Read ახალი აღთქმა წიგნი მარკოზისა 6 Bible Online

წიგნი მარკოზისა 6 - ახალი აღთქმა bible

წიგნი მარკოზისა 6

¹და გამოვიდა იქიდან და მივიდა თავის მამულში და მიჰყვებოდნენ მას მისი მოწაფეები.

²და იყო შაბათი და დაიწყო სწავლება შესაკრებელში; და მრავალი, ვისაც ესმოდა, განცვიფრებული ამბობდა: საიდან აქვს ამას ეს? და რა სიბრძნეა მოცემული მისთვის და როგორი სასწაულები სრულდება მისი ხელით?

³განა ეს არ არის ხურო, ძე მარიამისა და ძმა იაკობისა და იოსესი და იუდასი და სიმონისა? და მისი დები ყველანი აქ, ჩვენთან, არ არიან? და ბრკოლდებოდნენ მის მიმართ.

⁴და ეუბნებოდა მათ იესო: არ არის წინასწარმეტყველი უპატიოდ, გარდა თავისი მამულისა და თავისი ნათესავებისა და თავისი სახლისა.

⁵და ვერ შეძლო იქ აღსრულება ვერც ერთი სასწაულისა, მხოლოდ მცირერიცხოვან სნეულებს დაადო ხელი და განკურნა,

⁶და უკვირდა ურწმუნოება მათი. და დადიოდა გარშემო დაბებში და ასწავლიდა.

⁷და მოუწოდა თორმეტს და დაიწყო მათი გაგზავნა ორ-ორად და აძლევდა მათ ხელმწიფებას არაწმინდა სულებზე;

⁸და ამცნებდა მათ, რომ არაფერი წაეღოთ გზაში, არამედ მხოლოდ კვერთხი; არც პური, არც აბგა, არც სარტყელში რვალი,

⁹არამედ ჩაეცვათ სანდლები და არ შემოსილიყვნენ ორი კვართით.

¹⁰და ეუბნებოდა მათ: თუ სადმე შეხვალთ სახლში, იქ გაჩერდით, ვიდრე არ გამოხვალთ იქიდან.

¹¹და ვინც არ მიგიღებთ თქვენ და არც ისმენს თქვენსას, როცა გამოხვალთ იქიდან, დაიბერტყეთ მტვერი, რომელიც თქვენ ფეხქვეშ არის, მათზე დასამოწმებლად. ამინ გეუბნებით თქვენ: მეტი შვება ექნება სოდომსა და გომორს განკითხვის დღეს, ვიდრე იმ ქალაქს.

¹²და გამოვიდნენ და უქადაგებდნენ, რათა შეენანათ;

¹³და მრავალი ეშმაკი განდევნეს და სცხებდნენ ზეთს მრავალ სნეულს და კურნავდნენ.

¹⁴და გაიგო ჰეროდე მეფემ რადგან გაცხადდა მისი სახელი და ამბობდა: იოანე ნათლისმცემელი აღმდგარა მკვდრეთით და ამის გამო მოქმედებენ ძალები მის მიერ

¹⁵სხვები ამბობდნენ: ელია არის, სხვები კი ამბობდნენ: წინასწარმეტყველია, როგორც ერთი წინასწარმეტყველთაგანი;

¹⁶ხოლო როდესაც გაიგო ჰეროდემ, თქვა: ვისაც მე თავი მოვკვეთე, იოანეს, იგი აღმდგარა მკვდრეთით. —

¹⁷რადგან ამ ჰეროდემ გაგზავნა და შეიპყრო იოანე და ჩაკეტა იგი საპყრობილეში ჰეროდიას, თავისი ძმის, ფილიპეს, ცოლის, გამო, რადგან იგი შეირთო ცოლად

¹⁸ვინაიდან ეუბნებოდა იოანე ჰეროდეს: არ არის მართებული შენთვის, რომ ცოლად გყავდეს შენი ძმის ცოლი;

¹⁹ხოლო ჰეროდია გულმოსული იყო მასზე და უნდოდა მისი მოკვლა და ვერ შეძლო,

²⁰რადგან ჰეროდეს ეშინოდა იოანესი, იცოდა, რომ იგი მართალი და წმიდა კაცი იყო, და იცავდა მას და ისმენდა რა მისას, ბევრ რამეს უკეთებდა და სიამოვნებით უსმენდა მას.

²¹და იყო ხელსაყრელი დღე, როცა ჰეროდემ თავის დაბადების დღეს ნადიმი გაუმართა თავის დიდებულებსა და ათასისთავებს და გალილეის წარჩინებულებს.

²²და შევიდა ასული ჰეროდიასი და როკავდა; და მოეწონა ჰეროდეს და მის თანამეინახეებს და უთხრა მეფემ ქალიშვილს: მთხოვე მე, რაც გინდა, და მოგცემ შენ.

²³და შეჰფიცა მას: რასაც ითხოვ ჩემგან, მოგცემ შენ, ჩემი სამეფოს ნახევარსაც კი;

²⁴ხოლო იგი გავიდა და უთხრა თავის დედას: რა ვთხოვო? ხოლო მან უთხრა: თავი იოანე ნათლისმცემლისა.

²⁵და შევიდა მაშინვე სწრაფად მეფესთან და სთხოვა და უთხრა: მსურს, რომ ახლავე მომცე მე ლანგრით თავი იოანე ნათლისმცემლისა.

²⁶და შეწუხდა მეფე, მაგრამ ფიცისა და თანამეინახეთა გამო არ ინება უარის თქმა მისთვის.

²⁷და მაშინვე გაგზავნა მეფემ მცველი და უბრძანა მისი თავის მოტანა.

²⁸და წავიდა და მოჰკვეთა მას თავი საპყრობილეში და მოიტანა მისი თავი ლანგრით და მისცა იგი ქალიშვილს და ქალიშვილმა მისცა იგი თავის დედას.

²⁹და გაიგეს მისმა მოწაფეებმა და მივიდნენ და აიღეს მისი ცხედარი და დადეს იგი საფლავში.

³⁰და შეიკრიბნენ მოციქულები იესოსთან და აუწყეს მას ყველაფერი, რაც გააკეთეს და რაც ასწავლეს.

³¹და უთხრა მათ: მოდით თქვენ თვითონ, მარტო, უდაბურ ადგილას და დაისვენეთ ცოტა; — რადგან იყო მრავალი მომსვლელი და წამსვლელი და ჭამის დროც არ ჰქონდათ.

³²და წავიდნენ ნავით უდაბურ ადგილას მარტო.

³³და დაინახეს ისინი, რომ მიდიოდნენ, და იცნო. ბევრმა და ყველა ქალაქიდან ფეხით მირბოდნენ იქ და მივიდნენ მათთან.

³⁴და გამოვიდა იესო და იხილა დიდძალი ხალხი და შეებრალა ისინი, რადგან იყვნენ, როგორც ცხვრები, რომელთაც არა ჰყავთ მწყემსი, და დაიწყო და ბევრს ასწავლიდა მათ.

³⁵და როცა უკვე დიდი დრო იყო გასული, მივიდნენ მასთან მისი მოწაფეები და უთხრეს: უდაბურია ეს ადგილი და უკვე გვიანია;

³⁶გაუშვი ესენი, რომ წავიდნენ გარშემო სოფლებში და დაბებში და იყიდონ თავისთვის საჭმელი, რადგან არაფერი აქვთ, რომ ჭამონ;

³⁷ხოლო მან მიუგო და უთხრა მათ: თქვენ მიეცით მათ საჭმელი. და უთხრეს მას: წავიდეთ და ვიყიდოთ ორასი დინარის პური და მივცეთ მათ, რომ ჭამონ?

³⁸ხოლო მან უთხრა მათ: რამდენი პური გაქვთ? მიდით და ნახეთ. და ნახეს და უთხრეს: ხუთი პური და ორი თევზი.

³⁹და უბრძანა მათ, დაესხათ ყველა ჯგუფ-ჯგუფად მწვანე ბალახზე.

⁴⁰და დასხდა რიგ-რიგად ას-ასი და ორმოცდაათ-ორმოცდაათი.

⁴¹და აიღო ხუთი პური და ორი თევზი და აიხედა ცისკენ და აკურთხა და გატეხა პურები და აძლევდა თავის მოწაფეებს, რათა დაერიგებინათ მათთვის, და ორი თევზიც გაუყო ყველას.

⁴²და ჭამა ყველამ და გაძღა.

⁴³და აიღეს ნატეხები, თორმეტი გოდორით სავსე, და თევზიც.

⁴⁴და იყო, ვინც ჭამა, ხუთი ათასამდე კაცი.

⁴⁵და მაშინვე აიძულა თავისი მოწაფეები, ასულიყვნენ ნავზე და მასზე წინ გასულიყვნენ გაღმა, ბეთსაიდისკენ, ვიდრე იგი გაუშვებდა ხალხს.

⁴⁶და გაშორდა მათ და ავიდა მთაზე სალოცავად.

⁴⁷და როდესაც მოსაღამოვდა, ნავით იყო შუა ზღვაში, ხოლო თვითონ მარტო იყო ხმელეთზე.

⁴⁸და იხილა ისინი, რომ უჭირდათ ცურვისას, რადგან იყო ქარი მათ საპირისპიროდ. და ღამის მეოთხე სახმილავზე მივიდა მათთან ზღვაზე სვლით და უნდოდა გვერდის ავლა მათთვის;

⁴⁹ხოლო მათ, როცა იხილეს იგი, ზღვაზე მავალი, ეგონათ, რომ მოჩვენებაა, და შეყვირეს,

⁵⁰რადგან ყველამ იხილა იგი და შეძრწუნდა; და მაშინვე დაელაპარაკა მათ და უთხრა მათ: გამხნევდით, მე ვარ, ნუ გეშინიათ.

⁵¹და ავიდა მათთან ნავში და დაცხრა ქარი; და უფრო მეტად გაოგნდნენ და უკვირდათ თავის გულში,

⁵²რადგან ვერ მიხვდნენ პურებით, იმიტომ რომ მათი გული გაქვავებული იყო.

⁵³და გავიდნენ გაღმა და მივიდნენ გენესარეთის ქვეყანაში.

⁵⁴და როდესაც გადმოვიდნენ ისინი ნავიდან, მაშინვე იცნეს იგი

⁵⁵და შემოირბინეს მთელი ის მხარე და დაიწყეს საწოლებით ავადმყოფების მიყვანა, სადაც იგებდნენ, რომ იქ არის.

⁵⁶და როდესაც შედიოდა დაბებში ან ქალაქებში, ან სოფლებში, მოედნებზე აწვენდნენ უძლურებს და ევედრებოდნენ მას, რომ მისი სამოსის კიდეს მაინც შეხებოდნენ; და რამდენიც ეხებოდა მას, იკურნებოდა.