Read ახალი აღთქმა წიგნი ლუკასი 13 Bible Online

წიგნი ლუკასი 13 - ახალი აღთქმა bible

წიგნი ლუკასი 13

¹მივიდა ზოგიერთი იმ დროს და აუწყა მას იმ გალილეველთა შესახებ, რომელთა სისხლიც პილატემ შეურია მათ მსხვერპლს.

²და მიუგო იესომ და უთხრა მათ: გგონიათ, რომ ეს გალილეველები ყველა გალილეველზე უფრო ცოდვილნი იყვნენ, რადგან ასე ევნოთ?

³არა, — გეუბნებით თქვენ, — მაგრამ თუ არ შეინანებთ, ყველა ამგვარადვე დაიღუპებით.

⁴ან ის თვრამეტნი, რომელთაც დაეცათ გოდოლი სილოამში და დახოცა ისინი, გგონიათ, რომ ისინი ყველა იმ კაცზე ცოდვილნი იყვნენ, ვინც მკვიდრობს იერუსალიმში?

⁵არა, — გეუბნებით თქვენ, — მაგრამ თუ არ შეინანებთ, ყველა ასევე დაიღუპებით.

⁶და ეუბნებოდა ამ იგავს: ლეღვი ჰქონდა ვიღაცას დარგული თავის ვენახში და მივიდა და ეძებდა ნაყოფს მასზე და ვერ იპოვა

⁷და უთხრა მევენახეს: აჰა, სამი წელია, რაც მოვდივარ და ვეძებ ნაყოფს ამ ლეღვზე და ვერ ვპოულობ, მოჭერი იგი, რისთვისღა აცდენს მიწას?

⁸ხოლო მან მიუგო და უთხრა მას: ბატონო, დატოვე იგი ამ წელსაც, ვიდრე არ მოვუთოხნი მას გარშემო და არ დავუყრი ნაკელს,

⁹იქნებ გამოიღოს ნაყოფი, ხოლო თუ არა, მერე მოჭერი იგი.

¹⁰და ასწავლიდა იესო ერთ შესაკრებელში შაბათს.

¹¹და აჰა, დედაკაცი, რომელთანაც უძლურების სული იყო თვრამეტი წელი; და იყო მოხრილი და არ შეეძლო გამართვა სრულიად.

¹²დაინახა იგი იესომ, მოუხმო და უთხრა მას: დედაკაცო, განთავისუფლებული ხარ შენი უძლურებისგან.

¹³და დაადო მას ხელები; და მყისვე გაიმართა და ადიდებდა ღმერთს.

¹⁴და უთხრა შესაკრებლის მთავარმა რისხვით, რადგან შაბათს განკურნა იესომ, და ეუბნებოდა ხალხს: ექვსი დღე არის, როცა მართებულია საქმიანობა; მაშინ მოდით და განიკურნეთ და არა შაბათ დღეს.

¹⁵მიუგო მას იესომ და უთხრა: თვალთმაქცო, თითოეული თქვენგანი შაბათს არ ხსნის თავის ხარს ან ვირს ბაგიდან, არ მიჰყავს და არ ასმევს მას?

¹⁶ხოლო ეს აბრაამის ასული შეკრა ეშმაკმა, აჰა, უკვე თვრამეტი წელია; არ იყო მართებული, გამეხსნა ამ საკვრელთაგან შაბათ დღეს?

¹⁷და როცა ამას ამბობდა იგი, რცხვენოდა ყველა მის მოწინააღმდეგეს; და მთელ ხალხს უხაროდა ყველა იმ დიდებულ საქმეთა გამო, რომლებიც აღესრულებოდა მის მიერ.

¹⁸და ამბობდა: რას ვამსგავსო სასუფეველი ღვთისა და რისი მსგავსია იგი?

¹⁹მსგავსია მდოგვის მარცვლისა, რომელიც აიღო კაცმა და დათესა თავის ბაღში; და გაიზარდა და იქცა იგი ხედ და ცის ფრინველებმა დაიბუდეს მის რტოებში.

²⁰და კვლავ თქვა: რას ვამსგავსო სასუფეველი ღვთისა?

²¹მსგავსია საფუვრისა, რომელიც აიღო დედაკაცმა და შეურია სამ საწყაო ფქვილს, ვიდრე არ აფუვდა მთლიანად.

²²და დადიოდა ქალაქებსა და სოფლებში და ასწავლიდა და მიემართებოდა იერუსალიმისკენ.

²³და უთხრა მას ვიღაცამ: უფალო, ნუთუ ცოტანი არიან, ვინც ცხონდებიან? ხოლო მან უთხრა მათ:

²⁴იღვაწეთ, რომ შეხვიდეთ ვიწრო კარით, რადგან გეუბნებით თქვენ: მრავალნი ეძიებენ, რომ შევიდნენ, და ვერ შეძლებენ.

²⁵როცა ადგება სახლის პატრონი და დაკეტავს კარს, გარეთ იდგებით და დაიწყებთ კაკუნს კარზე და იტყვით: ბატონო, ბატონო, გაგვიღე ჩვენ. და მოგიგებთ და გეტყვით თქვენ: არ ვიცი, თქვენ საიდან ხართ.

²⁶მაშინ დაიწყებთ თქმას: ვჭამდით შენ წინაშე და ვსვამდით და ჩვენს მოედნებზე გვასწავლიდი.

²⁷და გეტყვით: გეუბნებით თქვენ, არ ვიცი, თქვენ საიდან ხართ, გამშორდით მე ყველა უსამართლობის მოქმედი.

²⁸იქ იქნება ტირილი და კბილთა ღრჭენა, როცა იხილავთ აბრაამს, ისააკს და იაკობს და ყველა წინასწარმეტყველს ღვთის სასუფეველში და თქვენს თავს გამოყრილს გარეთ;

²⁹და მოვლენ აღმოსავლეთიდან და დასავლეთიდან, ჩრდილოეთიდან და სამხრეთიდან და ინახით დასხდებიან ღვთის სასუფეველში.

³⁰და აჰა, არიან უკანასკნელნი, რომლებიც იქნებიან პირველნი, და არიან პირველნი, რომლებიც იქნებიან უკანასკნელნი.

³¹იმ დღეს მოვიდნენ ვიღაც ფარისევლები და ეუბნებოდნენ მას: გადი და წადი აქედან, რადგან ჰეროდე გეძებს შენ მოსაკლავად.

³²და უთხრა მათ: წადით და უთხარით ამ მელას: აჰა, განვდევნი ეშმაკებს და კურნებას აღვასრულებ დღეს და ხვალ და მესამე დღეს აღვესრულები;

³³მაგრამ დღეს და ხვალ და ზეგ უნდა ვიარო, რადგან შეუძლებელია წინასწარმეტყველის დაღუპვა იერუსალიმის გარეთ.

³⁴იერუსალიმო, იერუსალიმო, რომელმაც დახოცე წინასწარმეტყველნი და ჩაქოლე შენთან მოვლინებულნი! რამდენჯერ მინდოდა შეკრება შენი შვილებისა, როგორც ფრინველს თავისი მართვეებისა ფრთების ქვეშ, და არ ისურვეთ.

³⁵აჰა, გრჩებათ თქვენ სახლი თქვენი ოხრად. გეუბნებით თქვენ: ვეღარ მიხილავთ მე ამიერიდან, ვიდრე არ იტყვით: კურთხეულია მომავალი უფლის სახელით (ფს.117,26).