Read ახალი აღთქმა წიგნი ლუკასი 17 Bible Online

წიგნი ლუკასი 17 - ახალი აღთქმა bible

წიგნი ლუკასი 17

¹და უთხრა იესომ თავის მოწაფეებს: შეუძლებელია, საცდური არ მოვიდეს, მაგრამ ვაი იმას, ვისგანაც მოდის.

²უმჯობესია მისთვის, წისქვილის ქვა მოაბან მას ქედზე და ჩააგდონ ზღვაში, ვიდრე დააბრკოლოს ერთი ამ მცირეთაგანი.

³გაუფრთხილდით თქვენს თავს. თუ შეგცოდოს შენმა ძმამ, გაკიცხე იგი და, თუ შეინანოს, მიუტევე მას.

⁴და თუ დღეში შვიდგზის შეგცოდოს შენ და შვიდგზის მობრუნდეს და გითხრას: ვნანობ, — მიუტევე მას.

⁵და უთხრეს მოციქულებმა უფალს: შეგვმატე ჩვენ რწმენა.

⁶და უთხრა მათ უფალმა: თუ გექნებათ რწმენა მდოგვის მარცვლისოდენა და ეტყვით ამ თუთის ხეს: აღმოიფხვერი და დაინერგე ზღვაში, — დაგემორჩილებათ თქვენ.

⁷რომელ თქვენგანს ეყოლება მონა, მხვნელი ან მწყემსი, რომელსაც მინდვრიდან მოსულს მაშინვე ეტყვის: მოდი და დაჯექი?

⁸არამედ არ ეტყვის მას: მომიმზადე რამე, რომ ვივახშმო, და შემოირტყი სარტყელი და მემსახურე მე, ვიდრე ვჭამ და ვსვამ, და ამის შემდეგ ჭამე და სვი შენც?

⁹განა იქნება მადლიერი იმ მონისა, რომ შეასრულა ნაბრძანები? არა მგონია.

¹⁰ასევე თქვენც, როცა შეასრულებთ ყველაფერს, თქვენთვის ნაბრძანებს, თქვით: ურგები მონები ვართ, რაც გვევალებოდა, გაგვეკეთებინა, გავაკეთეთ.

¹¹და იყო, როცა მიდიოდა იერუსალიმში, მან გაიარა სამარიასა და გალილეას შორის.

¹²და როცა შევიდა იგი რომელიღაც დაბაში, მიეგება მას ათი კეთროვანი კაცი, რომლებიც დადგნენ მოშორებით.

¹³და მათ აიმაღლეს ხმა და ამბობდნენ: იესო მოძღვარო, შეგვიწყალე ჩვენ.

¹⁴და დაინახა და უთხრა მათ: წადით და უჩვენეთ თქვენი თავი მღვდლებს. და იყო, როცა წავიდნენ ისინი, განიწმინდნენ.

¹⁵ხოლო ერთმა მათგანმა ნახა, რომ განიკურნა, მობრუნდა და დიდი ხმით ადიდებდა ღმერთს,

¹⁶და დავარდა პირქვე მის ფეხებთან და მადლობდა მას; და იგი იყო სამარიელი.

¹⁷და მიუგო იესომ და უთხრა: განა ათივე არ განიწმინდა? და ცხრანი სად არიან?

¹⁸არც ერთი არ აღმოჩნდა, გარდა ამ უცხოტომელისა, რომ მობრუნებულიყო და ედიდებინა ღმერთი?

¹⁹და უთხრა მას: ადექი და წადი, შენმა რწმენამ გიხსნა შენ.

²⁰და ჰკითხეს ფარისევლებმა: როდის მოვა სასუფეველი ღვთისა? მიუგო იესომ და უთხრა მათ: არ მოვა სასუფეველი ღვთისა ხილულად.

²¹არც იტყვიან: აჰა, აქ არის, ან იქ, რადგან, აჰა, სასუფეველი ღვთისა თქვენშია.

²²და უთხრა მოწაფეებს: მოვა დღეები, როცა მოისურვებთ, იხილოთ ერთი დღე ძისა კაცისა, და ვერ იხილავთ.

²³და გეტყვიან თქვენ: აჰა, აქ არის, ან: აჰა, იქ, — ნუ გახვალთ, ნურც გაჰყვებით;

²⁴რადგან როგორც ელვა ელავს ცისქვეშეთიდან ცისქვეშეთამდე და ბრწყინავს, ასე იქნება ძე კაცისა თავის დღეს.

²⁵მაგრამ ჯერ მართებს მას მრავალი ვნება და შეურაცხყოფა ამ მოდგმისგან.

²⁶და როგორც იყო ნოეს დღეებში, ისე იქნება ძისა კაცისას დღეებშიც:

²⁷ჭამდნენ, სვამდნენ, ქორწინდებოდნენ, თხოვდებოდნენ იმ დღემდე, ვიდრე არ შევიდა ნოე კიდობანში, და მოვიდა წარღვნა და ამოწყვიტა ყველა.

²⁸ისევე როგორც იყო ლოთის დღეებში: ჭამდნენ, სვამდნენ, ყიდულობდნენ, ყიდდნენ, რგავდნენ, აშენებდნენ,

²⁹ხოლო რომელ დღესაც გავიდა ლოთი სოდომიდან, აწვიმა ცეცხლი და გოგირდი ზეციდან და ამოწყვიტა ყველა;

³⁰ისევე იქნება იმ დღესაც, როცა ძე კაცისა განცხადდება.

³¹იმ დღეს ვინც იქნება ერდოზე და მისი ქონება — სახლში, ნუ ჩამოვა მის ასაღებად და ველზე მყოფი ასევე ნუ მობრუნდება უკან.

³²გაიხსენეთ ლოთის ცოლი.

³³ვინც ცდილობს თავისი სულის გადარჩენას, წარწყმედს მას, ხოლო ვინც წარწყმედს, აცოცხლებს მას.

³⁴გეუბნებით თქვენ: იმ ღამეს ორნი იქნებიან ერთ საწოლში: ერთს წაიყვანენ და მეორეს დატოვებენ;

³⁵ორნი იქნებიან, რომლებიც დაფქვავენ ერთად: ერთს წაიყვანენ, ხოლო მეორეს დატოვებენ;

³⁶ორნი იქნებიან ველზე, ერთს წაიყვანენ, ხოლო მეორეს დატოვებენ.

³⁷და მიუგეს და უთხრეს მას: სად, უფალო? ხოლო მან უთხრა მათ: სადაც იქნება ხორცი, იქ შეიკრიბებიან ორბებიც.