kiyib, sarson–sargardon bo‘ldilar, muhtojlikda yashadilar, zulm ostida qoldilar, xor bo‘ldilar.

³⁸Ular cho‘l–sahrolarda, tog‘–toshlarda daydib yurdilar, g‘orlarda, yerning kavaklarida yashirindilar. Dunyo ularning tirnog‘iga ham arzimas edi!

³⁹Ular imoni tufayli Xudoning maqtoviga sazovor bo‘ldilar. Shunday bo‘lsa–da, Xudoning va’dasiga erishmadilar.

⁴⁰Xudoga sodiq qolgan bu odamlarni Xudo biz bilan birga barkamol qilishni istadi. Chunki U bizni ham o‘ylagan holda a’loroq rejani tayyorlab qo‘ygandi.