Read ახალი აღთქმა წიგნი მარკოზისა 10 Bible Online

წიგნი მარკოზისა 10 - ახალი აღთქმა bible

წიგნი მარკოზისა 10

¹და ადგა იქიდან და მივიდა ჰურიასტანის საზღვრებთან, იორდანის გაღმა, და კვლავ შეიკრიბა ხალხი მასთან და როგორც ჩვეულება ჰქონდა, კვლავ ასწავლიდა მათ.

²და მივიდნენ ფარისევლები და ეკითხებოდნენ მას: მართებულია კაცისთვის, რომ ცოლი გაუშვას? — და სცდიდნენ მას.

³ხოლო მან მიუგო და უთხრა მათ: რა გამცნოთ თქვენი მოსემ?

⁴ხოლო მათ უთხრეს: მოსემ ბრძანა განტევების წერილის დაწერა და გაშვება.

⁵და მიუგო იესომ და უთხრა მათ: თქვენი გულქვაობის გამო დაგიწერათ თქვენ მოსემ ეს მცნება

⁶ხოლო დასაბამიდან შექმნისა მამაკაცად და დედაკაცად შექმნა ისინი: ღმერთმა (დაბ.1,27);

⁷ამიტომ დატოვებს კაცი თავის მამას და დედას და შეუერთდება თავის ცოლს

⁸და იქნებიან ორნი ერთხორცი: ასე რომ, აღარ არიან ორნი, არამედ ერთხორცი (დაბ.2,24),

⁹ამიტომ ვინც ღმერთმა შეაუღლა, კაცი ნუ განაშორებს.

¹⁰და როცა სახლში იყო, მოწაფეებმა ამის შესახებ კვლავ ჰკითხეს მას.

¹¹და უთხრა მათ: ვინც გაუშვებს თავის ცოლს და სხვას შეირთავს, მრუშობს მასთან.

¹²და თუ ცოლი გაშორდება ქმარს და გაჰყვება სხვას, მრუშობს.

¹³და მიჰყავდათ მასთან ყრმები, რათა შეხებოდა მათ, ხოლო მოწაფეები კიცხავდნენ მათ, ვისაც მოჰყავდათ.

¹⁴როდესაც იხილა იესომ, გაკიცხა და უთხრა მათ: აცადეთ ყრმებს ჩემთან მოსვლა და ნუ აბრკოლებთ მათ, რადგან ასეთების არის სასუფეველი ღვთისა.

¹⁵ამინ გეუბნებით თქვენ: ვინც არ შეიწყნარებს ღვთის სასუფეველს როგორც ყრმა, ვერ შევა მასში.

¹⁶და მოეხვია მათ, დაადო ხელი და აკურთხა ისინი.

¹⁷და როცა გამოვიდა იგი გზაზე, მიირბინა ვიღაც მდიდარმა, მუხლი მოუყარა მას და ჰკითხა მას: მოძღვარო სახიერო, რა გავაკეთო, რომ საუკუნო ცხოვრება დავიმკვიდრო?

¹⁸ხოლო იესომ უთხრა მას: რად მეძახი მე სახიერს? არავინ არის სახიერი, არამედ მხოლოდ ღმერთი.

¹⁹მცნებები იცი: არ მოკლა, არ იმრუშო, არ მოიპარო, ცილი არ დასწამო, არ დაჩაგრო, პატივი ეცი შენს მამას და შენს დედას (გამ.20,12-27);

²⁰ხოლო მან მიუგო და უთხრა მას: მოძღვარო, ამ ყველაფერს ვიცავდი ჩემი სიჭაბუკიდან.

²¹და შეხედა იესომ და შეუყვარდა იგი და უთხრა მას: ერთიღა გაკლია შენ, წადი, რაც გაქვს, გაყიდე და მიეცი გლახაკებს და გექნება საუნჯე ცაში და მოდი და გამომყევი მე და აიღე შენი ჯვარი;

²²ხოლო იგი დაღონდა ამ სიტყვის გამო და წავიდა დამწუხრებული, რადგან დიდი ქონება ჰქონდა.

²³და მიმოიხედა იესომ და უთხრა თავის მოწაფეებს: როგორი ძნელია მათთვის, ვისაც სიმდიდრე აქვს, ღვთის სასუფეველში შესვლა!

²⁴ხოლო მოწაფეები გაოცდნენ მის სიტყვებზე და იესომ კვლავ მიუგო და უთხრა მათ: შვილებო, როგორი ძნელია მათთვის, ვინც სიმდიდრეს არის მინდობილი, ღვთის სასუფეველში შესვლა!

²⁵უფრო ადვილია აქლემის გასვლა ნემსის ყუნწში, ვიდრე მდიდრის შესვლა ღვთის სასუფეველში;

²⁶ხოლო ისინი უფრო მეტად განცვიფრდნენ და ეუბნებოდნენ ერთმანეთს: და ვის შეუძლია ცხონება?

²⁷შეხედა მათ იესომ და უთხრა: კაცთათვის შეუძლებელია, მაგრამ არა ღვთისათვის, რადგან ყოველივე შესაძლებელია ღვთისათვის.

²⁸დაიწყო პეტრემ საუბარი მასთან: აჰა, ჩვენ დავტოვეთ ყველაფერი და გამოგყევით შენ.

²⁹მიუგო იესომ და უთხრა მათ: ამინ გეუბნებით თქვენ, არავინ არის, ვინც დატოვა სახლი ან ძმები, ან დები, ან მამა, ან დედა, ან ცოლი, ან შვილები. ან მამულები ჩემთვის და სახარებისთვის,

³⁰რომ არ მიიღოს ასწილად ახლა, ამ დროს, სახლი და ძმები და დები და მამა და დედა და შვილები და მამულები დევნის შემდეგ, და მომავალ საუკუნეში — ცხოვრება საუკუნო.

³¹ხოლო მრავალი პირველი იქნება უკანასკნელი და უკანასკნელი — პირველი.

³²და როცა გზაში იყვნენ, ადიოდნენ რა იერუსალიმში, წინ უძღოდა მათ იესო; და გაოცებულნი იყვნენ, ხოლო ვინც მიჰყვებოდა, ეშინოდა. და წამოიყვანა კვლავ თორმეტნი და დაუწყო მათ საუბარი იმაზე, რაც მას უნდა შემთხვეოდა:

³³აჰა, ავდივართ იერუსალიმში და ძე კაცისა გადაეცემა მღვდელმთავრებს და მწიგნობრებს და მიუსჯიან მას სიკვდილს და გადასცემენ მას წარმართებს;

³⁴და დასცინებენ მას და გვემენ მას და აფურთხებენ მას და მოკლავენ და მესამე დღეს აღდგება.

³⁵და მივიდნენ მასთან იაკობი და იოანე, ზებედეს ძეები, და უთხრეს მას: მოძღვარო, გვინდა, რომ, რასაც გთხოვთ, გაგვიკეთო ჩვენ;

³⁶ხოლო მან უთხრა მათ: რა გინდათ, რომ გაგიკეთოთ თქვენ?

³⁷და მათ უთხრეს მას: მოგვეცი ჩვენ, რომ ერთი შენ მარჯვნივ და ერთი შენ მარცხნივ დავსხდეთ შენს დიდებაში;

³⁸ხოლო იესომ უთხრა მათ: არ იცით, რას ითხოვთ. შეგიძლიათ, შესვათ სასმისი, რომელსაც მე ვსვამ, ან ნათელი მიიღოთ ნათლისღებით, რომლითაც მე ნათელს ვიღებ?

³⁹და მათ უთხრეს მას: შეგვიძლია. ხოლო იესომ უთხრა მათ: სასმისს, რომელსაც მე ვსვამ, შესვამთ და ნათლისღებით, რომლითაც მე ნათელს ვიღებ, ნათელს იღებთ,

⁴⁰ხოლო დაჯდომა ჩემ მარჯვნივ ან მარცხნივ არ არის ჩემი მისაცემი, არამედ ვისთვისაც გამზადებულია.

⁴¹და როცა გაიგონა იმ ათმა, დაიწყო გაკიცხვა იაკობისა და იოანესი;

⁴²ხოლო იესომ მოუხმო და უთხრა მათ: იცით, რომ ვინც მიაჩნიათ წარმართთა მთავრად, ბატონობს მათზე და მათი დიდებულები ხელმწიფობენ მათზე,

⁴³ხოლო ასე ნუ იქნება თქვენ შორის, არამედ ვისაც უნდა დიდი იყოს თქვენ შორის, იყოს თქვენი მსახური,

⁴⁴და ვისაც უნდა, თქვენ შორის იყოს პირველი, იყოს ყველას მონა;

⁴⁵რადგან ძე კაცისა არ მოვიდა, რომ ემსახურონ, არამედ ემსახუროს და მისცეს თავისი სული მრავალთა გამოსასყიდად.

⁴⁶და მივიდნენ იერიქოში. და როცა გამოდიოდა იგი თავის მოწაფეებთან ერთად იერიქოდან, და უამრავი ხალხი მათთან ერთად, ძე ტიმესი, ბარტიმეოსი, ბრმა, იჯდა გზის პირას და ითხოვდა მოწყალებას.

⁴⁷და როცა გაიგონა, რომ იესო ნაზარეველია, დაიწყო ღაღადება და ამბობდა: იესო, ძეო დავითისაო, შემიწყალე მე.

⁴⁸და კიცხავდა მას ბევრი, რათა დადუმებულიყო; ხოლო ის უფრო მეტად ღაღადებდა: ძეო დავითისაო, შემიწყალე მე.

⁴⁹და შეჩერდა იესო და თქვა: მოუხმეთ მას. და მოუხმეს ბრმას და უთხრეს მას: გამხნევდი, ადექი, გიხმობს შენ;

⁵⁰ხოლო მან დააგდო თავისი სამოსი, ადგა და მივიდა იესოსთან.

⁵¹და მიუგო მას იესომ და უთხრა: რა გინდა, რომ გაგიკეთო შენ? ხოლო ბრმამ უთხრა მას: რაბუნი, რომ ამეხილოს თვალები

⁵²და იესომ უთხრა მას: წადი, შენმა რწმენამ გიხსნა შენ. და მაშინვე აეხილა და გაჰყვა მას გზაზე.