Read ახალი აღთქმა წიგნი მარკოზისა 14 Bible Online

წიგნი მარკოზისა 14 - ახალი აღთქმა bible

წიგნი მარკოზისა 14

¹ხოლო იყო პასექი და უფუარობა ორი დღის შემდეგ. და ეძებდნენ მღვდელმთავრები და მწიგნობრები იესოს, როგორ შეეპყროთ იგი მზაკვრობით და მოეკლათ,

²და ამბობდნენ: არა დღესასწაულზე, რათა არ იყოს შფოთი ერში.

³და როდესაც იყო იგი ბეთანიაში, სიმონ კეთროვნის სახლში, და ინახით იჯდა იგი, მივიდა დედაკაცი, რომელსაც ჰქონდა ალაბასტრი სუფთა ნარდის ნელსაცხებლით, ძვირფასი; და გატეხა ალაბასტრი და დაასხა მას თავზე;

⁴ხოლო იყვნენ ზოგიერთები, რომლებიც დრტვინავდნენ ერთმანეთში და ამბობდნენ: რისთვის დაიხარჯა ეს ნელსაცხებელი?

⁵რადგან შეიძლებოდა ამ ნელსაცხებლის გაყიდვა სამას დინარზე მეტად და მიცემა გლახაკებისთვის, და კიცხავდნენ მას;

⁶ხოლო იესომ უთხრა: აცადეთ მაგას, რატომ აწუხებთ მას? კეთილი საქმე გააკეთა ჩემთვის

⁷რადგან გლახაკები ყოველთვის თქვენთან არიან და, როცა მოინდომებთ, შეგიძლიათ სიკეთე გაუკეთოთ მათ; ხოლო მე არა ვარ ყოველთვის თქვენთან,

⁸რაც შეეძლო, გააკეთა წინასწარ სცხო ნელსაცხებელი ჩემს სხეულს დასამარხად.

⁹ამინ გეუბნებით თქვენ: სადაც იქადაგება ეს სახარება მთელ ქვეყანაზე ითქმება, რაც გააკეთა მან, მის მოსახსენებლად.

¹⁰და იუდა ისკარიოტელი, ერთი თორმეტთაგანი, წავიდა მღვდელმთავრებთან, რომ გადაეცა იგი მათთვის:

¹¹ხოლო მათ, რომ გაიგონეს, გაიხარეს და აღუთქვეს მას ვერცხლის მიცემა. და ეძებდა, როგორ გადაეცა იგი ხელსაყრელ დროს.

¹²და უფუარობის პირველ დღეს, როდესაც პასექს კლავდნენ, უთხრეს მას მისმა მოწაფეებმა: სად გინდა, წავიდეთ და მოგიმზადოთ, რომ ჭამო პასექი?

¹³და გაგზავნა ორნი თავის მოწაფეთაგან და უთხრა მათ: წადით ქალაქში და შეგხვდებათ თქვენ კაცი, რომელსაც დოქით წყალი მიაქვს, და გაჰყევით მას

¹⁴და სადაც შევა, უთხარით სახლის პატრონს: მოძღვარი ამბობს: სად არის ჩემი სავანე, სადაც პასექს ჩემს მოწაფეებთან ერთად შევჭამ?

¹⁵ის თქვენ გიჩვენებთ დიდ ზედა ოთახს, მოფარდაგებულს და გამზადებულს, და იქ მოამზადეთ ჩვენთვის.

¹⁶და გამოვიდნენ მისი მოწაფეები და მივიდნენ ქალაქში და იპოვეს, როგორც უთხრა მათ, და მოუმზადეს პასექი.

¹⁷და როდესაც მოსაღამოვდა, მივიდა თორმეტთან ერთად.

¹⁸და როცა ინახით ისხდნენ ისინი და ჭამდნენ, უთხრა იესომ: ამინ გეუბნებით თქვენ, რომ ერთი თქვენგანი, ვინც ჭამს ჩემთან ერთად, გამცემს მე,

¹⁹ხოლო მათ დაიწყეს წუხილი და ეუბნებოდა მას თითოეული: ნუთუ მე ვარ? და სხვა: ნუთუ მე ვარ?

²⁰ხოლო მან მიუგო და უთხრა მათ: ერთი თორმეტთაგანი, რომელიც ჩაყოფს ხელს ჩემთან ერთად ჯამში, ის გამცემს მე.

²¹ძე კაცისა კი მიდის, როგორც წერია მის შესახებ, ხოლო ვაი იმ კაცს, ვის მიერაც ძე კაცისა გაიცემა, უმჯობესი იქნებოდა მისთვის, რომ არ შობილიყო ის კაცი.

²²და როდესაც ჭამდნენ ისინი, აიღო იესომ პური და აკურთხა, გატეხა და მისცა მათ და უთხრა: მიიღეთ და ჭამეთ, ეს არის ხორცი ჩემი.

²³და აიღო სასმისი და მადლობდა, მისცა მათ და დალია მისგან ყველამ

²⁴და უთხრა მათ: ეს არის სისხლი ჩემი ახალი აღთქმისა, მრავალთათვის დათხეული.

²⁵ამინ გეუბნებით თქვენ, რომ აღარ შევსვამ ვენახის ნაყოფისგან იმ დღემდე, როცა შევსვამ მას, ახალს, ღვთის სასუფეველში.

²⁶და იგალობეს და გავიდნენ ზეთისხილის მთაზე.

²⁷და უთხრა მათ იესომ: ყველანი დაბრკოლდებით ჩემ მომართ ამ ღამეს, რადგან წერია: დავცემ მწყემსს და განიბნევიან სამწყსოს ცხვრები (საქ.13,7 );

²⁸მაგრამ ჩემი აღდგომის შემდეგ წაგიძღვებით თქვენ გალილეისკენ;

²⁹ხოლო პეტრემ უთხრა მას: თუნდაც ყველა დაბრკოლდეს, მაგრამ მე — არა.

³⁰და უთხრა მას იესომ: ამინ გეუბნები შენ, რომ შენ დღეს, ამ ღამეს, მამლის მეორედ ყივილამდე. სამგზის უარმყოფ მე;

³¹ხოლო პეტრე უფრო მეტს ეუბნებოდა: თუნდაც მომიწიოს მე სიკვდილი შენთან ერთად, არ უარგყოფ შენ. — და ამგვარად ამბობდა ყველა.

³²და მივიდნენ ადგილზე, რომლის სახელია გეთსიმანია, და უთხრა თავის მოწაფეებს: დასხედით აქ, ვიდრე ვილოცებ.

³³და თან წაიყვანა პეტრე, იაკობი და იოანე და დაიწყო ძრწოლა და ურვა

³⁴და უთხრა მათ: მწუხარეა ჩემი სული სიკვდილამდე, გაჩერდით აქ და იფხიზლეთ.

³⁵და წავიდა ცოტა წინ და დავარდა მიწაზე და ლოცულობდა, რომ თუ შესაძლებელი იყო, არიდებოდა მას ეს ჟამი;

³⁶და ამბობდა: აბბა მამაო, ყოველივე შესაძლებელია შენთვის; ამარიდე ეს სასმისი მე; მაგრამ არა რაც მე მნებავს, არამედ რაც — შენ.

³⁷და მივიდა და ნახა ისინი მძინარე და უთხრა პეტრეს: სიმონ, გძინავს? ვერ შეძელი, ერთხანს გეფხიზლა?

³⁸იფხიზლეთ და ილოცეთ, რომ არ შეხვიდეთ განსაცდელში; სული მხნეა, ხოლო ხორცი — უძლური.

³⁹და კვლავ წავიდა და ლოცულობდა და იგივე სიტყვა თქვა.

⁴⁰და მობრუნდა და ნახა ისინი კვლავ მძინარე, რადგან მათ თვალები დამძიმებული ჰქონდათ, და არ იცოდნენ, რა ეპასუხათ მისთვის.

⁴¹და მივიდა მესამედ და უთხრა მათ: დაიძინეთ ცოტა კიდევ და დაისვენეთ; მოახლოვდა დასასრული და მოვიდა ჟამი, აჰა, გადაეცემა ძე კაცისა ცოდვილთა ხელში;

⁴²ადექით, წავიდეთ; აჰა, ჩემი გამცემი მოახლოვდა.

⁴³და მაშინვე, ვიდრე იგი ამას ამბობდა, მივიდა იუდა ისკარიოტელი, ერთი თორმეტთაგანი, და მასთან ერთად მრავალი ხალხი მახვილებითა და კეტებით მღვდელმთავრებისგან, მწიგნობრებისა და ერის უხუცესებისგან.

⁴⁴და მისცა მათ ნიშანი მისმა გამცემმა და უთხრა: ვისაც ვეამბორები, ის არის; შეიპყარით იგი და წაიყვანეთ დაცვით.

⁴⁵და მაშინვე მივიდა და მიუახლოვდა მას და უთხრა: — რაბი, რაბი. და ეამბორა მას;

⁴⁶ხოლო მათ დაადეს მას ხელი და შეიპყრეს იგი.

⁴⁷ხოლო ერთმა წინ მდგომმა იშიშვლა მახვილი და დაარტყა მღვდელმთავრის მონას და მოჰკვეთა მას ყური.

⁴⁸და მიუგო იესომ და უთხრა მათ: როგორც ავაზაკზე, მახვილებითა და კეტებით გამოხვედით ჩემ შესაპყრობად,

⁴⁹ყოველდღე თქვენთან ვიყავი ტაძარში, გასწავლიდით და არ შემიპყარით მე; არამედ რათა აღსრულდეს წერილი

⁵⁰და დატოვეს იგი და გაიქცა ყველა.

⁵¹და ვიღაც ერთი ჭაბუკი, რომელსაც შეემოსა ტილო შიშველ სხეულზე, მისდევდა მას; და შეიპყრეს იგი სხვა ჭაბუკებმა,

⁵²ხოლო მან შეატოვა ტილო და შიშველი გაიქცა.

⁵³და მიიყვანეს იესო მღვდელმთავართან და შეიკრიბა მასთან ყველა მღვდელმთავარი და უხუცესი და მწიგნობარი.

⁵⁴და პეტრე მოშორებით მიჰყვებოდა მას მღვდელმთავრის შიდა ეზომდე და დაჯდა მსახურებთან და თბებოდა ცეცხლთან;

⁵⁵ხოლო მღვდელმთავრები და მთელი საკრებულო ეძებდნენ იესოს წინააღმდეგ მოწმობას, რათა მოეკლათ იგი, და ვერ პოულობდნენ;

⁵⁶რადგან მრავალი ცრუდ მოწმობდა მის წინააღმდეგ და ერთნაირი მოწმობები არ იყო.

⁵⁷და ზოგიერთები ადგნენ და ცრუდ მოწმობდნენ მის წინააღმდეგ და ამბობდნენ:

⁵⁸ჩვენ გავიგონეთ მაგის ნათქვამი: მე დავანგრევ ამ ხელით ქმნილ ტაძარს და სამ დღეში სხვას, ხელთუქმნელს, ავაშენებ.

⁵⁹არც მათი მოწმობა იყო ერთნაირი.

⁶⁰და დადგა მღვდელმთავარი შუაში, ჰკითხა იესოს და უთხრა: არაფერს მიუგებ იმაზე, რასაც ესენი შენ წინააღმდეგ მოწმობენ?

⁶¹ხოლო იგი დუმდა და არაფერი მიუგო. კვლავ ჰკითხა მღვდელმთავარმა მას და უთხრა: შენა ხარ ქრისტე, ძე კურთხეულისა?

⁶²ხოლო იესომ უთხრა: მე ვარ; და იხილავთ ძეს კაცისას, მჯდომარეს ძალის მარჯვნივ და მომავალს ცის ღრუბლებზე (დან.7,35).

⁶³ხოლო მღვდელმთავარმა შემოიხია თავისი კვართი და თქვა; რაღად გვჭირდება მოწმეები?

⁶⁴გაიგონეთ ყველამ გმობა მაგისგან, თქვენ როგორ გგონიათ? და ყველამ მსჯავრი დასდო მას, რომ ღირსი იყო სიკვდილისა.

⁶⁵და დაუწყეს ზოგიერთებმა ფურთხება მას და აფარებდნენ მას სახეზე და მუშტით სცემდნენ მას და ეუბნებოდნენ: გვიწინასწარმეტყველე ჩვენ, ქრისტე, ვინ არის, ვინც დაგარტყა შენ? — და მსახურები ყვრიმალში სცემდნენ მას.

⁶⁶და იყო რა პეტრე ქვემოთ, ეზოში, მივიდა მღვდელმთავრის ერთი მხევალთაგანი

⁶⁷და როდესაც ნახა პეტრე, რომელიც თბებოდა, შეხვდა მას და უთხრა: შენც იყავი იესო ნაზარეველთან;

⁶⁸ხოლო მან უარყო და უთხრა: არ ვიცი, არც მესმის, რასაც შენ ამბობ. და გამოვიდა გარეთ, წინა ეზოში, და მამალმა იყივლა.

⁶⁹და კვლავ ნახა მხევალმა იგი და დაუწყო საუბარი იქ მდგომთ: ესეც იმათგანია;

⁷⁰ხოლო მან უარყო. და ცოტა ხნის შემდეგ, ვინც გარშემო იდგა, კვლავ ეუბნებოდა პეტრეს: ჭეშმარიტად იმათგანი ხარ, რადგან გალილეველი ხარ და შენი ლაპარაკითაც ჰგავხარ;

⁷¹ხოლო მან დაიწყო შეჩვენება და ფიცი: არ ვიცნობ ამ კაცს, რომელზეც ამბობთ.

⁷²და მყისვე მამალმა მეორედ იყივლა. და გაახსენდა პეტრეს სიტყვა, რომელიც უთხრა მას იესომ: მამლის მეორედ ყივილამდე სამგზის უარმყოფ მე, და დაიწყო ტირილი.