Read ახალი აღთქმა წიგნი მარკოზისა 12 Bible Online

წიგნი მარკოზისა 12 - ახალი აღთქმა bible

წიგნი მარკოზისა 12

¹და დაიწყო მათთან იგავებით საუბარი: ერთმა კაცმა გააშენა ვენახი და შემოავლო ღობე, ამოთხარა საწნახელი და ააშენა გოდოლი და გადასცა იგი მიწათმოქმედებს და წავიდა.

²და გაგზავნა მიწათმოქმედებთან თავის დროზე მონა, რათა მიწათმოქმედთაგან მიეღო ვენახის ნაყოფი

³ხოლო მათ შეიპყრეს იგი, სცემეს და გაუშვეს ცარიელი.

⁴და შემდეგ გაგზავნა მათთან სხვა მონა; და მასაც ქვით გაუტეხეს თავი და გაუშვეს შეურაცხყოფილი.

⁵და შემდეგ სხვა გაგზავნა და ისიც მოკლეს; და ბევრი სხვაც — ზოგს სცემდნენ და ზოგს კლავდნენ.

⁶კიდევ ერთი ძე ჰყავდა, საყვარელი; ბოლოს გაგზავნა იგიც მათთან და თქვა: მოერიდებათ ჩემი ძისა.

⁷ხოლო იმ მიწათმოქმედებმა უთხრეს ერთმანეთს: ეს არის მემკვიდრე, მოდით, მოვკლათ იგი და ჩვენი იქნება მემკვიდრეობა.

⁸და შეიპყრეს და მოკლეს იგი და გადააგდეს. იგი ვენახის გარეთ.

⁹ახლა რას უზამს მათ ვენახის პატრონი? მივა და ამოწყვეტს მიწათმოქმედებს და მისცემს ვენახს სხვებს.

¹⁰არც ეს დაწერილი ამოგიკითხავთ: ლოდი, რომელიც დაიწუნეს მშენებლებმა, იგი იქცა თავკიდურად,

¹¹უფლის მიერ იყო ეს და საკვირველია, ჩვენს თვალში (ფს.117,22-23)?

¹²და ცდილობდნენ მის შეპყრობას და ეშინოდათ ხალხისა, რადგან იცოდნენ, რომ მათთვის თქვა იგავი. და დატოვეს იგი და წავიდნენ.

¹³და გაგზავნეს მასთან ზოგიერთი ფარისეველთაგან და ჰეროდიანთაგან, რათა დაეჭირათ იგი სიტყვაში;

¹⁴ხოლო ისინი მივიდნენ და უთხრეს მას: მოძღვარო, ვიცით, რომ ჭეშმარიტი ხარ და არ პირმოთნეობ შენ არავისთან, რადგან არ უყურებ კაცის სახეს, არამედ ჭეშმარიტად ღვთის გზას ასწავლი. მართებულია ხარკის მიცემა კეისრისთვის თუ არა? მივცეთ თუ არ მივცეთ?

¹⁵ხოლო მან იცოდა მათი თვალთმაქცობა და უთხრა მათ: რად მცდით მე? მომიტანეთ მე დინარი, რომ ვნახო;

¹⁶ხოლო მათ მიუტანეს. და უთხრა მათ: ვისია ეს სახე და წარწერა? ხოლო მათ უთხრეს მას: კეისრისა.

¹⁷და მიუგო იესომ და უთხრა მათ: კეისრისა მიეცით კეისარს და ღვთისა — ღმერთს. და უკვირდათ მისგან.

¹⁸და მივიდნენ მასთან სადუკევლები, რომლებიც ამბობდნენ: აღდგომა არ არსებობს, — და ეკითხებოდნენ მას და ეუბნებოდნენ:

¹⁹მოძღვარო, მოსემ დაგვიწერა ჩვენ: თუ ვინმეს ძმა მოუკვდეს და დარჩეს ცოლი და შვილი არ დარჩეს, მოიყვანოს მისმა ძმამ მისი ცოლი და აღუდგინოს თესლი თავის ძმას (2სჯ.25,5).

²⁰შვიდი ძმა იყო; და პირველმა მოიყვანა ცოლი და მოკვდა და არ დატოვა თესლი;

²¹და მეორემ მოიყვანა იგი და მოკვდა და არც მან დატოვა თესლი; და მესამემაც — ასევე;

²²და მოიყვანა იგი შვიდივემ და არ დატოვეს თესლი. ყველაზე ბოლოს მოკვდა დედაკაციც.

²³აღდგომისას, როცა აღდგებიან, რომელი მათგანის ცოლი იქნება, რადგან შვიდივეს ჰყავდა იგი ცოლად?

²⁴და მიუგო იესომ და უთხრა მათ: განა იმიტომ არ ცდებით, რომ არ იცით წერილი, არც ძალა ღვთისა?

²⁵რადგან, როცა მკვდრეთით აღდგებიან, არც ქორწინდებიან, არც თხოვდებიან, არამედ არიან, როგორც ანგელოზები ცაში.

²⁶ხოლო იმის შესახებ, რომ მკვდრები აღდგებიან, არ ამოგიკითხავთ მოსეს წიგნში, მაყვლოვანთან როგორ უთხრა მას ღმერთმა და თქვა: მე ვარ ღმერთი აბრაამისა და ღმერთი ისააკისა და ღმერთი იაკობისა (გამ.3,6)?

²⁷არ არის ღმერთი მკვდართა, არამედ ცოცხალთა; ხოლო თქვენ ძლიერ ცდებით.

²⁸და მივიდა მასთან ერთი მწიგნობართაგანი, რომელსაც ესმოდა მათი კამათი. როცა ნახა, რომ კარგად უპასუხა მათ, ჰკითხა მას: რომელია ყველაზე პირველი მცნება?

²⁹ხოლო იესომ მიუგო მას: ყველაზე პირველი მცნება არის: ისმინე, ისრაელო, უფალი ღმერთი თქვენი უფალი ერთია;

³⁰და შეიყვარე უფალი ღმერთი შენი მთელი შენი გულით და მთელი შენი სულით და მთელი შენი გონებით და მთელი შენი ძალით (2სჯ.6,4-5). ეს არის პირველი მცნება.

³¹და მეორე, მსგავსი ამისი: შეიყვარე მოყვასი შენი, როგორც თავი შენი (ლევ.9,18). ამაზე დიდი სხვა მცნება არ არის.

³²და უთხრა მას მწიგნობარმა: კეთილი, მოძღვარო, ჭეშმარიტად თქვი, რომ ერთია ღმერთი და არ არის სხვა მის გარდა;

³³და რომ გიყვარდეს იგი მთელი გულით და მთელი გონებით და მთელი სულით და მთელი ძალით; და რომ გიყვარდეს მოყვასი, როგორც თავი შენი — მეტია ყოველგვარ ყოვლადდასაწველზე და შესაწირავზე.

³⁴და ნახა იესომ, რომ გონივრულად მიუგო და უთხრა მას: არა ხარ შორს ღვთის სასუფევლისაგან და ვერავინ ვეღარ იკადრა, ეკითხა მისთვის.

³⁵და მიუგო იესომ და უთხრა, როცა ასწავლიდა ტაძარში: როგორ ამბობენ მწიგნობრები, რომ: ქრისტე ძე არის დავითისა?

³⁶რადგან თვითონ დავითმა თქვა სულიწმიდით: უთხრა უფალმა ჩემს უფალს: დაჯექი ჩემ მარჯვნივ, ვიდრე დავცემ შენს მტრებს შენ ფეხთქვეშ (ფს.109,1).

³⁷თვით დავითი უწოდებს მას უფალს და როგორ არის მისი ძე? და უამრავი ხალხი უსმენდა მას სიამოვნებით.

³⁸და ეუბნებოდა მათ თავისი სწავლებისას: უფრთხილდით მწიგნობრებს, რომლებსაც სურთ შესამოსლებით სიარული და მისალმება მოედნებზე

³⁹და წინ დასხდომა შესაკრებლებში და ინახით წინ სხდომა ნადიმებზე.

⁴⁰ვინც ჭამს ქვრივთა სახლებს და მოსაჩვენებლად ხანგრძლივად ლოცულობს, ის მიიღებს უმეტეს სასჯელს.

⁴¹და დაჯდა იესო განძის საცავის წინ და უყურებდა, როგორ დებდა ხალხი რვალს განძის საცავში. და მრავალმა მდიდარმა დადო ბევრი.

⁴²და მოვიდა ერთი გლახაკი ქვრივი და დადო ორი ლეპტა, რომელიც არის კოდრანტი.

⁴³და მოუხმო თავის მოწაფეებს და უთხრა მათ: ამინ გეუბნებით თქვენ, რომ ამ გლახაკმა ქვრივმა ყველაზე მეტი დადო განძის საცავში;

⁴⁴რადგან ყველამ თავისი მომეტებულიდან დადო, ხოლო ამან თავისი ნაკლულევანებიდან ყველაფერი, რაც ჰქონდა, დადო — მთელი თავისი საცხოვრებელი.