Read ახალი აღთქმა წიგნი ლუკასი 19 Bible Online

წიგნი ლუკასი 19 - ახალი აღთქმა bible

წიგნი ლუკასი 19

¹და შევიდა და გაიარა იერიქო.

²და აჰა, ვიღაც კაცი, სახელად ზაქე, და იგი იყო მეზვერეთა მთავარი და იყო მდიდარი

³და ცდილობდა ეხილა, რომელი იყო იესო, და არ შეეძლო დანახვა ხალხიდან, რადგან დაბალი იყო.

⁴და გაიქცა წინ და ავიდა ლეღვის ხეზე, რათა დაენახა იგი, რადგან იქ უნდა გაევლო.

⁵და როგორც კი მივიდა იმ ადგილზე, ახედა იესომ და უთხრა მას: ზაქე, იჩქარე და ჩამოდი, რადგან დღეს შენს სახლში უნდა დავრჩე.

⁶და იჩქარა და ჩამოვიდა და მიიღო იგი სიხარულით.

⁷და დაინახა ყველამ და დრტვინავდნენ და ამბობდნენ: ცოდვილ კაცთან შევიდა გასაჩერებლად.

⁸ადგა ზაქე და უთხრა უფალს: აჰა, უფალო, ჩემი ქონების ნახევარს გლახაკებს მივცემ და ვისაც რამეში ცილი დავწამე, მივაგებ ოთხმაგს.

⁹და უთხრა მას იესომ: დღეს მოხდა გამოხსნა ამ სახლისა, რადგან ესეც აბრაამის ძე არის,

¹⁰რადგან მოვიდა ძე კაცისა მოსაძიებლად და გამოსახსნელად წარწყმედილისა.

¹¹და როდესაც ისმენდნენ ისინი ამას, დამატებით თქვა იგავი იმის გამო, რომ ახლოს იყო იგი იერუსალიმთან, და ეგონათ მათ, რომ მაშინვე უნდა გამოჩენილიყო სასუფეველი ღვთისა,

¹²და უთხრა: ვიღაც კეთილშობილი კაცი წავიდა შორეულ ქვეყანაში, რათა მიეღო მეფობა და დაბრუნებულიყო.

¹³და მოუხმო თავის ათ მონას და მისცა მათ ათი მნა და უთხრა მათ: ივაჭრეთ, ვიდრე მოვალ.

¹⁴ხოლო მის მოქალაქეებს სძულდათ იგი და გაგზავნეს მოციქულები მის კვალდაკვალ და უთხრეს: არ გვინდა, რომ მაგან იმეფოს ჩვენზე.

¹⁵და იყო, როცა დაბრუნდა იგი, მიიღო რა მეფობა, ბრძანა, მოეხმოთ მასთან ის მონები, რომლებსაც მისცა ვერცხლი, რათა გაეგო, რა ივაჭრეს.

¹⁶და მოვიდა პირველი და უთხრა: ბატონო, შენს მნას ათი მნა შეემატა.

¹⁷და უთხრა მას: კარგი, კეთილო მონავ, რადგან მცირედზე სარწმუნო იყავი, გექნება შენ ხელმწიფება ათ ქალაქზე.

¹⁸და მოვიდა მეორე და უთხრა: ბატონო, შენმა მნამ მოიგო ხუთი მნა.

¹⁹და უთხრა მასაც შენც დაგადგენ ხუთ ქალაქზე.

²⁰და მესამე მოვიდა და უთხრა: ბატონო, აჰა, შენი მნა, რომელიც მქონდა შენახული ტილოში,

²¹რადგან შემეშინდა შენი, ვინაიდან კაცი ხარ სასტიკი, იღებ, რაც არ დაგიდია, და იმკი, რაც არ დაგითესავს.

²²და უთხრა მას: შენი პირით განგსჯი შენ, ბოროტო მონავ; იცოდი, რომ მე კაცი ვარ სასტიკი, ვიღებ, რაც არ დამიდია, და ვიმკი, რაც არ დამითესავს,

²³და რატომ არ დადე ჩემი ვერცხლი სავაჭროდ? და მე, როცა მოვიდოდი, მონაგებითურთ ავიღებდი მას.

²⁴და უთხრა წინ მდგომებს: წაართვით მაგას მნა და მიეცით, ვისაც ათი მნა აქვს.

²⁵და უთხრეს მას: ბატონო, აქვს ათი მნა.

²⁶და გეუბნებით თქვენ: ყველას, ვისაც აქვს, მიეცემა, ხოლო ვისაც არა აქვს, რაც აქვს, წაერთმევა მას;

²⁷ხოლო ის ჩემი მტრები, რომლებსაც არ უნდათ, რომ მე ვიმეფო მათზე, მომგვარეთ აქ და დახოცეთ ჩემ წინ.

²⁸და ეს რომ თქვა, წავიდა წინ, ადიოდა რა იერუსალიმში.

²⁹და იყო, როცა მიუახლოვდა ბეთბაგეს და ბეთანიას, მთასთან, რომელსაც ეწოდება ზეთისხილისა, გაგზავნა ორი მოწაფე

³⁰და უთხრა: წადით მოპირდაპირე დაბაში და რომ შეხვალთ, იპოვით დაბმულ კვიცს, რომელზეც კაცთაგან არავინ არასდროს მჯდარა, ახსენით იგი და მომიყვანეთ.

³¹და თუ ვინმე გკითხავთ თქვენ: რატომ ახსენით? — ასე უთხარით: უფალს სჭირდება იგი.

³²და როცა წავიდნენ, რომლებიც გაგზავნა, იპოვეს ისე, როგორც უთხრა მათ.

³³ხოლო როდესაც ხსნიდნენ ისინი კვიცს, უთხრეს მისმა პატრონებმა მათ: რად ხსნით კვიცს?

³⁴და მათ უთხრეს: უფალს სჭირდება იგი.

³⁵და მიიყვანეს იგი იესოსთან და დააგეს მათ სამოსი კვიცზე და შესვეს იესო.

³⁶და როდესაც შედიოდა იგი, უფენდნენ თავის სამოსს გზაზე.

³⁷და როცა მიუახლოვდნენ ზეთისხილის მთის ფერდობს, დაიწყო მოწაფეთა მთელმა სიმრავლემ დიდი ხმით სიხარულით ქება ღვთისა ყველა იმ ძალის გამო, რაც იხილეს,

³⁸და ამბობდნენ: კურთხეულია მომავალი მეუფე უფლის სახელით (ფს.117,26)! მშვიდობა ცათა შინა და დიდება მაღალთა შინა!

³⁹და ზოგიერთმა ფარისეველმა ხალხიდან უთხრა მას: მოძღვარო, გაკიცხე შენი მოწაფეები.

⁴⁰ხოლო იესომ მიუგო და უთხრა: გეუბნებით თქვენ: ესენი რომ დადუმდნენ, ქვები იღაღადებენ.

⁴¹და როდესაც მიუახლოვდა, იხილა ქალაქი და ტიროდა მის გამო

⁴²და ამბობდა: ნეტავი გცოდნოდა შენც ამ დღეს, რა მოგიტანს მშვიდობას, ხოლო ახლა დაფარულია შენს თვალთაგან;

⁴³რადგან მოვა დღეები შენთვის და შემოგავლებენ შენი მტრები სანგრებს და გარშემოგერტყმებიან შენ და შეგავიწროვებენ შენ

⁴⁴და გაგანადგურებენ შენ და შენს შვილებს შენში და არ დატოვებენ ქვას ქვაზე შენში, რადგან არ გულისხმაყავი ჟამი შენი მოხედვისა.

⁴⁵და შევიდა ტაძარში და დაიწყო გამოყრა მათი, ვინც ყიდდა და ყიდულობდა,

⁴⁶და უთხრა მათ: წერია: იყოს სახლი ჩემი სახლი სალოცავი, ხოლო თქვენ იგი აქციეთ ავაზაკთა გამოქვაბულად (ეს.56,7; იერ.7,11).

⁴⁷და იყო იქ და ასწავლიდა ყოველდღე ტაძარში, ხოლო მღვდელმთავრები და მწიგნობრები და ერისმთავრები ეძიებდნენ, რომ დაეღუპათ იგი,

⁴⁸და ვერ პოულობდნენ, რა ექნათ მისთვის, რადგან მთელი ხალხი განუშორებლად უსმენდა მას.