Read O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 1 Shohlar 14 Bible Online

1 Shohlar 14 - O‘zbek tilidagi Muqaddas Kitob, 2013 bible

1 Shohlar 14

¹O‘sha kuni Shoulning o‘g‘li Yo‘natan yoshgina qurolbardoriga: — Yur, narigi tomondagi Filistlarning qo‘nolg‘asi turgan joyga o‘tamiz, — dedi. Ammo bu haqda otasiga hech narsa aytmadi.

²Shoul Givo shahri yaqinidagi Migronda bir anor daraxti tagida o‘tirar, yonida olti yuztacha odamdan iborat lashkari bor edi.

³Efod ko‘tarib yurgan ruhoniy Oxiyo ham o‘sha yerda edi. Oxiyoning otasi — Oxitob, Oxitobning akasi — Ixabod edi. Ixabod — Finxazning o‘g‘li, Finxaz esa Shilo‘da Egamizning ruhoniysi bo‘lib xizmat qilgan Elaxning o‘g‘li edi. Odamlar Yo‘natanning ketganini sezmay qolgan edilar.

⁴Yo‘natan Filistlar qo‘nolg‘asiga dovon orqali o‘tmoqchi bo‘ldi. Dovonning har ikki tomonida ikkita baland cho‘qqi bor edi. Birisi — Bozaz, boshqasi Sanex deb atalardi.

⁵Cho‘qqilardan biri shimol tomonda bo‘lib, Mixmashga, ikkinchisi janubda bo‘lib, Givoga qaragan edi.

⁶Yo‘natan yosh qurolbardoriga: — Yur, o‘sha sunnatsizlarning qo‘nolg‘asi tomonga o‘taylik, Egamiz bizga yordam beradi, — dedi. — U ko‘pchilik bilan ham, ozchilik bilan ham g‘alabaga erishtiraveradi. Chunki Egamiz uchun to‘sqinlik yo‘q.

⁷— Siz nima desangiz, shu–da, — dedi qurolbardor. — Bo‘pti, boramiz. Ko‘nglingizga nima ma’qul kelsa, men ham siz bilan birgaman.

⁸— Biz anavi odamlarga o‘zimizni ko‘rsatamiz, — dedi Yo‘natan. — Agar ular bizni ko‘rgach:

⁹“Yoningizga borgunimizcha, o‘sha yerda to‘xtab turinglar”, deb aytsa, aytgan joyida to‘xtab turamiz, ularning oldiga bormaymiz.

¹⁰Bordi–yu: “Yonimizga kelinglar”, desa boramiz. Ana shunda Egamiz Filistlarni bizning qo‘limizga berganini bilamiz, bizga alomat shu bo‘ladi.

¹¹Ikkovi Filistlarga ko‘rinish bergan edi, Filistlar: — Qaranglar, ibroniylar yashiringan xandaqlaridan chiqa boshlashdi! — deb qoldi.

¹²So‘ng Filistlar Yo‘natan bilan qurolbardoriga: — Bu yoqqa, kelinglar–chi, bir gaplashib qo‘yaylik, — deb baqirishdi. Yo‘natan qurolbardoriga: — Orqamdan yur, Egamiz ularni Isroil xalqining qo‘liga berdi, — dedi.

¹³Yo‘natan tirmashib qir tepasiga chiqa boshladi. Qurolbardori ham unga ergashdi. Oldidan kelgan Filistlarni Yo‘natan, orqadan kelganini qurolbardori o‘ldiraverdi.

¹⁴Yo‘natan bilan qurolbardori birinchi hujumdayoq kichkina maydonda [1] yigirmatacha sipohni o‘ldirishdi.

¹⁵Hammani — qarorgohdagi va qirdagi odamlarni vahima bosdi. Sipohlar, hatto ilg‘orlar [2] ham dag‘–dag‘ titrardi. Birdan yer tebrandi. Bu Xudo yuborgan dahshat edi.

¹⁶Shoulning Benyamin hududidagi Givo shahrida o‘rnashgan kuzatuvchilari Filistlarning yugur–yugurini ko‘rib qolishdi.

¹⁷Shoul yonidagi odamlarga: — Bilinglar–chi, oramizda kim yo‘q ekan, — dedi. Yo‘qlama qilgan edilar, Yo‘natan bilan uning qurolbardori yo‘qligi ma’lum bo‘ldi.

¹⁸Shoul Oxiyoga: — Xudoning sandig‘ini olib kel, — dedi. (O‘sha paytda Xudoning sandig‘i Isroil xalqi bilan edi [3].)

¹⁹Shoul ruhoniy bilan gaplashayotgan paytda Filistlarning qarorgohidagi g‘ala–g‘ovur rosa avjiga chiqdi. Shuning uchun Shoul ruhoniyga: — Kerak emas, qo‘yaver! — dedi.

²⁰O‘sha zahoti Shoul va yonidagi sipohlarining hammasi birga urush maydoniga ketishdi. U yerda katta g‘alayon bo‘layotgan edi, hamma bir–biriga qilich solardi.

²¹Shunda ilgari Filistlar tomonda bo‘lgan va ularning qarorgohiga kelgan ibroniylar ham safdan chiqib, endi Shoul bilan Yo‘natanning sipohlariga — Isroil sipohlariga qo‘shilib olishdi.

²²Efrayim qirlarida yashirinib olganlar ham Filistlarning qochayotganini eshitib, ularni jang maydonidan quvlay boshladi.

²³Shunday qilib, o‘sha kuni Egamiz Isroil lashkarini g‘alabaga erishtirdi. Urush Bayt–Obunning narigi tomonlarigacha yoyildi.

²⁴O‘sha kuni Isroil lashkari juda ham holdan toydi, chunki Shoul ont ichib lashkariga shunday degan edi: “Dushmanlarimizdan o‘ch olmagunimizcha, oqshomga qadar kim bir luqma taom yesa, la’nati bo‘lsin!” Shuning uchun biror kimsa hech narsa yemadi.

²⁵[25-26] Lashkar o‘rmonga borganda, yerda oqib yotgan asalni ko‘rdi, lekin Shoul ichirgan qasamdan qo‘rqib, birortasi asalga qo‘l tekkizmadi.

²⁶

²⁷Yo‘natan esa otasining lashkariga ont ichirganidan bexabar edi. Qo‘lidagi tayog‘ini uzatib, tayoq uchini asalari iniga botirdi. Asaldan ozgina tatib ko‘rgan edi, ko‘zlari chaqnab ketdi.

²⁸Shu zahoti sipohlardan biri Yo‘natanga: — Otangiz lashkarga, bugun kim taom yesa, la’nati bo‘lsin, deb ont ichirgan edi, shuning uchun odamlar holdan toygan, — dedi.

²⁹— Otam odamlarni og‘ir ahvolga solib qo‘ydi, — dedi Yo‘natan. — Qaranglar, mana bu asaldan biroz tatib ko‘rgan edim, ko‘zlarim charaqlab ketdi.

³⁰Bugun lashkarimiz g‘animlardan tortib olgan taomlardan to‘yib yesaydi, juda yaxshi bo‘lardi. O‘shanda Filistlarni mag‘lub qilish yanada oson bo‘larmidi?!

³¹O‘sha kuni Isroil lashkari Mixmash bilan Oyjavlon [4] oralig‘idagi Filistlarni mag‘lub qildi. Qorni ochgan Isroil lashkari shu qadar holdan toydiki,

³²oxiri ulardan o‘lja qilib olingan chorvalarga tashlanishdan o‘zga chora qolmadi. Qo‘y, mol, buzoqlarni shu yerning o‘zidayoq so‘yib, qonini oqizmasdan yeyaverishdi.

³³— Qarang, lashkaringiz go‘shtni qoni bilan yeb, Egamizga qarshi gunoh ish qilyapti! [5] — deb ahvolni Shoulga ma’lum qilishdi. — Xoinlik qildingizlar, hoziroq katta bir toshni bu yerga yumalatib olib kelinglar! — dedi Shoul.

³⁴So‘ng qo‘shib qo‘ydi: — Lashkar orasida yurib aytinglar, har bir odam moli, qo‘yini mening huzurimga olib kelib, shu yerda [6] so‘yib, yesin. Go‘shtni qoni bilan yeb, Egamizga qarshi gunoh ish qilmanglar. O‘sha kuni kechasi har bir odam molini olib kelib, Shoulning oldida so‘ydi.

³⁵Shoul Egamizga atab bir qurbongoh qurdi. Bu Shoulning Egamizga atab qurgan ilk qurbongohi edi.

³⁶Keyin Shoul odamlariga aytdi: — Qani, shu kecha Filistlarni bir quvaylik. Tong otguncha mollarini tortib olamiz, birortasini sog‘ qoldirmaymiz. — Bir og‘iz so‘zingiz, — deb javob berishdi odamlar. — Avval Xudoning xohish–irodasini bilaylik [7], — deb qoldi ruhoniy.

³⁷Shoul Xudodan: — Filistlarga hujum qilaveraymi? Ularni Isroil lashkarining qo‘liga tutib berasanmi? — deb so‘radi. Lekin Xudo o‘sha kuni javob bermadi.

³⁸Shundan so‘ng Shoul dedi: — Isroilning hamma lashkarboshilari shu yerga kelishsin, bugun qanday gunoh qilinganini bilib olamiz.

³⁹Isroilga najot beradigan Xudo shohid! Gunoh qilgan o‘g‘lim Yo‘natan bo‘lib chiqsa ham, albatta o‘ldiriladi. Biron kimsadan sado chiqmadi.

⁴⁰Shoul o‘z odamlariga buyurdi: — Sizlar bir tomonda turinglar, o‘g‘lim Yo‘natan bilan men boshqa tomonda turamiz. — Bir og‘iz so‘zingiz, — deb javob berdi odamlar.

⁴¹Shoul Isroil xalqining Xudosi — Egamizga: — Ey, Egam! Aybsizni o‘zing oqla! — deb iltijo qildi. So‘ng qur’a tashlandi, qur’a Yo‘natan bilan Shoulga tushdi, odamlarning hammasi esa oqlandi.

⁴²— Endi men bilan o‘g‘lim Yo‘natan orasiga qur’a tashlang, — dedi Shoul. Bu safar qur’a Yo‘natanga tushdi.

⁴³Shoul Yo‘natandan: — Menga ayt–chi, nima qilding? — deb so‘radi. — Men qo‘limdagi tayoqning uchini asalga botirib olib, ozgina tatib ko‘rgan edim, endi men o‘limimga roziman, — deb javob berdi Yo‘natan.

⁴⁴— Yo‘natan, agar seni o‘ldirtirmasam, Xudoning qahriga uchray, hatto undan battarrog‘iga uchray, — dedi Shoul.

⁴⁵Ammo odamlar Shoulga e’tiroz bildirdi: — Isroilni ulug‘ zafarga erishtirgan Yo‘natanni o‘ldirmoqchimisiz? Aslo! Xudo shohid! Sochining bir tolasiga ham qo‘l tegmaydi. U bugun nima qilgan bo‘lsa, Xudoning madadi bilan qildi. Shunday qilib, odamlar Yo‘natanni o‘limdan qutqarib qoldi.

⁴⁶Shundan so‘ng Shoul Filistlarni ta’qib qilmadi. Filistlar esa o‘z yerlariga qaytib ketishdi.

⁴⁷Shoul Isroil shohi bo‘lgandan keyin atrofidagi barcha dushmanlari — Mo‘ab, Ommon, Edom xalqlari, Zo‘vo shohlari va Filistlar bilan urush qildi. Qayerga borsa, g‘alaba qildi.

⁴⁸Mardona jang qilib Omolek xalqini mag‘lub qildi, Isroil xalqini talonchilarning qo‘lidan xalos qildi.

⁴⁹Shoulning Yo‘natandan boshqa Ishbosit [8] va Malkishuva ismli o‘g‘illari bor edi. Uning ikki qizi ham bo‘lib, kattasining ismi Merav, kichkinasiniki Mixal edi.

⁵⁰Xotini Oxinavam edi. U Oximas deganning qizi edi. Shoulning amakisi Narning o‘g‘li Abnur lashkarboshi edi.

⁵¹Abnurning otasi Nar va Shoulning otasi Kish aka–uka edilar. Nar va Kishning otasi Abil edi.

⁵²Shoul davrida Filistlar bilan doimo qaqshatqich urush bo‘lar edi. Shoul qayerda mard yoki jang qilishga mohir odamni ko‘rsa, o‘z qo‘shiniga olardi.