Read ახალი აღთქმა წიგნი ლუკასი 15 Bible Online

წიგნი ლუკასი 15 - ახალი აღთქმა bible

წიგნი ლუკასი 15

¹და მიუახლოვდნენ მას მეზვერეები და ცოდვილები, რათა მოესმინათ მისთვის.

²და დრტვინავდნენ ფარისევლები და მწიგნობრები და ამბობდნენ: ეს ცოდვილებს იწყნარებს და მათთან ერთად ჭამს.

³და უთხრა მათ ეს იგავი და თქვა:

⁴თქვენგან რომელიმე კაცს რომ ჰყავდეს ასი ცხვარი და დაეკარგოს ერთი მათგანი, განა არ დატოვებს ოთხმოცდაცხრამეტს უდაბნოში და არ წავა იმ დაკარგულისთვის, ვიდრე არ იპოვის მას?

⁵და როცა იპოვის, დაისვამს თავის მხრებზე გახარებული;

⁶და მივა სახლში და დაუძახებს მეგობრებს და მეზობლებს და ეტყვის მათ: გიხაროდეთ ჩემთან ერთად, რადგან ვიპოვე ჩემი ცხვარი, დაკარგული.

⁷გეუბნებით თქვენ: ასევე იქნება სიხარული ცაში ერთი ცოდვილის გამო, რომელიც შეინანებს, ვიდრე იმ ოთხმოცდაცხრამეტი მართლის გამო, რომელთაც არ სჭირდებათ სინანული;

⁸ან რომელი დედაკაცი, რომელსაც აქვს ათი დრაქმა და დაკარგავს ერთს, არ აანთებს სანთელს და არ დაგვის სახლს და არ მოძებნის გულდასმით, ვიდრე არ იპოვის მას?

⁹და როცა იპოვის, დაუძახებს მეგობრებს და მეზობლებს და ეტყვის: გიხაროდეთ ჩემთან ერთად, რადგან ვიპოვე დრაქმა, რომელიც დავკარგე.

¹⁰ასევე, გეუბნებით თქვენ, იქნება სიხარული ღვთის ანგელოზთა წინაშე ერთი ცოდვილის გამო, რომელიც შეინანებს.

¹¹და თქვა: ვიღაც კაცს ჰყავდა ორი ძე.

¹²და უთხრა უმცროსმა თავის მამას: მამა, მომეცი მე კუთვნილი წილი ქონებისა. და გაუყო მათ საცხოვრებელი.

¹³არცთუ მრავალი დღის შემდეგ შეაგროვა ყველაფერი უმცროსმა ძემ და წავიდა შორეულ ქვეყანაში და იქ გაფლანგა თავისი ქონება, რადგან ცხოვრობდა უწესოდ.

¹⁴ხოლო როცა დახარჯა ყველაფერი, იყო ძლიერი შიმშილი იმ ქვეყანაში და შემოაკლდა მას.

¹⁵და მივიდა და შეეკრა იმ ქვეყნის ერთ მოქალაქეს, ხოლო მან გაუშვა იგი თავის მინდვრებში ღორების სამწყემსავად.

¹⁶და ეწადა გაეძღო მუცელი რკოთი, რომელსაც ჭამდნენ ღორები, და არავინ აძლევდა მას.

¹⁷და გონს მოეგო და თქვა: მამაჩემის რამდენ დაქირავებულს უხვად აქვს პური, ხოლო მე აქ შიმშილით ვკვდები;

¹⁸ავდგები და წავალ მამაჩემთან და ვეტყვი მას: მამაო, ვცოდე ცის მიმართ და შენ წინაშე

¹⁹და აღარა ვარ ღირსი, ვიწოდებოდე შენს ძედ, არამედ მამყოფე მე, როგორც ერთი დაქირავებულთაგანი.

²⁰და ადგა და წამოვიდა თავის მამასთან. და როცა ჯერ კიდევ შორს იყო, დაინახა იგი თავისმა მამამ და შეებრალა და გაიქცა და დაემხო მას ქედზე და ეამბორა მას.

²¹და უთხრა მას ძემ: მამაო, ვცოდე ცის მიმართ და შენ წინაშე და აღარა ვარ ღირსი, ვიწოდებოდე შენს ძედ.

²²და უთხრა მამამ თავის მონებს: გამოიტანეთ სამოსელი პირველი და შემოსეთ იგი და წამოაცვით მას ბეჭედი ხელზე და ხამლი ფეხებზე.

²³და მოიყვანეთ ნასუქი ხბო, დაკალით და ვჭამოთ და გავიხაროთ,

²⁴რადგან ეს ჩემი ძე მკვდარი იყო და გაცოცხლდა, დაკარგული იყო და გამოჩნდა; – და დაიწყეს მხიარულება.

²⁵და იყო მისი უფროსი ძე ველად. და როგორც კი მოვიდა და მოუახლოვდა სახლს, გაიგონა ხმა სიმღერისა და ფერხულისა,

²⁶და მოუხმო ერთ მსახურთაგანს და ეკითხებოდა: რა არის ეს?

²⁷ხოლო მან უთხრა მას: შენი ძმა მოვიდა და დაკლა მამაშენმა ნასუქი ხბო, რადგან ჯანმრთელი დაბრუნდა იგი.

²⁸და განრისხდა და არ მოისურვა შესვლა; ხოლო მამა მისი გამოვიდა და ევედრებოდა მას.

²⁹და მან მიუგო და უთხრა თავის მამას: აჰა, ამდენი წელია გემსახურები შენ და არასდროს გადავსულვარ შენს მცნებას და ჩემთვის არასდროს მოგიცია თიკანი, რომ ჩემს მეგობრებთან ერთად გამეხარა;

³⁰ხოლო როცა ეს შენი ძე მოვიდა, რომელმაც შეჭამა შენი საცხოვრებელი მეძავებთან, დაუკალი მას ნასუქი ხბო.

³¹და მან უთხრა მას: შვილო, შენ ყოველთვის ჩემთან ხარ და ჩემი ყველაფერი შენია;

³²ხოლო ახლა მხიარულება და სიხარული გვმართებს, რადგან ეს შენი ძმა მკვდარი იყო და გაცოცხლდა, დაკარგული იყო და გამოჩნდა.