Read ახალი აღთქმა წიგნი ლუკასი 8 Bible Online

წიგნი ლუკასი 8 - ახალი აღთქმა bible

წიგნი ლუკასი 8

¹და იყო, ამის შემდეგ დადიოდა იგი ქალაქებსა და სოფლებში და ქადაგებდა და ახარებდა ღვთის სასუფეველს; და თორმეტნი იყვნენ მასთან ერთად

²და ზოგიერთი დედაკაციც, რომელიც განკურნებული იყო არაწმინდა სულისგან და უძლურებისგან — მარიამი, მაგდალელად წოდებული, რომლისგანაც შვიდი ეშმაკი იყო გასული,

³და იოანა, ცოლი ქოზასი, ჰეროდეს მოურავისა, და სუსანა და სხვა მრავალი, რომლებიც ემსახურებოდნენ მას იმით, რაც მათ ჰქონდათ.

⁴ხოლო მასთან მყოფ დიდძალ ხალხს და ვინც ქალაქებიდან მოდიოდა მასთან, ეუბნებოდა იგავით:

⁵გამოვიდა მთესველი დასათესად თავისი თესლისა და როცა თესავდა იგი, ზოგი დავარდა გზასთან და გაითელა და ცის ფრინველებმა შეჭამეს იგი;

⁶და სხვა დავარდა კლდეზე და აღმოცენდა და გახმა, რადგან არ ჰქონდა სინოტივე;

⁷და სხვა დავარდა ეკლებს შორის და აღმოცენდა ეკლები და მოაშთო იგი;

⁸და სხვა დავარდა კარგ მიწაზე და აღმოცენდა და გამოიღო ნაყოფი ასმაგი. ეს თქვა და აიმაღლა ხმა: ვისაც აქვს ყური სასმენად, ისმინოს!

⁹და ეკითხებოდნენ მას თავისი მოწაფეები: რას ნიშნავს ეს იგავი?

¹⁰ხოლო მან უთხრა: თქვენთვის მოცემულია ღვთის სასუფევლის საიდუმლოს შეცნობა, ხოლო დანარჩენებისთვის იგავებით არის, რათა ხედავდნენ და ვერ იხილონ და ესმოდეთ და ვერ გაიგონ;

¹¹და ეს იგავი ამას ნიშნავს: თესლი არის ღვთის სიტყვა;

¹²ხოლო რომელიც გზასთან არის, ისინი არიან, რომლებიც ისმენენ. შემდეგ მოდის ეშმაკი და მიაქვს სიტყვა მათი გულიდან, რათა არ ირწმუნონ და არ გადარჩნენ;

¹³ხოლო რომელიც კლდეზეა, ისინი არიან, რომლებიც, როცა ისმენენ, სიხარულით იღებენ სიტყვას, მაგრამ მათ ფესვი არა აქვთ; რომელთაც დროებით სწამთ და განსაცდელის ჟამს განდგებიან;

¹⁴ხოლო რომელიც ეკლებში დავარდა, ისინი არიან, რომლებიც ისმენენ და ამ ცხოვრების საზრუნავით, სიმდიდრითა და სიამოვნებით დადიან და აშთობენ და უმწიფარნი რჩებიან;

¹⁵ხოლო რომელიც კარგ მიწაშია, ისინი არიან, რომლებიც კარგი და კეთილი გულით ისმენენ სიტყვას და იმარხავენ და ნაყოფი გამოაქვთ მოთმინებით.

¹⁶არავინ ანთებს სანთელს და ფარავს მას ჭურჭლით, არც სარეცლის ქვეშ დგამს, არამედ სასანთლეზე დგამს, რათა შემსვლელნი ხედავდნენ სინათლეს;

¹⁷რადგან არ არის საიდუმლო, რომელიც არ გაცხადდება, არც დაფარული, რომელიც ცნობილი არ გახდება და გაცხადებულად არ მოვა;

¹⁸ამიტომ იხილეთ, როგორ ისმენთ, რადგან ვისაც აქვს, მიეცემა მას და ვისაც არა აქვს და რაც ჰგონია, რომ აქვს, წაერთმევა მას.

¹⁹და მივიდნენ მასთან დედა და მისი ძმები და ვერ შეძლეს შეხვედრა მასთან ხალხის გამო.

²⁰და აუწყეს მას და უთხრეს: დედა შენი და შენი ძმები დგანან გარეთ და შენი ნახვა უნდათ.

²¹ხოლო მან მიუგო და უთხრა მათ: დედა ჩემი და ჩემი ძმები ისინი არიან, ვინც ღვთის სიტყვას ისმენენ და ასრულებენ მას.

²²და იყო, ერთ დღეს ავიდა იგი ნავზე, და მისი მოწაფეებიც, და უთხრა მათ: გავიდეთ ტბის გაღმა. და წავიდნენ.

²³და მიცურავდნენ რა ისინი, ჩაეძინა. და ამოვარდა ქარიშხალი ტბაზე და ივსებოდა ნავი და იყვნენ საფრთხეში.

²⁴და მივიდნენ და გააღვიძეს იგი და უთხრეს: მოძღვარო, ვიღუპებით! ხოლო იგი ადგა და შერისხა ქარი და წყლის ღელვა, და დაცხრა და დადგა მყუდროება.

²⁵და უთხრა მათ: სად არის თქვენი რწმენა? ხოლო მათ შეეშინდათ და გაუკვირდათ და ეუბნებოდნენ ერთმანეთს: ვინ არის ეს, რომ ქარებსაც უბრძანებს და წყალსაც და ემორჩილებიან მას?

²⁶და მიცურდნენ გადარინელთა მხარეში, რომელიც არის გალილეის გაღმა,

²⁷და როცა გადავიდნენ იგი მიწაზე, შეხვდა მას ვიღაც კაცი ქალაქიდან, რომელიც ეშმაკეული იყო კარგა ხანია, არ იმოსებოდა სამოსით და არ ჩერდებოდა სახლში, არამედ საფლავებში.

²⁸და როცა დაინახა იესო, შეღაღადა და დავარდა მის წინაშე და დიდი ხმით უთხრა: რა გინდა ჩემგან შენ, იესო, ძეო ღვთისა მაღლისაო? გევედრები შენ, ნუ მტანჯავ მე,

²⁹რადგან უბრძანა არაწმინდა სულს, გასულიყო კაცისგან, ვინაიდან დიდი ხანია შეეპყრო იგი; და კრავდნენ ჯაჭვებით და ბორკილებით და იცავდნენ და გლეჯდა ბორკილებს და იდევნებოდა ეშმაკისგან უდაბნოში.

³⁰ჰკითხა მას იესომ: რა არის სახელი შენი? ხოლო მან უთხრა: ლეგიონი, — რადგან მრავალი ეშმაკი იყო შესული მასში.

³¹და ევედრებოდნენ მას, რომ არ ებრძანებინა მათთვის უფსკრულში ჩასვლა.

³²და იყო იქ ღორების მრავალრიცხოვანი კოლტი, რომელიც ძოვდა მთაზე და ევედრებოდნენ მას, რომ ებრძანებინა მათთვის ღორებში შესვლა; და უბრძანა მათ.

³³და გამოვიდნენ ეშმაკები კაცისგან და შევიდნენ ღორებში და გადაეშვა კოლტი კბოდიდან ტბაში და დაიხრჩო.

³⁴და როდესაც ნახეს მწყემსებმა, რაც მოხდა, გაიქცნენ და შეატყობინეს ქალაქსა და სოფლებში.

³⁵და გამოვიდნენ, რათა ენახათ, რა მოხდა, და მივიდნენ იესოსთან და ნახეს კაცი, რომლისგანაც ეშმაკები გასულიყვნენ, შემოსილი და გონს მოსული, მჯდომარე იესოს ფეხებთან, და შეეშინდათ.

³⁶და აუწყეს მათ, ვინც ნახა, როგორ გადარჩა ეშმაკეული.

³⁷და ევედრებოდა მას მთელი სიმრავლე გადარინელთა გარემოსოფლებისა, რომ წასულიყო მათგან, რადგან დიდი შიშით იყვნენ შეპყრობილნი; ხოლო იგი ავიდა ნავზე და დაბრუნდა.

³⁸ევედრებოდა მას კაცი, რომლისგანაც გავიდნენ ეშმაკები, რომ ყოფილიყო მასთან; ხოლო მან გაუშვა იგი და უთხრა:

³⁹დაბრუნდი შენს სახლში და უამბე, რა გაგიკეთა შენ ღმერთმა. და წავიდა და მთელ ქალაქში ქადაგებდა, რა გაუკეთა მას იესომ.

⁴⁰და იყო, როცა დაბრუნდა იესო, მიიღო იგი ხალხმა, რადგან ყველა ელოდა მას.

⁴¹და აჰა, მოვიდა კაცი, სახელად იაიროსი. და იგი იყო შესაკრებლის მთავარი და ჩაუვარდა იესოს ფეხებში და ევედრებოდა მას, რომ შესულიყო მის სახლში,

⁴²რადგან ერთადერთი ასული ჰყავდა მას, რომელიც იყო დაახლოებით თორმეტი წლისა, და კვდებოდა. და როცა მიდიოდა იგი, ხალხი აწყდებოდა მას.

⁴³და იყო დედაკაცი, რომელსაც სისხლდენა ჰქონდა თორმეტი წელი და რომელმაც ექიმებთან დახარჯა მთელი ქონება, და ვერავინ შეძლო განკურნება.

⁴⁴და მივიდა ზურგიდან და შეეხო მისი სამოსის კიდეს და უცბად გაუჩერდა მას სისხლდენა.

⁴⁵და თქვა იესომ: ვინ შემეხო მე? და უარყოფდა ყველა; და უთხრა პეტრემ და ვინც მასთან იყო: მოძღვარო, ხალხი გარს გახვევია შენ და გავიწროებენ და ამბობ: ვინ შემეხო მე?

⁴⁶ხოლო იესომ უთხრა: შემეხო მე ვიღაც, რადგან ვიგრძენი ძალის გასვლა ჩემგან.

⁴⁷და როცა ნახა დედაკაცმა, რომ ვერ დაიმალა, ძრწოლით მივიდა და დავარდა მის წინაშე და აუწყა მთელი ერის წინაშე, რა მიზეზითაც შეეხო მას და როგორ უცბად განიკურნა;

⁴⁸ხოლო იესომ უთხრა მას: გამხნევდი, ასულო, შენმა რწმენამ გიხსნა შენ. წადი მშვიდობით.

⁴⁹და როცა იგი ჯერ კიდევ ამას ამბობდა, მოვიდა ვიღაც შესაკრებლის მთავრის სახლიდან და უთხრა მას: მოკვდა შენი ასული, ნუღარ აწუხებ მოძღვარს.

⁵⁰ხოლო იესომ, როდესაც გაიგონა, უთხრა მას: ნუ გეშინია, მხოლოდ გწამდეს და გადარჩება.

⁵¹და როცა მივიდა სახლში, ნება არ დართო, რომ შესულიყო ვინმე მასთან ერთად გარდა პეტრესი და იოანეს და იაკობისა და ბავშვის მამისა და დედისა.

⁵²და ტიროდა ყველა და გლოვობდა მას. ხოლო მან უთხრა: ნუ ტირით, რადგან არ მომკვდარა გოგონა, არამედ სძინავს.

⁵³და დასცინოდნენ მას, რადგან იცოდნენ, რომ მოკვდა.

⁵⁴ხოლო მან გამოყარა გარეთ ყველა და მოჰკიდა ხელი მას, შესძახა და უთხრა: ყრმაო, ადექი!

⁵⁵და დაუბრუნდა მას სული და ადგა მაშინვე და უბრძანა, რომ მიეცათ მისთვის საჭმელი.

⁵⁶და გაოგნდნენ მისი მშობლები, ხოლო მან გააფრთხილა ისინი, რომ არავისთვის ეთქვათ, რაც მოხდა.