Read ახალი აღთქმა წიგნი ლუკასი 23 Bible Online

წიგნი ლუკასი 23 - ახალი აღთქმა bible

წიგნი ლუკასი 23

¹და ადგა მთელი მათი სიმრავლე და მიიყვანეს იგი პილატესთან.

²და დაუწყეს მას ბრალის დადება და ამბობდნენ: ვნახეთ ეს, რომ აცდუნებდა ჩვენს მოდგმას და უშლიდა, ხარკი მიეცათ კეისრისთვის, და ამბობდა, რომ თვითონ არის ქრისტე მეფე.

³ხოლო პილატემ ჰკითხა მას და უთხრა: შენა ხარ მეფე იუდეველთა? და მან მიუგო და უთხრა მას: შენ ამბობ.

⁴და პილატემ უთხრა მღვდელმთავრებს და ხალხს: ვერავითარი ბრალი ვერ ვპოვე ამ კაცში.

⁵ხოლო ისინი დაჟინებით ამბობდნენ: აქეზებს ერს და ასწავლის მთელ ჰურიასტანს, დაწყებული გალილეიდან აქამდე.

⁶ხოლო პილატემ, როცა გაიგონა გალილეა, ჰკითხა მათ: განა გალილეიდან არის ეს კაცი?

⁷და მიხვდა, რომ ჰეროდეს სამფლობელოდან არის, და გაგზავნა იგი ჰეროდესთან, რადგან იყო ისიც იერუსალიმში იმ დღეებში;

⁸ხოლო ჰეროდემ ნახა რა იესო, გაიხარა ძლიერ, რადგან დიდი ხანია, უნდოდა მისი ნახვა, ვინაიდან ესმოდა მის შესახებ და იმედი ჰქონდა, რომ იხილავდა რაიმე სასწაულს, მის მიერ აღსრულებულს;

⁹და ეკითხებოდა მას ბევრს, ხოლო იგი არაფერს მიუგებდა მას.

¹⁰და იდგნენ მღვდელმთავრები და მწიგნობრები და თავგამოდებით ბრალს სდებდნენ მას.

¹¹და დაამცირა იგი ჰეროდემ თავის ჯარისკაცებთან ერთად და დასცინა და შემოსა იგი ბრწყინვალე სამოსით და გაუგზავნა იგი პილატეს.

¹²და გახდნენ ერთმანეთის მეგობრები პილატე და ჰეროდე იმ დღეს, რადგან მანამდე მტრობა იყო მათ შორის.

¹³ხოლო პილატემ მოუხმო მღვდელმთავრებს და მთავრებს და ერს

¹⁴და უთხრა მათ: მომიყვანეთ მე ეს კაცი, როგორც მაცდუნებელი ერისა და, აჰა, მე თქვენ წინაშე დავკითხე და ვერ ვპოვე ამ კაცში ვერავითარი ბრალი, რაშიც ბრალს სდებდით მას,

¹⁵ვერც ჰეროდემ, რადგან გავუგზავნე იგი მას; და აჰა, არაფერი ღირსი სიკვდილისა არ გაუკეთებია მას,

¹⁶დავსჯი მას და გავათავისუფლებ, —

¹⁷რადგან აუცილებლად უნდა გაეთავისუფლებინა მათთვის დღესასწაულზე ერთი.

¹⁸და შეჰყვირა მთელმა სიმრავლემ და ამბობდა: სიკვდილი მაგას და გაგვითავისუფლე ჩვენ ბარაბა! —

¹⁹რომელიც ქალაქში მომხდარი რაღაც ამბოხებისთვის და მკვლელობისთვის იყო ჩაგდებული საპყრობილეში.

²⁰კვლავ მოუხმო მათ პილატემ და უნდოდა იესოს განთავისუფლება;

²¹ხოლო ისინი ყვიროდნენ და ამბობდნენ: ჯვარს აცვი, ჯვარს აცვი იგი!

²²და მან მესამედ უთხრა მათ: რა ბოროტება ჩაიდინა ამან? ვერავითარი სასიკვდილო ბრალი ვერ ვპოვე მასში; დავსჯი მას და გავათავისუფლებ.

²³ხოლო ისინი უტევდნენ და დიდი ხმით მოითხოვდნენ, ჯვარს ეცვათ იგი; და ძლიერდებოდა მათი და მღვდელმთავრების ხმები.

²⁴და პილატემ გადაწყვიტა, აესრულებინა მათი თხოვნა,

²⁵და გაუთავისუფლა მათ ბარაბა, ამბოხებისა და მკვლელობისათვის ჩაგდებული საპყრობილეში, რომელსაც ითხოვდნენ, ხოლო იესო გადასცა მათ ნებას.

²⁶და როგორც კი წაიყვანეს იგი, შეიპყრეს ვიღაც სიმონ კვირინელი, მომავალი მინდვრიდან, და დაადეს მას ჯვარი, რომ წაეღო და გაჰყოლოდა იესოს უკან.

²⁷და მისდევდა მას სიმრავლე ერისა და დედაკაცებისა, რომლებიც გლოვობდნენ და გოდებდნენ მასზე.

²⁸მიუბრუნდა მათ იესო და უთხრა: იერუსალიმის ასულნო, ნუ ტირით ჩემზე, არამედ თქვენს თავზე იტირეთ და თქვენს შვილებზე,

²⁹რადგან, აჰა, მოვა დღეები, როცა იტყვიან: ნეტარნი არიან ბერწნი და მუცელნი, რომელთაც არ უშვიათ, და ძუძუნი, რომელთაც არ გაუზრდიათ.

³⁰მაშინ დაუწყებენ თქმას მთებს: დაგვეცით ჩვენ, და ბორცვებს: დაგვფარეთ ჩვენ;

³¹რადგან თუ ნედლ ხეს ამას უკეთებენ, ხმელს რაღა დაემართება?

³²და მოჰყავდათ სხვა ორი ბოროტმოქმედიც, მასთან ერთად რომ მოეკლათ.

³³და როდესაც მივიდნენ ადგილზე, რომელსაც ჰქვია თხემი, იქ ჯვარს აცვეს იგი და ბოროტმოქმედები მასთან ერთად, ერთი — მარჯვნივ და ერთი — მარცხნივ;

³⁴ხოლო იესო ამბობდა: მამაო, მიუტევე მაგათ, რადგან არ იციან, რას აკეთებენ. და როცა იყოფდნენ მის სამოსს, იყარეს წილი.

³⁵და იდგა ერი და უყურებდა და დასცინოდნენ მთავრებიც მათთან ერთად და ამბობდნენ: სხვები იხსნა, იხსნას თავისი თავიც, თუ ეგ არის ქრისტე, რჩეული ღვთისა.

³⁶და შეურაცხყოფდნენ მას ჯარისკაცებიც და მიდიოდნენ და ძმარი მიჰქონდათ მისთვის

³⁷და ეუბნებოდნენ: თუ შენ ხარ მეფე იუდეველთა, იხსენი შენი თავი.

³⁸და იყო წარწერაც, რომელიც მის ზემოთ იყო დაწერილი ბერძნული, რომაული და ებრაული ასოებით: ეს არის იესო, მეფე იუდეველთა.

³⁹ხოლო ერთი ჩამოკიდებული ბოროტმოქმედთაგანი გმობდა მას და ამბობდა: თუ შენ ხარ ქრისტე, იხსენი თავი შენი და ჩვენც.

⁴⁰მიუგო მეორემ და გაკიცხა იგი და უთხრა: აღარც ღვთისა გეშინია შენ, რადგან იმავე სასჯელში ხარ;

⁴¹ჩვენ სამართლიანად, ღირსი იმისა, რაც გავაკეთეთ, მოგვეგება, ხოლო ამას უჯერო არაფერი გაუკეთებია.

⁴²და ეუბნებოდა იესოს: მომიხსენე მე, უფალო, როცა მიხვალ შენს სასუფეველში.

⁴³ხოლო იესომ უთხრა მას: ამინ გეუბნები შენ: დღეს ჩემთან იქნები სამოთხეში.

⁴⁴და იყო დაახლოებით მეექვსე ჟამი და სიბნელე იყო მთელ ქვეყანაზე მეცხრე ჟამამდე.

⁴⁵და დაბნელდა მზე და გაიპო კრეტსაბმელი ტაძრისა შუაზე.

⁴⁶და შეჰყვირა დიდი ხმით და თქვა: მამაო, შენს ხელთ შევვედრებ ჩემს სულს. და ეს თქვა და განუტევა სული.

⁴⁷და იხილა რა ასისთავმა, რაც მოხდა, ადიდებდა ღმერთს და ამბობდა: ჭეშმარიტად ეს კაცი მართალი იყო.

⁴⁸და მთელი ხალხი, მასთან მოსული ამის სახილველად, ხედავდა, რაც მოხდა, და იცემდნენ მკერდში და უკან ბრუნდებოდნენ.

⁴⁹და იდგა მოშორებით ყველა, ვინც იცნობდა მას, და დედაკაცები, რომლებიც გაჰყვნენ გალილეიდან, და უყურებდნენ მას.

⁵⁰და, აჰა, კაცი, სახელად იოსები, მრჩეველი, კაცი კეთილი და მართალი

⁵¹იგი არ იყო თანამზრახველი მათი განზრახვისა და საქმისა — იყო არიმათიიდან, იუდეველთა ქალაქიდან, და მოელოდა ღვთის სასუფეველს.

⁵²იგი მივიდა პილატესთან და გამოითხოვა იესოს გვამი

⁵³და გადმოხსნა და გაახვია იგი სუდარაში და დადო იგი კლდეში გამოკვეთილ საფლავში, სადაც არავინ იყო დასვენებული.

⁵⁴და იყო პარასკევი დღე და შაბათი თენდებოდა.

⁵⁵და გაჰყვნენ მას დედაკაცები, რომლებიც მასთან ერთად იყვნენ მოსულნი გალილეიდან, და იხილეს საფლავი და როგორ დადეს მისი გვამი,

⁵⁶და დაბრუნდნენ და მოამზადეს სურნელება და ნელსაცხებელი და მდუმარედ იყვნენ შაბათს მცნებისამებრ.