Read ახალი აღთქმა წიგნი ლუკასი 10 Bible Online

წიგნი ლუკასი 10 - ახალი აღთქმა bible

წიგნი ლუკასი 10

¹და ამის შემდეგ გამოირჩია უფალმა სხვა სამოცდაათიც და გაგზავნა ისინი ორ-ორი თავისზე წინ ყველა იმ ქალაქში და ადგილას, სადაც იგი უნდა მისულიყო,

²და ეუბნებოდა მათ: სამკალი ბევრია, ხოლო მუშაკი — ცოტა. ევედრეთ სამკალის პატრონს, რომ გამოიყვანოს მუშაკები თავის სამკალში.

³წადით, აჰა მე გგზავნით თქვენ, როგორც კრავებს მგლებს შორის.

⁴ნუ წაიღებთ ქისას, ნურც აბგას, ნურც ხამლს და ნურც ვინმეს მიესალმებით გზაზე.

⁵და რომელ სახლშიც შეხვალთ, პირველად თქვით: მშვიდობა ამ სახლს.

⁶და თუ იქნება იქ ძე მშვიდობისა, დაივანებს მასზე თქვენი მშვიდობა და თუ არა, თქვენვე მოგიბრუნდებათ.

⁷იმავე სახლში გაჩერდით, ჭამეთ და სვით, რაც მათ ექნებათ, რადგან ღირსია მუშაკი თავისი საზღაურისა. ნუ გადახვალთ სახლიდან სახლში.

⁸და რომელ ქალაქშიც შეხვალთ და მიგიღებენ თქვენ, ჭამეთ, რასაც დაგიდებენ თქვენ

⁹და განკურნეთ, ვინც მასში უძლური იქნება, და უთხარით მათ: მოახლოებულია თქვენზე სასუფეველი ღვთისა.

¹⁰და რომელ ქალაქშიც შეხვალთ და არ მიგიღებენ თქვენ, გამოდით მის მოედნებზე და უთხარით:

¹¹და აჰა, მტვერს, რომელიც აეკრა თქვენი ქალაქისგან ჩვენს ფეხებს, დავიბერტყავთ თქვენზე, მაგრამ ეს იცოდეთ, რომ მოახლოებულია სასუფეველი ცათა.

¹²გეუბნებით თქვენ, რომ სოდომელებს იმ დღეს მეტი შვება ექნებათ, ვიდრე იმ ქალაქს.

¹³ვაი შენ, ქორაზინო, და ვაი შენ, ბეთსაიდა, რადგან ტვიროსსა და სიდონში რომ გამოვლენილიყო ძალები, რომლებიც გამოვლინდა თქვენში, დიდი ხანია, ძაძაში და ნაცარში მსხდომარენი შეინანებდნენ.

¹⁴მაგრამ ტვიროსისა და სიდონისთვის უფრო ასატანი იქნება სამსჯავრო, ვიდრე თქვენთვის.

¹⁵და შენ, კაპერნაუმო, ცამდე არ ამაღლდები, არამედ ჯოჯოხეთამდე ჩაინთქმები.

¹⁶ვინც ისმენს თქვენსას, ჩემსას ისმენს და ვინც შეურაცხგყოფთ თქვენ, მე შეურაცხმყოფს, ხოლო ვინც მე შეურაცხმყოფს, შეურაცხყოფს ჩემს მომავლინებელს.

¹⁷და დაბრუნდნენ სამოცდაათნი სიხარულით და ამბობდნენ: უფალო, ეშმაკნიც გვემორჩილებიან ჩვენ შენი სახელით.

¹⁸და უთხრა მათ: ვხედავდი სატანას, როგორც ელვას, ზეციდან გადმოვარდნილს.

¹⁹აჰა, გაძლევთ თქვენ ხელმწიფებას, რომ დათრგუნოთ გველები და მორიელები და მტრის მთელი ძალა, და ვერაფერი გავნებთ თქვენ.

²⁰მაგრამ ეს ნუ გიხარიათ, რომ უკეთური სულები დაგემორჩილებიან, არამედ გიხაროდეთ, რომ თქვენი სახელები დაიწერა ცაში.

²¹იმ დროს გამხიარულდა სულიწმიდით იესო და თქვა: გაღიარებ შენ, მამაო, უფალო ცისა და ქვეყნისაო, რადგან დაფარე ეს ბრძენთაგან და გონიერთაგან და გამოუცხადე ეს ჩვილებს. ჰო, მამაო, რადგან ასე იყო სათნო შენ წინაშე.

²²ყოველივე მომეცა მე ჩემი მამის მიერ. და არავინ იცის, ვინ არის ძე, გარდა მამისა და ვინ არის მამა, გარდა ძისა და იმისა, ვისთვისაც ინებებს ძე გამოცხადებას.

²³და მიუბრუნდა მოწაფეებს განმარტოებით და უთხრა: ნეტარნი არიან თვალები, რომლებიც ხედავენ, რასაც ხედავთ, და ყურები, რომლებიც ისმენენ, რაც გესმით;

²⁴რადგან გეუბნებით თქვენ, რომ მრავალ წინასწარმეტყველს და მეფეს სურდა ეხილა, რასაც თქვენ ხედავთ, და ვერ იხილეს და ესმინათ, რასაც ისმენთ, და ვერ ისმინეს.

²⁵და აჰა, ერთი სჯულისმოძღვარი ადგა და სცდიდა მას და ეუბნებოდა: მოძღვარო, რა გავაკეთო, რომ საუკუნო ცხოვრება დავიმკვიდრო?

²⁶ხოლო მან უთხრა მას: სჯულში რა წერია? როგორ კითხულობ?

²⁷და მან მიუგო და უთხრა: შეიყვარე უფალი ღმერთი შენი მთელი შენი გულით და მთელი შენი სულით და მთელი შენი ძალით და მთელი შენი გონებით და მოყვასი შენი, როგორც თავი შენი (ლევ.19,18; 2სჯ.6,5).

²⁸და უთხრა მას იესომ: სწორად მომიგე. ეგ გააკეთე და ცხონდები.

²⁹ხოლო მას სურდა ემართლებინა თავი და უთხრა იესოს: და ვინ არის ჩემი მოყვასი?

³⁰მიუგო იესომ და უთხრა: ერთი კაცი ჩადიოდა იერუსალიმიდან იერიქოში და ავაზაკებს ჩაუვარდა ხელში, რომლებმაც გახადეს მას და დაჭრეს, წავიდნენ და დატოვეს ცოცხალმკვდარი.

³¹და შემთხვევით ერთი მღვდელი ჩამოდიოდა იმ გზით და ნახა იგი და გვერდი აუარა.

³²და ასევე ლევიანიც იმყოფებოდა იმ ადგილას, მივიდა და ნახა და გვერდი აუარა.

³³და ვიღაც სამარიელი მიემგზავრებოდა, მიადგა მას და ნახა იგი და შეებრალა;

³⁴და მივიდა და შეუხვია მას ჭრილობები და დაასხა ზეთი და ღვინო და შესვა იგი საკუთარ სახედარზე და მიიყვანა იგი სასტუმროში და იზრუნა მასზე.

³⁵და მეორე დღეს, როცა გამოდიოდა, ამოიღო ორი დინარი და მისცა სასტუმროს პატრონს და უთხრა: იზრუნე მასზე და რაც ზედმეტი დაგეხარჯება, როცა დავბრუნდები, მოგცემ შენ.

³⁶ამ სამთაგან ვინ გგონია შენ მოყვასი მისი, ვინც ხელში ჩაუვარდა ავაზაკებს?

³⁷და მან თქვა: ვინც გაიღო წყალობა მის მიმართ. უთხრა მას იესომ: წადი და შენც გააკეთე ასევე.

³⁸და იყო, როდესაც წავიდნენ ისინი, იგი შევიდა ერთ დაბაში. და ერთმა დედაკაცმა, სახელად მართამ, მიიღო იგი თავის სახლში.

³⁹და მას ჰყავდა და, რომელსაც ერქვა მარიამი, რომელიც დაჯდა იესოს ფეხთით და ისმენდა მის სიტყვებს;

⁴⁰ხოლო მართა ბევრს ზრუნავდა, რომ მომსახურებოდა, და მიადგა და უთხრა: უფალო, არ ზრუნავ ჩემზე, რადგან ჩემმა დამ მარტო დამტოვა მე მსახურებისას. უთხარი მას, დამეხმაროს მე.

⁴¹და მიუგო და უთხრა მას იესომ: მართა, მართა, ზრუნავ და შფოთავ მრავლისთვის,

⁴²მაგრამ ერთია საჭირო; ხოლო მარიამმა კეთილი ნაწილი ამოირჩია, რომელიც არ წაერთმევა მას.