Read ახალი აღთქმა წიგნი ლუკასი 11 Bible Online

წიგნი ლუკასი 11 - ახალი აღთქმა bible

წიგნი ლუკასი 11

¹და იყო იგი ერთ ადგილას და ლოცულობდა; და როგორც კი დაამთავრა ლოცვა, უთხრა მას ერთმა თავისმა მოწაფემ: უფალო, გვასწავლე ჩვენ ლოცვა, როგორც იოანემ ასწავლა თავის მოწაფეებს.

²და უთხრა მათ: როცა ილოცებთ, თქვით: მამაო ჩვენო, რომელი ხარ ცათა შინა, წმიდა იყოს სახელი შენი; მოვიდეს სუფევა შენი, იყოს ნება შენი, როგორც ცაში, ასევე ქვეყანაზე;

³პური ჩვენი არსობისა მოგვეც ჩვენ ყოველდღე.

⁴და მოგვიტევე ჩვენ ჩვენი ცოდვები, რადგან ჩვენც მივუტევებთ ყველა ჩვენს მოვალეს; და ნუ შეგვიყვან ჩვენ განსაცდელში, არამედ გვიხსენ ჩვენ ბოროტისაგან.

⁵და უთხრა მათ: რომელ თქვენგანს ეყოლება მეგობარი და მივა მასთან შუაღამისას და ეტყვის მას: მეგობარო, მასესხე მე სამი პური,

⁶რადგან მეგობარი მოვიდა ჩემთან გზიდან და არაფერი მაქვს, რომ შევთავაზო მას.

⁷ისიც მიუგებს შინიდან და ეტყვის: ნუ მაწუხებ მე, რადგან კარი დაკეტილია და ჩემი ბავშვები ჩემთან არიან საწოლში; არ შემიძლია ავდგე და მოგცე შენ.

⁸გეუბნებით თქვენ: თუ ვერ შეძლებს ადგომას და მიცემას იმის გამოც, რომ მისი მეგობარია, თავს რომ მოაბეზრებს იგი, ადგება და მისცემს მას, რამდენიც სჭირდება.

⁹ხოლო მე გეუბნებით თქვენ: ითხოვეთ და მოგეცემათ თქვენ; ეძიეთ და იპოვით; აკაკუნეთ და გაგეღებათ თქვენ;

¹⁰რადგან ყველა, ვინც ითხოვს, იღებს და ვინც ეძიებს, პოულობს და ვინც აკაკუნებს, გაეღება.

¹¹რომელიმე თქვენგანი, მამა, თუ სთხოვს ძე პურს, განა ქვას მისცემს მას? და თუ თევზს სთხოვს, განა თევზის ნაცვლად გველს მისცემს მას?

¹²და თუ სთხოვს კვერცხს, განა მისცემს მას მორიელს?

¹³თუ თქვენ, უკეთურებმა, იცით კეთილი მისაცემის მიცემა თქვენი შვილებისთვის, რამდენად უფრო მამა ზეციდან მისცემს სულიწმიდას, ვინც სთხოვს მას?

¹⁴და განდევნა ეშმაკი ვიღაც კაცისგან, რომელიც იყო ყრუ. და იყო, როდესაც ეშმაკი გავიდა, ამეტყველდა ყრუ და უკვირდა ხალხს;

¹⁵ხოლო ზოგმა მათგანმა თქვა: ბელზებულით, ეშმაკთა მთავრით, დევნის ეშმაკებს.

¹⁶და სხვები სცდიდნენ და სასწაულს ითხოვდნენ ზეციდან მისგან;

¹⁷ხოლო მან იცოდა მათი ზრახვები და უთხრა მათ: ყოველი სამეფო, რომელიც თავის თავში გაიყო, მოოხრდება და სახლი სახლს დაეცემა.

¹⁸და თუ ეშმაკი თავის თავში გაიყო, როგორღა იდგება მისი სამეფო, რადგან ამბობთ ჩემზე, რომ ბელზებულით განვდევნი ეშმაკებს?

¹⁹და თუ მე ბელზებულით განვდევნი ეშმაკებს, თქვენი ძეები რითღა განდევნიან? ამიტომ ისინივე იქნებიან თქვენი მსაჯულები;

²⁰ხოლო თუ მე ღვთის თითით განვდევნი ეშმაკებს, მაშასადამე, მოიწია თქვენზე სასუფეველი ღვთისა.

²¹როცა ძლიერი, შეიარაღებული, იცავს საკუთარ ეზოს, მშვიდობით არის მისი ქონება;

²²ხოლო როცა მასზე ძლიერი თავს დაესხმება, სძლევს მას და წაართმევს მას იარაღს, რისი იმედიც ჰქონდა, და ნატაცებს გაანაწილებს.

²³ვინც არ არის ჩემთან, ჩემ წინააღმდეგ არის და ვინც არ შეკრებს ჩემთან, განაბნევს.

²⁴როცა არაწმინდა სული გადის კაცისგან, მოივლის უწყლო ადგილებს და ეძებს მოსვენებას და ვერ პოულობს და ამბობს: მივბრუნდები ჩემს სახლში, საიდანაც გამოვედი.

²⁵და მივა და იპოვის დაგვილს და შემკულს;

²⁶მაშინ წავა და თან მოიყვანს სხვა შვიდ სულს, თავისზე ბოროტს, და შევლენ და დამკვიდრდებიან იქ. და იქნება იმ კაცისთვის უკანასკნელი პირველზე უარესი.

²⁷და იყო, ვიდრე იგი ამას ამბობდა, ერთმა დედაკაცმა ხალხიდან აიმაღლა ხმა და უთხრა მას: ნეტარია მუცელი, რომელმაც გიტვირთა შენ, და ძუძუნი, რომელთაც წოვდი.

²⁸ხოლო მან თქვა: ნეტარია, ვინც ისმენს ღვთის სიტყვას და იცავს მას.

²⁹და როცა შეგროვდა ხალხი, დაიწყო საუბარი მათთან: ეს მოდგმა ბოროტი მოდგმაა, სასწაულს ეძიებს და სასწაული არ მიეცემა მას, გარდა იონა წინასწარმეტყველის სასწაულისა;

³⁰რადგან როგორც იყო იონა სასწაული ნინეველთათვის, ასე იქნება ძე კაცისაც ამ მოდგმისთვის.

³¹სამხრეთის დედოფალი აღდგება სამსჯავროზე ამ მოდგმის კაცებთან ერთად და განსჯის მათ, რადგან მოვიდა ქვეყნის კიდიდან სოლომონის სიბრძნის მოსასმენად, და აჰა, სოლომონზე მეტი არის აქ.

³²ნინეველი კაცები აღდგებიან სამსჯავროზე ამ მოდგმასთან ერთად და განსჯიან მას, რადგან შეინანეს იონას ქადაგებით, და აჰა, იონაზე მეტი არის აქ.

³³არავინ ანთებს სანთელს და დგამს დაფარულში, არც საწყაოს ქვეშ, არამედ სასანთლეზე, რათა შემსვლელები ხედავდნენ სინათლეს.

³⁴სანთელი სხეულისა არის თვალი. როცა თვალი შენი წრფელი იქნება, მთელი შენი სხეული ნათელი იქნება და, თუ თვალი შენი ბოროტი იქნება, მთელი შენი სხეულიც ბნელი იქნება.

³⁵დაუკვირდი, რომ ნათელი, რომელიც შენშია, ბნელი არ იყოს.

³⁶თუ მთელი შენი სხეული ნათელია და არა აქვს არც ერთი ბნელი ნაწილი, იქნება იგი ნათელი მთლიანად, ისე როგორც სანთელი ელვარებით განათებს შენ.

³⁷და როდესაც ამას ამბობდა, ევედრებოდა მას ერთი ფარისეველი, რომ პური ეჭამა მასთან; და შევიდა და დაჯდა.

³⁸ხოლო ფარისეველს გაუკვირდა, როცა დაინახა, რომ ჯერ არ დაიბანა, ვიდრე ისადილებდა.

³⁹უთხრა უფალმა მას: ახლა თქვენ ფარისევლები სასმისს ჯამს გარედან წმენდთ, ხოლო შინაგანი თქვენი სავსეა ნატაცებით და უკეთურებით.

⁴⁰უგუნურებო, განა ვინც შექმნა გარეგანი, შინაგანიც მანვე არ შექმნა?

⁴¹ამიტომ რაც გაქვთ, გაეცით მოწყალებისთვის და ყველაფერი წმინდა იქნება თქვენთვის.

⁴²მაგრამ ვაი თქვენ, ფარისევლებო, რადგან იხდით პიტნის, ტარხუნის და ყველა მხლის მეათედს და თავს არიდებთ სამართალს და ღვთის სიყვარულს. ამის გაკეთება გმართებდათ და არც იმის დატოვება.

⁴³ვაი თქვენ, ფარისევლებო, რადგან გიყვართ წინ დასხდომა შესაკრებლებში და მისალმება მოედნებზე.

⁴⁴ვაი თქვენ, მწიგნობრებო და ფარისევლებო თვალთმაქცნო, რადგან ხართ როგორც უჩინარი საფლავები და ადამიანები ზედ დადიან და არ იციან.

⁴⁵და მიუგო ერთმა სჯულისმოძღვარმა და უთხრა მას: მოძღვარო, მაგას რომ ამბობ, ჩვენც გვაგინებ.

⁴⁶ხოლო მან უთხრა: თქვენც სჯულისმოძღვრებს, ვაი, რადგან ჰკიდებთ ადამიანებს ტვირთს, ძნელად სატვირთველს, და თავად ერთი თითითაც არ ეხებით ტვირთს.

⁴⁷ვაი თქვენ, რადგან აშენებთ წინასწარმეტყველთა საფლავებს, ხოლო თქვენმა მამებმა დახოცეს ისინი.

⁴⁸ამიტომ ემოწმებით და ეთანხმებით თქვენი მამების საქმეებს, რადგან მათ დახოცეს ისინი, ხოლო თქვენ აშენებთ მათ საფლავებს.

⁴⁹ამის გამო ღვთის სიბრძნემაც თქვა: გავუგზავნი მათ წინასწარმეტყველებს და მოციქულებს და ზოგ მათგანს მოკლავენ და განდევნიან,

⁵⁰რათა მოეკითხოს სისხლი ყველა წინასწარმეტყველისა, დათხეული ქვეყნის დასაბამიდან, ამ მოდგმას,

⁵¹სისხლიდან აბელისა სისხლამდე ზაქარიასი, რომელიც მოკლეს სამსხვერპლოსა და ტაძარს შორის. ჰო, გეუბნებით თქვენ, მოეკითხება ამ მოდგმას.

⁵²ვაი თქვენ, სჯულისმოძღვარნო, რადგან მალავთ ცოდნის გასაღებს; თქვენ არ შედიხართ და შემსვლელებსაც აბრკოლებთ.

⁵³და როდესაც იგი ამას ეუბნებოდა მათ მთელი ერის წინაშე, დაუწყეს მწიგნობრებმა და ფარისევლებმა ძლიერ შევიწროება და ეკითხებოდნენ მას ბევრ რამეს;

⁵⁴და ჩასაფრებულები იყვნენ, რომ ეპოვათ რაიმე მისი ნათქვამიდან, რათა დაესმინათ იგი.